Sculptuur "Cavallo" (ca. 1492), brons
Sculptuur "Cavallo" (ca. 1492), brons
Korte info
replica | bronsgieten | gepatineerd | hoogte 26 cm
Gedetailleerde beschrijving
Sculptuur "Cavallo" (ca. 1492), brons
Leonardo da Vinci schonk dit kleine, anatomisch perfecte bronzen model van een steigerende hengst aan Bianca Maria Sforza ter gelegenheid van haar verloving met keizer Maximiliaan I. Origineel: Staatliche Museen zu Berlin - Pruisisch Cultureel Erfgoed (verloren gewaand sinds 1945). Milaan circa 1492. Gegoten brons met een fijn gepatineerd oppervlak. Hoogte met voetstuk 26 cm.
Producent: ars mundi Edition Max Büchner GmbH, Bödekerstraße 13, 30161 Hannover, Duitsland E-mailadres: info@arsmundi.de
Over Leonardo da Vinci
1452-1519
Leonardo da Vinci wordt beschouwd als het grootste universele genie in de geschiedenis van kunst en wetenschap. Zijn uitvindingen, kunstwerken en studies, maar niet in de laatste plaats zijn mysterieuze leven, blijven de wetenschap en de literatuur tot op de dag van vandaag bezighouden.
Het universele genie Leonardo da Vinci, belichaming van de Renaissance-mens, was schilder, beeldhouwer, bouwer, schrijver, kunsttheoreticus, natuuronderzoeker, uitvinder en technicus in één. Hoewel hij als buitenechtelijk kind op de lagere school nauwelijks had leren lezen, schrijven en rekenen, ging hij dankzij zijn unieke talent al vroeg in de leer als schilder en beeldhouwer in het atelier van Verrocchio en probeerde hij al snel werk te krijgen aan een van de hoven. Soms lukte het hem te werken voor de hertog van Milaan of voor Cesare Borgia, de paus of de Franse koning.
Zijn leven was gevuld met die humanistische kijk op de mens en universele drang naar kennis en activiteit die kenmerkend was voor zijn tijdperk. Onophoudelijk observerend, registrerend en analyserend creëerde hij alleen al als wetenschapper en technicus een enorm oeuvre. Zo hield hij zich bezig met geologische formaties en wolkenvorming, de stroming van water en lucht, de vlucht van vogels en apparaten die de menselijke vlucht mogelijk zouden maken.
Zijn werk als kunstenaar is daarentegen kleiner, maar neemt een zeer hoge plaats in, zoals het "Laatste Avondmaal" of de "Mona Lisa".
Zijn artistieke streven naar composities met gematigd rustige geometrische basisvormen bereidde de Hoge Renaissance voor. Zijn latere benadering, om de wereld van de verschijning in haar transformatie door lucht en licht te vatten, wijst zelfs vooruit naar de barokke schilderkunst.
Een legering van koper met andere metalen (vooral met tin) die sinds de oudheid wordt gebruikt.
Bij het gieten van brons past de kunstenaar meestal de verloren-wastechniek toe, die meer dan 5000 jaar oud is. Het is de beste, maar ook de meest complexe methode om beelden te produceren.
Eerst vormt de kunstenaar een model van zijn sculptuur. Het wordt ingebed in een vloeibare samenstelling van siliconenrubber. Zodra het materiaal gestold is, wordt het model uitgesneden. De vloeibare was wordt in de negatieve mal gegoten. Na afkoeling wordt het wasafgietsel uit de mal gehaald, voorzien van spanten en in keramische massa gedompeld. De keramische massa wordt uitgehard in een oven, en de was vloeit eruit (verloren mal).
Nu hebben we eindelijk de negatieve mal, waarin het 1400 graden Celsius hete gesmolten brons wordt gegoten. Nadat het brons is afgekoeld, wordt de keramische schaal afgebroken en komt het beeld aan het licht.
Nu worden de hulzen verwijderd, de oppervlakken gepolijst, gepatineerd en genummerd door de kunstenaar zelf of, volgens zijn specificaties, door een specialist. Zo wordt elk gietstuk een origineel werk.
Voor bronsgietwerk van lagere kwaliteit wordt vaak de zandgietmethode gebruikt, die echter qua oppervlakte-eigenschappen en kwaliteit niet de resultaten bereikt van de complexere verloren-wastechniek.
Renaissance = wedergeboorte. Aanduiding van de kunst vanaf ongeveer 1350 tot de 16e eeuw.
Vanuit Florence ontwikkelde zich tegen het einde van de 14e eeuw een geesteshouding die, achteraf gezien, als een wedergeboorte van de klassieke idealen van de Griekse en Romeinse oudheid kan worden beschouwd. In de loop van de 15e en 16e eeuw verspreidde de Renaissance zich eerst over Italië en vervolgens over heel West-Europa en bepaalde alle artistieke uitingen. Volgens het humanistische uitgangspunt om de mens in het centrum van alle gedachten te plaatsen, creëerden briljante kunstenaars als Donatello, Leonardo da Vinci, Michelangelo, Rafaël, Dürer, Holbein, Cranach en Fouquet hun onsterfelijke werken.
In de literatuur kende de Renaissance haar hoogtepunt met de werken van William Shakespeare.
Tegen het einde van de 16e eeuw moest de Renaissance wijken voor de weelde van de barok, voordat haar ideeën een wedergeboorte beleefden in het classicisme van de 18e eeuw.
Een getrouwe reproductie van een kunstwerk in dezelfde grootte en met de best mogelijke gelijkenis in materiaal en kleur.
De mal wordt meestal rechtstreeks van het origineel genomen, zodat de replica zelfs de fijnste details weergeeft. Na het gieten van de replica volgens de meest geschikte methode, wordt het oppervlak gepolijst, gepatineerd, verguld of geschilderd zodat het overeenkomt met het origineel.
Een replica van ars mundi is een herkenbare afbeelding van het origineel.
Een plastisch kunstwerk van hout, steen, ivoor, brons of andere metalen.
Terwijl beelden van hout, ivoor of steen rechtstreeks uit het materiaal worden vervaardigd, wordt bij bronsgieten eerst een werkmodel gemaakt, meestal van klei of andere gemakkelijk te vormen materialen.
Na de Griekse en Romeinse oudheid kwam de beeldhouwkunst tot bloei tijdens de Renaissance. Het impressionisme gaf een nieuwe impuls aan de beeldhouwkunst. Ook hedendaagse kunstenaars als Jörg Immendorff, Andora en Markus Lüpertz hebben de beeldhouwkunst verrijkt met uitstekende sculpturen.