Beeld "Energy" (2003)

In de jaren 1970 ontwikkelde hij een nadrukkelijk objectgerelateerde vormentaal met symbolische, kunsthistorische en politieke toespelingen. "Elk schilderij van Immendorff is een kritische weergave van een cultureel-politieke situatie," schrijft Lorand Hegyi over de kunstenaar, wiens schilderijen nu deel uitmaken van de collecties van 's werelds belangrijkste musea.

Door zijn vriendschap met de schilder A.R. Penck, die in 1976 nog in de DDR woonde, ontwikkelde de schilder en beeldhouwer Jörg Immendorff een historische schilderkunst die het thema van de deling van Duitsland reflecteert en kritisch onderzoekt. In dit jaar begon hij met de serie van zestien schilderijen op groot formaat "Café Deutschland". Zijn opvallende en stilistisch pluralistische schilderstijl was hier voorbeeldig.

Immendorffs politieke ambities waren al duidelijk tijdens zijn opleiding aan de academie van Düsseldorf. Een van zijn leraren was Josef Beuys, met wie hij nauw samenwerkte.

De LIDL Academie die hij oprichtte, Lidl werd door Immendorff gebruikt als pseudoniem, vertegenwoordigde politiek georiënteerde kunst. Hij zag zijn politiek geëngageerde schilderijen als kunst die het volk en de arbeiders diende. Immendorff is de utopist onder de schilders: "Ik ben de enige schilder in de kunstgeschiedenis die aan een utopie werkte die vervolgens concreet werd" (Duitse hereniging).

In de beeldhouwkunst wordt zijn stijl gekenmerkt door een expressiviteit die vergelijkbaar is met die van de kunstenaarsgemeenschap "Die Brücke". Ook hier worden de historische en sociale kwesties levendig getraceerd.

Zijn schilderijen en beeldhouwwerken worden aan het geïnteresseerde kunstpubliek gepresenteerd in uitgebreide tentoonstellingen in grote musea.