Beeld "De vechtende Temeraire" (1839), ingelijst
Beeld "De vechtende Temeraire" (1839), ingelijst
Korte info
ars mundi Exclusive Edition | gelimiteerd, 980 exemplaren | genummerd | certificaat | reproductie, giclée print op canvas | op spieraam | ingelijst | formaat 64 x 84 cm (h/w)
Gedetailleerde beschrijving
Beeld "De vechtende Temeraire" (1839), ingelijst
Zo verbleekt de glorie van de wereld: De HMS Temeraire was een schip met 98 kanonnen dat werd gebruikt tijdens de beroemde Slag om Trafalgar. Op dit schilderij beeldt Turner af hoe de HMS Temeraire door een stoomsleepboot naar de schroothoop wordt gesleept in het licht van een zon die ondergaat in exploderende rode tinten.
Origineel: 1838/39, olieverf op doek, 90,7 x 121,6 cm, National Gallery, Londen.
Fine Art Giclée editie direct overgebracht op schildersdoek en opgespannen op een spieraam. Beperkte oplage 980, genummerd, met certificaat. Ingelijst in een handgemaakt, zilverkleurig massief houten frame. Afmeting 64 x 84 cm (h/w). ars mundi Exclusive Edition.
Over William Turner
1775-1851
Engelse olie- en aquarelschilder. Hij schilderde vooral landschappen, historische taferelen en zeegezichten.
Al op jonge leeftijd bereikte William Turner de hoogste technische perfectie en werd hij benoemd tot een van de belangrijkste Britse kunstenaars aan de Royal Academy; negen jaar later was hij een van de leden.
Experimenten met nieuwe technieken en een intensieve studie van Goethes kleurentheorie, samen met uitgebreide reizen, brachten een belangrijke verandering in Turners stijl teweeg. Hij verliet moedig de gevestigde regels van de beeldende traditie en het objectrealisme en wijdde zich intensief aan de effecten van licht en beweging.
Turner kreeg veel kritiek op zijn geheel nieuwe type schilderkunst. Maar zijn nauwkeurige observatie van de natuur en het vloeiende licht in de schilderijen van de grote romanticus bereidden de weg voor de impressionisten en voor de ontwikkeling van de moderne schilderkunst.
De meeste van zijn werken bevinden zich in de Tate Gallery in Londen.
Uitgave van een afbeelding of sculptuur die door ars mundi is geïnitieerd en alleen verkrijgbaar is bij ars mundi of bij distributiepartners onder licentie van ars mundi.
Giclée = afgeleid van het Franse werkwoord gicler dat "stralen, vernevelen" betekent.
De Giclée-methode is een digitaal drukproces. Het is een afdruk op groot formaat met hoge resolutie van een inkjetprinter met speciale verschillend gekleurde of op pigment gebaseerde inkten (meestal zes tot twaalf). De kleuren zijn licht-echt, dat wil zeggen bestand tegen schadelijk UV-licht. Ze hebben een grote rijkdom aan nuances, contrast en verzadiging.
Het Giclée-procédé is geschikt voor schildersdoek, voor handgeschept en aquarelpapier en voor zijde.
Een intellectuele houding die zich vanuit de literatuur en de filosofie uitbreidde naar de beeldende kunst, beginnend rond 1800, maar die in de beeldende kunst uiteindelijk geen eigen stijl voortbracht.
De kunst van de Romantiek werd bepaald door de inhoud, de levenshouding die ze ondersteunde en de gevoelens die ze opriep. Centrale thema’s waren innerlijkheid en gevoel, droom en fantasie, natuur en wereld, de kracht van het mythische en het streven naar oneindigheid. Het zwaartepunt van de Romantische kunst lag in de schilder- en tekenkunst. Hier kwam vooral het landschap als terugkerend thema naar voren: mens en natuur werden in relatie tot elkaar geplaatst en stemmingen werden weergegeven. Naast een nieuw gevoel voor de natuur was er een vernieuwing van religieuze opvattingen en een terugkeer naar het verleden, naar traditie, geschiedenis, oude legenden, sprookjes en ook naar de kunst van oude meesters en tijdperken. Vooral in Duitsland had deze kunst een sterk nationaal karakter.
De belangrijkste vertegenwoordigers in Duitsland waren onder anderen C.D. Friedrich, P.O. Runge, J.A. Koch, M. v. Schwind en de groep Nazareners. De Franse Romantiek, die verschilde van de Duitse, werd vooral vertegenwoordigd door de kunst van E. Delacroix.
Rond 1830 kwam er een einde aan het tijdperk van de Romantiek.