Beeld "De rode wijngaard bij Arles" (1888), ingelijst
Beeld "De rode wijngaard bij Arles" (1888), ingelijst
Korte info
ars mundi Exclusive Edition | gelimiteerd, 980 exemplaren | reproductie, giclée print op canvas | op spieraam | ingelijst | formaat 58 x 68 cm (h/w)
Gedetailleerde beschrijving
Beeld "De rode wijngaard bij Arles" (1888), ingelijst
Dat Vincent van Gogh tijdens zijn leven maar één schilderij kon verkopen is een mythe, maar hij heeft er waarschijnlijk wel een paar verkocht. "De rode wijngaard in Arles" is echter het enige schilderij waarvan de verkoop kan worden bewezen. Van Gogh's broer en supporter Theo had gemerkt hoe waardevol het schilderij was. Theo uitte zijn enthousiasme in een brief van 16 juni 1889: "Er zit een kracht van kleur in die jij nog niet hebt bereikt", toen Vincent hem het schilderij samen met anderen stuurde. Hij liet zijn broer ook weten dat de "Rode Wijngaard" al een plaatsje in zijn huis had gevonden. Origineel: 1888, olieverf op doek, 75 x 93 cm, Poesjkin Museum, Moskou.
Reproductie in Fine Art Giclée rechtstreeks op schildersdoek en gemonteerd op een spieraam. Beperkte oplage van 980 exemplaren. Ingelijst in massief houten frame, wit met gouden rand. Afmeting 58 x 68 cm (h/w). ars mundi Exclusive Edition.
Over Vincent van Gogh
1853-1890 - Pionier van het expressionisme
"Deze man zal of gek worden of ons allemaal ver achter zich laten", voorspelde Camille Pissarro al over Vincent van Gogh, die in 1853 als zoon van een dominee werd geboren. En inderdaad, de Nederlander zou een pionier van het modernisme worden en met zijn gebogen lijnen en felle kleuren het expressionisme inluiden. Terwijl Van Gogh tijdens zijn leven nauwelijks aan het geld voor verf en doek voor zijn schilderijen kon komen en afhankelijk was van de steun van zijn broer Theo, brengen zijn werken tegenwoordig op spectaculaire veilingen meestal miljoenen in de dubbele cijfers op.
Van Gogh (1853-1890) kwam uit een protestants domineesgezin in het Brabantse Zundert. Hij kwam voor het eerst in aanraking met kunst via een oom die kunsthandelaar was. Aanvankelijk werkte Van Gogh in filialen van kunsthandel Goupil & Cie in Den Haag, Londen en Parijs, maar ook als leraar in Engeland en als Methodisten-predikant. Als predikant in de mijnstreek van Boringe begon hij voor het eerst te tekenen. Daarna bezocht hij enkele maanden de Brusselse Academie, maar hij vervolgde zijn opleiding vooral als autodidact.
Zijn eerste olieverfschilderijen tonen arme boeren en arbeiders. Deze afbeeldingen zijn zeer donker en geschilderd met eenvoudige, brede lijnen. Via Antwerpen, waar hij drie maanden verbleef en kennismaakte met de lichtheid en elegantie van de Japanse houtsnede, kwam hij in Parijs terecht. Hier ontdekte hij de zon en heldere kleuren. Hij bestudeerde de impressionisten, pointillisten en vroege symbolisten en schilderde stadsgezichten, landschappen en portretten.
Op zoek naar meer licht en vrijheid ging hij in 1888 naar Arles in Zuid-Frankrijk, waar zijn vriend Paul Gauguin hem volgde. Van Gogh was van plan daar een kunstenaarscommune te stichten en al zijn schildersvrienden uit te nodigen om bij hem te komen wonen en werken, maar het plan mislukte. Na een dramatische confrontatie met Gauguin, waarbij Van Gogh zijn eigen oor verwondde, moest hij verschillende lange periodes in het ziekenhuis doorbrengen met overprikkelde zenuwen. Deze crises zouden later verergeren en leidden later tot zijn zelfmoord.
De beroemdste schilderijen van Van Gogh ontstonden tijdens zijn verblijf in Arles. Alle helderheid van de zon zit erin; velden, bomen en wolken spreken in indrukwekkende taal over het geweld van de natuur. Voor ons kijkers is het moeilijk ons de kracht voor te stellen die nodig moet zijn geweest om zulke vreugdevolle meesterwerken te maken ondanks persoonlijke psychische nood. Het blijft Van Goghs geheim - en het blijft het geheim van zijn late werk tot op de dag van vandaag.
Uitgave van een afbeelding of sculptuur die door ars mundi is geïnitieerd en alleen verkrijgbaar is bij ars mundi of bij distributiepartners onder licentie van ars mundi.
Giclée = afgeleid van het Franse werkwoord gicler dat "stralen, vernevelen" betekent.
De Giclée-methode is een digitaal drukproces. Het is een afdruk op groot formaat met hoge resolutie van een inkjetprinter met speciale verschillend gekleurde of op pigment gebaseerde inkten (meestal zes tot twaalf). De kleuren zijn licht-echt, dat wil zeggen bestand tegen schadelijk UV-licht. Ze hebben een grote rijkdom aan nuances, contrast en verzadiging.
Het Giclée-procédé is geschikt voor schildersdoek, voor handgeschept en aquarelpapier en voor zijde.
De stijl van het impressionisme, die rond 1870 in de Franse schilderkunst opkwam, dankt zijn naam aan het landschapsschilderij "Impression, soleil levant" van Claude Monet. Na aanvankelijk te zijn afgewezen, begon het aan een ware triomftocht.
Schilders als Claude Monet, Edgar Degas, Edouard Manet, Auguste Renoir en anderen creëerden motieven uit het dagelijks leven en stads- en landschapstaferelen in een helder, natuurlijk licht.
Het impressionisme kan worden gezien als een reactie op de schilderkunst van de academies. De nadruk lag niet op de inhoud met een volgens vaste regels ontworpen picturale compositie, maar op het object zoals het op dat moment verscheen, in een vaak willekeurig detail. De werkelijkheid werd gezien in al haar verscheidenheid aan kleuren in natuurlijk licht. Het schilderen in de open lucht verving het schilderen in het atelier.
Het verhelderen van het palet en het opheffen van vaste contouren ging gepaard met een nieuwe benadering van kleur. In veel gevallen werden de kleuren niet meer op het palet gemengd, maar zodanig naast elkaar op het doek geplaatst dat de uiteindelijke indruk pas in het oog van de toeschouwer, op enige afstand, tevoorschijn kwam. In het "pointillisme" (met schilders als Georges Seurat en Paul Signac) werd dit principe vervolgens tot in het extreme doorgevoerd.
Buiten Frankrijk kreeg het impressionisme vorm in de werken van schilders als Max Slevogt, Max Liebermann en Lovis Corinth in Duitsland en ook door James A.M. Whistler in de Verenigde Staten.
In de beeldhouwkunst kwam het impressionisme slechts in beperkte mate tot uiting. In de werken van Auguste Rodin, die als een van de belangrijkste vertegenwoordigers wordt beschouwd, is een ontbinding van oppervlakken zichtbaar, waarbij het spel van licht en schaduw deel uitmaakt van de artistieke prestatie. Ook Degas en Renoir maakten sculpturen.