Sculptuur "De gespijkerde man", brons
Sculptuur "De gespijkerde man", brons
Korte info
gelimiteerd, 99 exemplaren | genummerd | gesigneerd | brons | gepatineerd | gepolijst | afmetingen 17 x 23,5 x 3 cm (m/h/d) | sokkel 11,5 x 4 cm | gewicht ca. 0,9 kg
Gedetailleerde beschrijving
Sculptuur "De gespijkerde man", brons
Bernhard Jäger kiest voor de vorm van de koppotige, een verkleinde weergave van het mensbeeld. De kunstenaar concentreert zich volledig op het gezicht van de figuur: grote spiraalvormige ogen, een brede lachende mond en een neus die brutaal de ruimte in steekt en de figuur iets driedimensionaals geeft. Het stekelige kapsel is bijzonder indrukwekkend. Al met al een sculptuur vol humor en charme.
Bronzen sculptuur. Gepatineerd, gedeeltelijk gepolijst, gegoten volgens het verloren-was-proces bij Fritz Albrecht in Altrandsberg. Beperkte oplage van 99 exemplaren, genummerd en gesigneerd. Afmetingen 17 x 23,5 x 3 cm (b/h/d) op een sokkel van 11,5 x 4 cm. Gewicht ca. 0,9 kg.
Producent: ars mundi Edition Max Büchner GmbH, Bödekerstraße 13, 30161 Hannover, Duitsland E-mailadres: info@arsmundi.de
Klantbeoordelingen
Alles war perfekt. Die Verpackung war 'überperfekt'. Vielleicht könnten Sie den Abfallanfall in Maßen reduzieren? Vielen Dank.Viele Grüße
Over Bernhard Jäger
Duits schilder, graficus, beeldhouwer
Geboren in München in 1935.
Van 1957-1960 studeerde hij aan de Hochschule für Gestaltung in Offenbach am Main.
Van 1985-2000 leidde hij de avondschool aan de Städelschule in Frankfurt am Main.
Bernhard Jäger is lid van de Secession Darmstadt.
Talrijke tentoonstellingen hebben zijn werk bekend gemaakt.
1998 Prijs van de Heitland-Stichting.
Werken in openbare collecties (selectie): Stedelijk-Museum, Amsterdam; Museum of Fine Arts, Boston; Rose Art Museum, Brunswick; San Francisco Museum of Art; Kunsthalle Nürnberg; Klingspor-Museum, Offenbach.
Een legering van koper met andere metalen (vooral met tin) die sinds de oudheid wordt gebruikt.
Bij het gieten van brons past de kunstenaar meestal de verloren-wastechniek toe, die meer dan 5000 jaar oud is. Het is de beste, maar ook de meest complexe methode om beelden te produceren.
Eerst vormt de kunstenaar een model van zijn sculptuur. Het wordt ingebed in een vloeibare samenstelling van siliconenrubber. Zodra het materiaal gestold is, wordt het model uitgesneden. De vloeibare was wordt in de negatieve mal gegoten. Na afkoeling wordt het wasafgietsel uit de mal gehaald, voorzien van spanten en in keramische massa gedompeld. De keramische massa wordt uitgehard in een oven, en de was vloeit eruit (verloren mal).
Nu hebben we eindelijk de negatieve mal, waarin het 1400 graden Celsius hete gesmolten brons wordt gegoten. Nadat het brons is afgekoeld, wordt de keramische schaal afgebroken en komt het beeld aan het licht.
Nu worden de hulzen verwijderd, de oppervlakken gepolijst, gepatineerd en genummerd door de kunstenaar zelf of, volgens zijn specificaties, door een specialist. Zo wordt elk gietstuk een origineel werk.
Voor bronsgietwerk van lagere kwaliteit wordt vaak de zandgietmethode gebruikt, die echter qua oppervlakte-eigenschappen en kwaliteit niet de resultaten bereikt van de complexere verloren-wastechniek.
Benaming voor een kunstobject (sculptuur of installatie) dat naar wens van de kunstenaar in meerdere exemplaren in een beperkte en genummerde oplage wordt geproduceerd.
De multiple heeft bijgedragen aan de "democratisering" van de kunst door het werk toegankelijk en betaalbaar te maken voor een groter publiek.
Een plastisch kunstwerk van hout, steen, ivoor, brons of andere metalen.
Terwijl beelden van hout, ivoor of steen rechtstreeks uit het materiaal worden vervaardigd, wordt bij bronsgieten eerst een werkmodel gemaakt, meestal van klei of andere gemakkelijk te vormen materialen.
Na de Griekse en Romeinse oudheid kwam de beeldhouwkunst tot bloei tijdens de Renaissance. Het impressionisme gaf een nieuwe impuls aan de beeldhouwkunst. Ook hedendaagse kunstenaars als Jörg Immendorff, Andora en Markus Lüpertz hebben de beeldhouwkunst verrijkt met uitstekende sculpturen.