Tuinbeeld "Visdief", brons

Zijn werken tonen het meesterschap in vakmanschap van een tijd waarin nauwkeurigheid en perfectie in de weergave nog de hoogste standaarden waren in de beeldhouwkunst. Ze negeren opzettelijk alle modes en modernismen van de eeuw die in wezen zijn leven omvatte.

Schinzel trok al vroeg de aandacht vanwege zijn creatieve genialiteit: Amper twintig jaar oud ging hij naar de Academie voor Schone Kunsten in Berlijn en werd toegelaten tot de kleine, exclusieve kring van meesterstudenten van Arno Breker. Hij reisde naar Griekenland en Kreta, waar hij oude voorbeelden van beeldhouwkunst bestudeerde.

Hij werkte acht decennia als freelance kunstenaar en creëerde honderden sculpturen in deze periode; hij werkte ook als professor aan de Internationale Academie voor Schone Kunsten in Altenburg en aan de Internationale Academie in Bologna.

Zijn sculpturen hebben één hoofdthema: de mens, en wel in zijn onverhulde schoonheid. In hen komt schoonheid zonder onderbreking tot haar recht en in zekere zin is het ook het oog van de toeschouwer dat hier wordt gevierd.

"De mens die met creatief talent de ervaring van zijn omgeving aan ons teruggeeft, zodat mensen zich daarin verrukt kunnen voelen, kan en moet alleen met de ogen van de ziel zien om met zijn handen een taal te spreken die tijdloos is en geen grenzen kent." (Erwin A. Schinzel)

Zijn oeuvre, dat vele honderden werken omvat, omvat ook talrijke afbeeldingen van dieren, die in hun levendigheid van uitvoering kunnen wedijveren met de werken van de grootste dierenschilders van alle tijden.

Werken uit Schinzels atelier in Waldbronn, waar hij dagelijks zijn creatieve inspanningen verrichtte, bevinden zich in talrijke collecties in Duitsland en daarbuiten. De kunstenaar overleed in december 2018.