Beeld "Zonder titel (Be Mine)" (1987), ingelijst
Beeld "Zonder titel (Be Mine)" (1987), ingelijst
Korte info
reproductie op papier | ingelijst | passe-partout | geglazuurd | formaat ca. 62 x 62 cm
Gedetailleerde beschrijving
Beeld "Zonder titel (Be Mine)" (1987), ingelijst
De Amerikaanse kunstenaar Keith Haring wordt beschouwd als een belangrijke popartiest uit de jaren 1980. Naast zijn vaak politiek geladen kunstwerken benadrukte hij ook het belang van het overbrengen van liefde en vriendelijkheid.
De omhelzende figuren zijn door Haring bewust sekseneutraal gehouden. Met deze keuze wilde hij uitdrukken dat liefde geen grenzen kent. Reproductie op hoogwaardig 250 g digitaal papier, geproduceerd in Duitsland. Ingelijst in een zwarte massief houten lijst, afgeschuind passe-partout, geglazuurd. Afmetingen ca. 62 x 62 cm. © Keith Haring Foundation. www.haring.com Gelicentieerd door Artestar New York. Gepubliceerd door King & McGaw. Gedrukt in Groot-Brittannië.
Producent: ars mundi Edition Max Büchner GmbH, Bödekerstraße 13, 30161 Hannover, Duitsland E-mailadres: info@arsmundi.de
Over Keith Haring
1958-1990
In New York ontstond in de jaren 80 een kunststroming uit de schaduw die tot op de dag van vandaag jonge kunstenaars inspireert met haar anarchistische karakter en gedenkwaardige vormentaal: Met de graffiti van Keith Haring werd de straatkunst geboren en zijn onmiskenbare figuren werden onderdeel van de massacultuur.
Graffiti, deze kleurrijke, symbolische beschildering van openbare buitenruimtes, is een dagelijks beeld geworden en vaak een ergernis. Al in de jaren 1970 begonnen jongeren woorden, tekens en dikomlijnde stripachtige figuren op de muren van metrostations in New York te spuiten om hun sociale protest te uiten.
Keith Haring, geboren in 1958 in Kutztown, Pennsylvania, kon zich "identificeren met de stijl, smaak en kleur" van deze kunstenaars. Hij begon zijn graffiti-werk in de ondergrondse van New York in 1981, nadat hij eind jaren zeventig kunst had gestudeerd aan de School of Visual Arts in New York en in Pittsburgh. Hij was dus niet een van die kunstenaars die begonnen als straatspuiter en ontdekt werden voor de kunst, maar ging de straat op als schilder.
Zijn voorliefde voor het gelijkmatig vullen van het beeldoppervlak met herhalende reeksen figuren deelde hij met zijn rolmodellen uit het Amerikaanse abstract expressionisme. Na zijn optreden op de documenta van Kassel in 1982 raakte hij bevriend met en werkte hij samen met popartiest Andy Warhol.
Keith Haring bracht zijn stijl op de markt in zijn popwinkel, die in 1988 opende en voornamelijk de beweeglijke babyfiguren "Radiant Children", die vitaliteit en optimisme uitstraalden, als T-shirtprints aanbood. Hij gebruikte zijn artistieke succes ook om ongewone concepten door te drukken.
Keith Haring was besmet met de immuundeficiëntie AIDS en vestigde met talloze campagnes de aandacht op deze ziekte. Hij bezweek er zelf aan op 31-jarige leeftijd.
Begin jaren 50 ging er een schok door het culturele landschap. Jonge kunstenaars uit de Verenigde Staten en Engeland braken - geheel onafhankelijk van elkaar - met alle tradities van artistieke creativiteit en hielpen het modernisme uitgroeien tot een nieuwe kunststroming.
In de VS waren het Roy Lichtenstein, Andy Warhol, Tom Wesselmann en James Rosenquist die hun onderwerpen zochten in de wereld van de reclame en de strips, in de sterrencultus en de anonieme stadscultuur. Met opzichtige kleuren, overdimensionering en manipulatie van het diepteperspectief creëerden zij nieuwe provocerende werken die de geest van de tijd ademden. Richard Hamilton en Eduardo Paolozzi werden de pioniers van de Pop-Art in Engeland dankzij de beroemde tentoonstelling "This is Tomorrow" in de Londense Whitechapel Gallery. In de jaren 60 werden zij gevolgd door David Hockney, Allan Jones, Peter Phillips en Derek Boshier.