Beeld "Terugkerend van de Markt", ingelijst
Beeld "Terugkerend van de Markt", ingelijst
Korte info
gelimiteerd, 950 exemplaren | originele Dietz replica | olieverf op koper | ingelijst | formaat 35,5 x 45 cm (h/w)
Gedetailleerde beschrijving
Beeld "Terugkerend van de Markt", ingelijst
Vlaamse schilder (1568-1625), zoon van Pieter de Oude. Hij kreeg de bijnaam "Bloem" Brueghel vanwege zijn favoriete motieven en "Fluwelen" Brueghel vanwege de zachte kleurschakeringen. Origineel: Nedersaksisch Staatsmuseum Hannover.
Originele Dietz replica in 62 kleuren. Olieverf op koper. Gelimiteerde oplage van 950 exemplaren. Formaat 35,5 x 45 cm (h/w).
Over Jan Brueghel d. Ä.
1568-1625
Om de verschillende Brueghelfamilies van elkaar te kunnen onderscheiden, kregen ze bijnamen om hun werk te karakteriseren. Zo werd Jan Brueghel de Oude de Fluwelen of Bloemen Brueghel. Zijn bloemboeketten behoren tot de mooiste in de Nederlandse schilderkunst. Hij componeerde een illusionistisch bloemenparadijs in een kundige, exacte weergave van de bloemvormen en -kleuren van alle seizoenen. Dankzij zijn opleiding als miniatuurschilder kon hij dit prachtige niveau van detail bereiken.
Jan Brueghel werd in 1568 in Brussel geboren als tweede zoon van Pieter Brueggel de Oude. Na zijn leertijd bij Coninxloo ging hij naar Italië en werd in 1597 opgenomen in de Antwerpse Sint-Lucasgilde. Hier raakte hij bevriend met Peter Paul Rubens. Het hoogtepunt van zijn carrière was echter zijn aanstelling als hofschilder van aartshertog Albrecht van Oostenrijk.
Hoewel Jan Brueghel de thema's van zijn vader overnam, zoals landschappen en boerentaferelen, bereikte hij nooit het moraliserende effect van zijn vader. Zijn vaardigheid lag in zijn kleurgebruik: hij bereikte de fluweelachtige verlichtingseffecten van een relatief uniform kleurenpalet door opzettelijk geplaatste contrasten van licht en donker, terwijl de weelderige bloemstillevens fascineren door hun heldere compositie en kleuren.
Jan Brueghel de Oude, die een zeer gerespecteerd schilder in Antwerpen was geworden, stierf op 12 januari 1625 aan cholera.
Term voor de kunst van de 17e eeuw. De barokke kunststijl die in 1600 uit Rome kwam, drong in zeer korte tijd in vrijwel heel Europa door in de beeldende kunst, literatuur en muziek en duurde tot 1770 in de beeldende kunst. De laatste fase wordt over het algemeen gekenmerkt door de rococo.
Kenmerkend zijn: de pulserende beweging van alle vormen, de afschaffing van de grenzen tussen architectuur, schilder- en beeldhouwkunst, die resulteerde in een voor het tijdperk typische synthese van de kunsten, en vooral in een specifieke omgang met het licht, die een belangrijke artistieke component werd. De ondergeschiktheid van het deel aan het geheel leidde tot het ontstaan van een enkele en tegelijkertijd dynamische ruimte, die volledig tot zijn recht komt in de prachtige gebouwen van zijn tijd.
De barokkunst, met haar neiging tot grootsheid, grootsheid en haastige overvloed, weerspiegelt duidelijk het verlangen naar representatie, dat een zorg was van wereldlijke en kerkelijke, vooral katholieke klanten, versterkt door de Contrareformatie van die tijd. In de schilderkunst komen de karakteristieke kenmerken van de barok tot uiting in de altaar- en plafondschildering, de geschiedenis en het portret.
Typische vertegenwoordigers zijn kunstenaars als Anthony van Dyck en Peter Paul Rubens, maar ook Gian Lorenzo Bernini op het gebied van de beeldhouwkunst.
Günter Dietz ontwikkelde een revolutionaire methode voor de authentieke reproductie van afbeeldingen. Hierbij worden niet de gebruikelijke drukinkten gebruikt, maar dezelfde originele kleuren die de kunstenaar heeft gebruikt. Afhankelijk van de schildertechniek van de kunstenaar moeten tot 140 (!) verschillende kleurtoepassingen worden aangebracht om een perfecte replica van het origineel te verkrijgen die ook het "reliëf" en de pastositeit van de kleurcompositie weergeeft.
Bijvoorbeeld zoals hier in "Paar aan de tuintafel" van August Macke:
Ook wordt altijd het materiaal van de originele drager gebruikt, zoals reproductie op doek, papier, hout, koper of perkament.
Het resultaat is een perfecte, rasterloze reproductie die het origineel in zeggingskracht en effect zeer dicht benadert. Zelfs museumspecialisten kunnen de replica vaak niet van het origineel onderscheiden. Daarom moet er een speciale veiligheidsaanduiding worden aangebracht, die alleen zichtbaar is onder röntgenlicht.
De oplage van de meeste Dietz-replica's is beperkt, gewoonlijk tot 950 exemplaren. Elke replica op doek is opgespannen op een spieraam zoals het origineel, zodat u het doek opnieuw kunt spannen als de kamertemperatuur en luchtvochtigheid schommelen. Een hoogwaardige massief houten lijst maakt elke Dietz-replica compleet.
Talrijke meesterwerken van Rembrandt, Caspar David Friedrich, Claude Monet, Gustav Klimt en vele anderen zijn nagemaakt door de Dietz Offizin. Beroemde moderne kunstenaars zoals Pablo Picasso, Salvador Dalí, Max Ernst, Friedensreich Hundertwasser, Joan Miró en Marc Chagall gebruikten de door Günter Dietz ontwikkelde methode om replica's van hun werken te laten maken.
Commentaar van de pers:
"Het Dietz-systeem levert afbeeldingen op die net zo goed zijn als de originelen. Wat de elektronica deed met de uitvinding van hifi en stereo voor de weergave van muziek, daar doet de de grafische technologie dit voor de beeldende kunst." (Die Zeit)
"In theorie is er geen verschil tussen het origineel en de Dietz-replica. Ze moeten geen reproducties worden genoemd, maar facsimile's." (Newsweek)
"Voor kunstdrukkers over de hele wereld blijft tot op heden onrealiseerbaar, wat alleen Dietz met behulp van druktechnologie voor elkaar kreeg: de perfecte reproductie van geschilderde werken." (Der Spiegel)
Weergave van typische scènes uit het dagelijks leven in de schilderkunst, waarbij een onderscheid kan worden gemaakt tussen boeren-, burgerlijke en hoofse thema's.
Het genre bereikte zijn hoogtepunt en immense populariteit in de Nederlandse schilderkunst van de 17e eeuw. In de 18e eeuw trad vooral in Frankrijk de hoofse en galante schilderkunst op de voorgrond, terwijl in Duitsland het burgerlijke karakter werd benadrukt.
Een getrouwe reproductie van een kunstwerk in dezelfde grootte en met de best mogelijke gelijkenis in materiaal en kleur.
De mal wordt meestal rechtstreeks van het origineel genomen, zodat de replica zelfs de fijnste details weergeeft. Na het gieten van de replica volgens de meest geschikte methode, wordt het oppervlak gepolijst, gepatineerd, verguld of geschilderd zodat het overeenkomt met het origineel.
Een replica van ars mundi is een herkenbare afbeelding van het origineel.