Schilderij "De Roze Wolk" (1896), natuurlijke ingelijste versie Nieuw
Schilderij "De Roze Wolk" (1896), natuurlijke ingelijste versie Nieuw
Korte info
ars mundi Exclusive Edition | gelimiteerd, 980 exemplaren | genummerd | certificaat | reproductie op canvas | op spieraam | ingelijst | formaat ca. 59 x 65 cm (h/w)
Video
Gedetailleerde beschrijving
Schilderij "De Roze Wolk" (1896), natuurlijke ingelijste versie
Naast Paul Signac was Henri Edmond Cross (1856-1910) een belangrijke vertegenwoordiger van het neo-impressionisme en een meester in de pointillistische techniek, waarbij kleuren in kleine stippen naast elkaar worden aangebracht. Beide kunstenaars werden geïnspireerd door het mediterrane landschap van Zuid-Frankrijk en legden licht en kleur vast in intense, heldere composities. Hun werken weerspiegelen de harmonieuze combinatie van natuur, sfeer en innovatieve schildertechniek. Origineel: 1896, olieverf op doek, 54,6 x 61 cm (h/w), The Cleveland Museum of Art. Editie op doek, opgespannen op spieraam. Gelimiteerde oplage van 980 exemplaren, genummerd en met certificaat. Ingelijst in naturelkleurig massief houten frame. Afmeting ca. 59 x 65 cm (h/w). ars mundi Exclusive Edition.
Producent: ars mundi Edition Max Büchner GmbH, Bödekerstraße 13, 30161 Hannover, Duitsland E-mailadres: info@arsmundi.de
Uitgave van een afbeelding of sculptuur die door ars mundi is geïnitieerd en alleen verkrijgbaar is bij ars mundi of bij distributiepartners onder licentie van ars mundi.
De stijl van het impressionisme, die rond 1870 in de Franse schilderkunst opkwam, dankt zijn naam aan het landschapsschilderij "Impression, soleil levant" van Claude Monet. Na aanvankelijk te zijn afgewezen, begon het aan een ware triomftocht.
Schilders als Claude Monet, Edgar Degas, Edouard Manet, Auguste Renoir en anderen creëerden motieven uit het dagelijks leven en stads- en landschapstaferelen in een helder, natuurlijk licht.
Het impressionisme kan worden gezien als een reactie op de schilderkunst van de academies. De nadruk lag niet op de inhoud met een volgens vaste regels ontworpen picturale compositie, maar op het object zoals het op dat moment verscheen, in een vaak willekeurig detail. De werkelijkheid werd gezien in al haar verscheidenheid aan kleuren in natuurlijk licht. Het schilderen in de open lucht verving het schilderen in het atelier.
Het verhelderen van het palet en het opheffen van vaste contouren ging gepaard met een nieuwe benadering van kleur. In veel gevallen werden de kleuren niet meer op het palet gemengd, maar zodanig naast elkaar op het doek geplaatst dat de uiteindelijke indruk pas in het oog van de toeschouwer, op enige afstand, tevoorschijn kwam. In het "pointillisme" (met schilders als Georges Seurat en Paul Signac) werd dit principe vervolgens tot in het extreme doorgevoerd.
Buiten Frankrijk kreeg het impressionisme vorm in de werken van schilders als Max Slevogt, Max Liebermann en Lovis Corinth in Duitsland en ook door James A.M. Whistler in de Verenigde Staten.
In de beeldhouwkunst kwam het impressionisme slechts in beperkte mate tot uiting. In de werken van Auguste Rodin, die als een van de belangrijkste vertegenwoordigers wordt beschouwd, is een ontbinding van oppervlakken zichtbaar, waarbij het spel van licht en schaduw deel uitmaakt van de artistieke prestatie. Ook Degas en Renoir maakten sculpturen.