Sculptuur "De sfinx met de gouden helm - De miniatuur", brons gedeeltelijk verguld
Sculptuur "De sfinx met de gouden helm - De miniatuur", brons gedeeltelijk verguld
Korte info
gelimiteerd, 1.999 exemplaren | genummerd | gesigneerd | brons + graniet | gebeiteld | gepolijst | gepatineerd | gedeeltelijk verguld | afmetingen 12 x 11 x 7 cm (h/w/d) | gewicht 1 kg
Gedetailleerde beschrijving
Sculptuur "De sfinx met de gouden helm - De miniatuur", brons gedeeltelijk verguld
Ernst Fuchs (1930-2015), geboren in Wenen, was een van de medeoprichters van de Weense School voor Fantastisch Realisme. Zijn werk heeft een cruciale invloed gehad op het begrip van de 20e-eeuwse kunst.
Of de sfinx een vrouw of een man is, hangt af van de verschillende culturen. De Egyptische sfinx wordt afgebeeld als een man met een mensenhoofd en een leeuwenlichaam. Het was een symbool van macht en een bewakingsfiguur die de weg naar de tempels bewaakte. De beroemdste van al deze sfinxsculpturen is ook een van de oudste: het hoofd stelt de farao Khafre voor (2540-2515 v.Chr.).
Met de Grieken werd de sfinx echter een vrouwenfiguur. Het was aan de symbolische kunst om deze figuur weer tot leven te wekken. Het veranderde haar in een figuur van de mysterieuze Eros.
Ernst Fuchs volgt deze traditie met zijn "Sfinx met gouden helm". Tegelijkertijd geeft hij zijn motief, hier net als in veel andere werken die niet alleen putten uit mythologische maar ook uit mythische bronnen, duidelijk fantastische trekken. Fuchs' sfinx staat zo voor het wereld- en levensmysterie bij uitstek.
Fijn bronzen beeld, gegoten volgens het verloren-was-proces, met de hand gebeiteld, gepolijst en gepatineerd. Met vergulde helm. Gemonteerd op een sokkel van zwart graniet. Gelimiteerd tot 1.999 genummerde en gesigneerde exemplaren. Afmetingen 12 x 11 x 7 cm (h/w/d). Gewicht 1 kg.
Producent: ars mundi Edition Max Büchner GmbH, Bödekerstraße 13, 30161 Hannover, Duitsland E-mailadres: info@arsmundi.de
Over Ernst Fuchs
1930-2015
Ernst Fuchs, geboren in 1930 in Wenen, presenteerde zijn werken aan het publiek samen met andere jonge kunstenaars toen hij nog studeerde aan de Weense Academie in 1946/47. Hij was een van de medeoprichters van de Weense School voor Fantastisch Realisme.
Deze kunststroming ontstond rond 1945 in Wenen en onderscheidde zich bewust van de abstracte kunst. In hun werk verkenden de kunstenaars het Franse surrealisme, de ervaringen van de Nieuwe Zakelijkheid en Pittura metafisica en de fantastische elementen van de vooroorlogse Weense kunst. Het werk van Ernst Fuchs had een beslissende invloed op het begrip van de kunst van de 20e eeuw.
De motieven zijn complexe symbolen die de beproevingen van de mens tussen leven en dood uitbeelden. Bijbelse en mythologische voorstellingen domineren. De motieven uit het Oude en Nieuwe Testament zijn opzettelijk raadselachtig en visionair. Deze raadsels zijn bedoeld om zowel de kijker als de kunstenaar inzicht en een oplossing te bieden.
Zijn verkenning van de heterogene kunsttradities leidde hem naar zijn eigen historicisme. Hij vermengde stijlen met elkaar, soms op een polemische manier. In zijn eerste boek "Architectura caelestis/Die Bilder des verlorenen Stils", gepubliceerd in 1964, zette hij zijn artistieke opvattingen uiteen.
Zijn fantasierijke picturale uitvindingen, vaak vervreemd door surrealistische elementen, hebben een mystieke en vaak erotische kwaliteit. Bijbelse motieven zijn een terugkerend thema in het werk van Fuchs. Ze culmineren in het unieke boekobject, de Ernst Fuchs Bijbel.
Een legering van koper met andere metalen (vooral met tin) die sinds de oudheid wordt gebruikt.
Bij het gieten van brons past de kunstenaar meestal de verloren-wastechniek toe, die meer dan 5000 jaar oud is. Het is de beste, maar ook de meest complexe methode om beelden te produceren.
Eerst vormt de kunstenaar een model van zijn sculptuur. Het wordt ingebed in een vloeibare samenstelling van siliconenrubber. Zodra het materiaal gestold is, wordt het model uitgesneden. De vloeibare was wordt in de negatieve mal gegoten. Na afkoeling wordt het wasafgietsel uit de mal gehaald, voorzien van spanten en in keramische massa gedompeld. De keramische massa wordt uitgehard in een oven, en de was vloeit eruit (verloren mal).
Nu hebben we eindelijk de negatieve mal, waarin het 1400 graden Celsius hete gesmolten brons wordt gegoten. Nadat het brons is afgekoeld, wordt de keramische schaal afgebroken en komt het beeld aan het licht.
Nu worden de hulzen verwijderd, de oppervlakken gepolijst, gepatineerd en genummerd door de kunstenaar zelf of, volgens zijn specificaties, door een specialist. Zo wordt elk gietstuk een origineel werk.
Voor bronsgietwerk van lagere kwaliteit wordt vaak de zandgietmethode gebruikt, die echter qua oppervlakte-eigenschappen en kwaliteit niet de resultaten bereikt van de complexere verloren-wastechniek.
Benaming voor een kunstobject (sculptuur of installatie) dat naar wens van de kunstenaar in meerdere exemplaren in een beperkte en genummerde oplage wordt geproduceerd.
De multiple heeft bijgedragen aan de "democratisering" van de kunst door het werk toegankelijk en betaalbaar te maken voor een groter publiek.
Een plastisch kunstwerk van hout, steen, ivoor, brons of andere metalen.
Terwijl beelden van hout, ivoor of steen rechtstreeks uit het materiaal worden vervaardigd, wordt bij bronsgieten eerst een werkmodel gemaakt, meestal van klei of andere gemakkelijk te vormen materialen.
Na de Griekse en Romeinse oudheid kwam de beeldhouwkunst tot bloei tijdens de Renaissance. Het impressionisme gaf een nieuwe impuls aan de beeldhouwkunst. Ook hedendaagse kunstenaars als Jörg Immendorff, Andora en Markus Lüpertz hebben de beeldhouwkunst verrijkt met uitstekende sculpturen.