Sculptuur "Stier", brons

Kracht en passie: Mader's stier Hans-Peter Mader is gefascineerd door de kracht en passie van de stier sinds hij een stierengevecht in Madrid bijwoonde. Sinds een aantal jaar beeldhouwt Mader stieren in brons, waarbij hij de stier, die "qua habitus meer doet denken aan een 'saaie koe met horens', telkens vervormt tot een dynamische krachtpatser."
Zijn stier combineert de lichtvoetigheid en de dynamische kracht van het model; het is zowel een beeld als een analytische studie van de geometrie van zijn lichaamsbouw.

Editie in brons. Gegoten met behulp van het verloren-was-proces, met de hand gepatineerd en gepolijst. Beperkte oplage van 199 exemplaren. Genummerd, gesigneerd en gemerkt met het stempel van de gieterij. Afmetingen 19 x 35 x 14 cm (h/w/d). Gewicht 3,7 kg.

Over Hans-Peter Mader

1951-2021

Hans-Peter Mader was creatief actief op vele artistieke gebieden. Na zijn afstuderen aan de Universiteit voor Architectuur en Burgerlijke Bouwkunde in Weimar richtte de gediplomeerde architect zich op de artistieke kant van het vak: aanvankelijk was hij als assistent en seminarleider in de betreffende afdeling van zijn universiteit verantwoordelijk voor de artistieke basisopleiding van de volgende generatie studenten. Tegelijkertijd bleef hij echter beeldhouwen en keramiek studeren aan de Berlijnse kunstacademie Weißensee.

Sinds 1989 is Mader freelance keramist en beeldhouwer. Sindsdien heeft de kunstenaar niet alleen als architect en keramist gewerkt, maar ook als restaurateur en landschapsontwerper - hij leek geïnteresseerd te zijn in alles wat creatief gevormd kon worden. Beeldhouwen was echter zijn belangrijkste focus; in Mader's studio in Hohenfelden bij Weimar in Thüringen creëerde hij sculpturen die al op meer dan 150 nationale en internationale tentoonstellingen werden gepresenteerd.

Een legering van koper met andere metalen (vooral met tin) die sinds de oudheid wordt gebruikt.

Bij het gieten van brons past de kunstenaar meestal de verloren-wastechniek toe, die meer dan 5000 jaar oud is. Het is de beste, maar ook de meest complexe methode om beelden te produceren.

Eerst vormt de kunstenaar een model van zijn sculptuur. Het wordt ingebed in een vloeibare samenstelling van siliconenrubber. Zodra het materiaal gestold is, wordt het model uitgesneden. De vloeibare was wordt in de negatieve mal gegoten. Na afkoeling wordt het wasafgietsel uit de mal gehaald, voorzien van spanten en in keramische massa gedompeld. De keramische massa wordt uitgehard in een oven, en de was vloeit eruit (verloren mal).

Nu hebben we eindelijk de negatieve mal, waarin het 1400 graden Celsius hete gesmolten brons wordt gegoten. Nadat het brons is afgekoeld, wordt de keramische schaal afgebroken en komt het beeld aan het licht.

Nu worden de hulzen verwijderd, de oppervlakken gepolijst, gepatineerd en genummerd door de kunstenaar zelf of, volgens zijn specificaties, door een specialist. Zo wordt elk gietstuk een origineel werk.

Voor bronsgietwerk van lagere kwaliteit wordt vaak de zandgietmethode gebruikt, die echter qua oppervlakte-eigenschappen en kwaliteit niet de resultaten bereikt van de complexere verloren-wastechniek.

Benaming voor een kunstobject (sculptuur of installatie) dat naar wens van de kunstenaar in meerdere exemplaren in een beperkte en genummerde oplage wordt geproduceerd.

De multiple heeft bijgedragen aan de "democratisering" van de kunst door het werk toegankelijk en betaalbaar te maken voor een groter publiek.

Een plastisch kunstwerk van hout, steen, ivoor, brons of andere metalen.

Terwijl beelden van hout, ivoor of steen rechtstreeks uit het materiaal worden vervaardigd, wordt bij bronsgieten eerst een werkmodel gemaakt, meestal van klei of andere gemakkelijk te vormen materialen.

Na de Griekse en Romeinse oudheid kwam de beeldhouwkunst tot bloei tijdens de Renaissance. Het impressionisme gaf een nieuwe impuls aan de beeldhouwkunst. Ook hedendaagse kunstenaars als Jörg Immendorff, Andora en Markus Lüpertz hebben de beeldhouwkunst verrijkt met uitstekende sculpturen.

Aanbevelingen