Porseleinen bord "Gekleurd Campbells Soepblik" (turquoise/paars)
Porseleinen bord "Gekleurd Campbells Soepblik" (turquoise/paars)
Korte info
porselein | Ø 21 cm | signatuur | incl. geschenkverpakking
Gedetailleerde beschrijving
Porseleinen bord "Gekleurd Campbells Soepblik" (turquoise/paars)
Op deze porseleinen borden staat een serie werken van Andy Warhol uit 1965: "Gekleurde Campbells Soepblikken, 1965". De soepblikken waren een doorbraak voor Warhol toen hij zijn strategieën van seriële herhaling - die synoniem zijn geworden met de Pop Art-beweging - begon toe te passen op kernthema's uit de Amerikaans-Amerikaanse warencultuur. Bord van fijn porselein met motief "Coloured Campbells Soup Can" (turquoise/paars) van Andy Warhol. Diameter 21 cm, met handtekening van Andy Warhol op de achterkant. Geleverd in een rood/bruine Andy Warhol geschenkdoos.
Over Andy Warhol
1928-1987
Andy Warhol was Amerika's beroemdste kunstenaar. Hij werd beschouwd als een revolutionair, een excentriekeling en de uitvinder van Pop Art, en was alles tegelijkertijd. Kunstcritici vierden hem met lofbetuigingen die geen enkele andere kunstenaar ooit had gekregen - zelfs Pablo Picasso of Salvador Dali niet. Alfred Nemeczek zegt hierover: "Ze (de accolades) varieerden van "popster" tot "popartiest", verheven het "popgenie" van "popprins" tot "popprins" en verder tot "popkoning", "poptsaar" en "grootmogol". Maar de "Picasso van de pop-art" is ook de "Hogepriester" en "Paus van de pop" genoemd. (Kunstenaar - Kritisch woordenboek van hedendaagse kunst)
Warhol werd in 1928 geboren in Pittsburgh en stierf in 1987 in New York. Als zoon van Slowaakse immigranten ging hij na de middelbare school als werkstudent naar het Carnegie Institute of Technology in Pittsburgh. Hij vestigde zich in 1949 in New York en debuteerde drie jaar later bij de Hugo Gallery. Tot dan toe had hij gewerkt als reclametekenaar voor modetijdschriften en ontwierp hij kerstkaarten, LP-hoesjes en weerkaarten voor televisie. Kort daarna kreeg de kunstenaar echter het idee om alledaagse voorwerpen centraal te stellen in zijn motieven. Grafiek bood hem hiervoor het medium en er ontstonden felbegeerde cultobjecten.
De bekendste zeefdrukken zijn de afbeeldingen van de rood-witte soepblikken van Campbell en het biljet van twee dollar. Met deze werken was Warhol een van de kunstenaars die vanaf de jaren 1950 radicaal braken met de kunsttraditie in de VS en Engeland en een nieuwe kunststroming creëerden, de Pop Art.
Naast Warhol behoren Roy Lichtenstein en Tom Wesselman tot de Amerikaanse vertegenwoordigers die hun onderwerpen in de wereld van de reclame, strips en Hollywood-supersterren zochten. Elvis Presley, Jackie Kennedy en Marilyn Monroe werden iconen in Warhols beeldenrepertoire.
De verheffing van alledaagse motieven tot kunstobjecten geeft ze de kans om een mate van aandacht te krijgen die ze nooit zouden krijgen als objecten die keer op keer worden gebruikt. Warhol eiste door zijn manier van fotografisch reproduceren van het object dat het door zichzelf moest werken. De werken waarin hij herhalingen van hetzelfde motief gebruikte, maken deze eis ook, maar hebben een extra effect door zijn kleurtransformaties.
De kunstenaar ziet de wereld zoals hij is en geeft hem weer: "Ik ben buitengewoon passief. Ik neem de dingen zoals ze zijn. Ik kijk gewoon, ik observeer de wereld."
Begin jaren 50 ging er een schok door het culturele landschap. Jonge kunstenaars uit de Verenigde Staten en Engeland braken - geheel onafhankelijk van elkaar - met alle tradities van artistieke creativiteit en hielpen het modernisme uitgroeien tot een nieuwe kunststroming.
In de VS waren het Roy Lichtenstein, Andy Warhol, Tom Wesselmann en James Rosenquist die hun onderwerpen zochten in de wereld van de reclame en de strips, in de sterrencultus en de anonieme stadscultuur. Met opzichtige kleuren, overdimensionering en manipulatie van het diepteperspectief creëerden zij nieuwe provocerende werken die de geest van de tijd ademden. Richard Hamilton en Eduardo Paolozzi werden de pioniers van de Pop-Art in Engeland dankzij de beroemde tentoonstelling "This is Tomorrow" in de Londense Whitechapel Gallery. In de jaren 60 werden zij gevolgd door David Hockney, Allan Jones, Peter Phillips en Derek Boshier.
Keramisch product gemaakt van kaolien, kwarts en veldspaat.
Porselein wordt gevormd door draaien of persen. Figuratieve voorstellingen worden gegoten. Ingewikkelde vormen moeten in stukken worden gegoten en vervolgens worden "aangebracht". Na het gieten worden de stukken gedroogd en "gebakken" bij ongeveer 900 graden Celsius. Vervolgens wordt het glazuur aangebracht en gebakken bij temperaturen tussen 1240 en 1445 graden Celsius. In de vooraanstaande fabrieken wordt het porselein met de hand beschilderd, waarbij elke kleur afzonderlijk en met inachtneming van nauwe temperatuurtoleranties moet worden gebakken.
Het porselein werd uitgevonden in China en raakte in de 16e eeuw wijdverbreid in Europa. De eerste Europese porseleinfabriek werd in 1710 in Meissen opgericht.
Andere bekende Europese porseleinfabrieken zijn Fürstenberg, Höchst, Schwarzburger Werkstätten, Lladró, Nymphenburg, KPM, Augarten, Sèvres, Limoges, Royal Copenhagen en Worcester. De porseleinmerken waarmee de afzonderlijke fabrieken hun producten etiketteren, dienen om hun herkomst te identificeren.