Schilderij "De Nachtwacht" (1642), ingelijst

Origineel: 1642, olieverf op doek, 379,5 x 453,5 cm. Inv.nr. SK-C-5, Amsterdam, Rijksmuseum. Gereproduceerd met behulp van het Fine Art Giclée-proces rechtstreeks op het schildersdoek en gemonteerd op een spieraam voor een briljante, authentieke reproductie. Beperkte oplage van 199 exemplaren, met certificaat, genummerd op de achterkant. Ingelijst in een handgemaakt, goudkleurig massief houten frame met metalen blad. Afmetingen ca. 66 x 78 cm (h/w).

Producent: ars mundi Edition Max Büchner GmbH, Bödekerstraße 13, 30161 Hannover, Duitsland E-mailadres: info@arsmundi.de

Over Rembrandt

1606-1669

Rembrandt Harmenszoon van Rijn was de belangrijkste schilder van de 17e eeuw, ook wel bekend als de Gouden Eeuw. Naast het schilderen beheerste Rembrandt ook het tekenen en etsen perfect en ontwikkelde hij compleet nieuwe dimensies in de prentkunst.

Rembrandts bijzondere handelsmerk was de unieke weergave van licht en schaduw, het schilderen vanuit het donker: zijn hoofdmotieven lijken alsof ze op een podium in de schijnwerpers staan, terwijl de achtergrond in de duisternis verdwijnt. Deze sterke contrasten geven Rembrandts schilderijen een speciale, lichtgevende dramatiek en levendigheid.

Rembrandt Harmensz. van Rijn werd op 15 juli 1606 in Leiden geboren. Hij werd in 1623 leerling van Pieter Lastman in Amsterdam, maar verhuisde daar pas in 1631 helemaal naar toe, omdat hij aanvankelijk in zijn geboortestad werkte.

Het visualiseren van de emoties van zijn geportretteerden was altijd een van Rembrandts belangrijkste zorgen, zoals blijkt uit zijn meer dan 100 zelfportretten, die hem in wisselende vermommingen en verschillende psychologische studies tonen. De liefdevolle en sensuele portretten van zijn vrouw Saskia en later Hendrickje Stoffels, met wie hij sinds 1649 samenwoonde, kunnen ook op deze manier worden begrepen. Zijn huwelijk met Saskia von Uylenburgh in 1634 bezorgde het gezin, wiens zoon Titus in 1641 werd geboren, een financieel onbezorgd leven en veel opdrachten. Maar na Saskia's dood in 1642 raakte de schilder in steeds grotere financiële problemen en stierf hij op 4 oktober 1669 zwaar in de schulden.

De toeschrijving van veel van Rembrandts werken is vandaag de dag nog steeds moeilijk, omdat de leerlingen in zijn grote werkplaats zijn stijl snel aanpasten. Bijbelse scènes zijn het meest voorkomende onderwerp, afgewisseld met historische en mythologische motieven. Zijn groepsportretten waren een nieuwe kijk op het portret omdat Rembrandt, net als in het zelfportret, de menselijke verschijning benadrukte door zich subtiel in te leven in de individualiteit. Daarnaast zorgden de levensgrote figuurschilderijen voor een revolutie in het begrip van het barokke groepsportret.

Terwijl zijn vroege werk nog wordt gekenmerkt door het dramatische gebruik van licht en schaduw en een zorgvuldige weergave van het materiaal, leiden warme bruine en rode tinten en een verinnerlijkte expressie in de laatste jaren van zijn leven tot een kalmering van de picturale actie. Zijn omvangrijke oeuvre van schilderijen vulde hij vakkundig aan met talrijke etsen en handtekeningen.

Lees meer Minimaliseer

Term voor de kunst van de 17e eeuw. De barokke kunststijl die in 1600 uit Rome kwam, drong in zeer korte tijd in vrijwel heel Europa door in de beeldende kunst, literatuur en muziek en duurde tot 1770 in de beeldende kunst. De laatste fase wordt over het algemeen gekenmerkt door de rococo.

Kenmerkend zijn: de pulserende beweging van alle vormen, de afschaffing van de grenzen tussen architectuur, schilder- en beeldhouwkunst, die resulteerde in een voor het tijdperk typische synthese van de kunsten, en vooral in een specifieke omgang met het licht, die een belangrijke artistieke component werd. De ondergeschiktheid van het deel aan het geheel leidde tot het ontstaan van een enkele en tegelijkertijd dynamische ruimte, die volledig tot zijn recht komt in de prachtige gebouwen van zijn tijd.

De barokkunst, met haar neiging tot grootsheid, grootsheid en haastige overvloed, weerspiegelt duidelijk het verlangen naar representatie, dat een zorg was van wereldlijke en kerkelijke, vooral katholieke klanten, versterkt door de Contrareformatie van die tijd. In de schilderkunst komen de karakteristieke kenmerken van de barok tot uiting in de altaar- en plafondschildering, de geschiedenis en het portret.

Typische vertegenwoordigers zijn kunstenaars als Anthony van Dyck en Peter Paul Rubens, maar ook Gian Lorenzo Bernini op het gebied van de beeldhouwkunst.

Weergave van typische scènes uit het dagelijks leven in de schilderkunst, waarbij een onderscheid kan worden gemaakt tussen boeren-, burgerlijke en hoofse thema's.

Het genre bereikte zijn hoogtepunt en immense populariteit in de Nederlandse schilderkunst van de 17e eeuw. In de 18e eeuw trad vooral in Frankrijk de hoofse en galante schilderkunst op de voorgrond, terwijl in Duitsland het burgerlijke karakter werd benadrukt.

Giclée = afgeleid van het Franse werkwoord gicler dat "stralen, vernevelen" betekent.

De Giclée-methode is een digitaal drukproces. Het is een afdruk op groot formaat met hoge resolutie van een inkjetprinter met speciale verschillend gekleurde of op pigment gebaseerde inkten (meestal zes tot twaalf). De kleuren zijn licht-echt, dat wil zeggen bestand tegen schadelijk UV-licht. Ze hebben een grote rijkdom aan nuances, contrast en verzadiging.

Het Giclée-procédé is geschikt voor schildersdoek, voor handgeschept en aquarelpapier en voor zijde.