Beeld "Vrouw met parasol voor een hoedenwinkel" (1914), ingelijst
Beeld "Vrouw met parasol voor een hoedenwinkel" (1914), ingelijst
Korte info
gelimiteerd, 499 exemplaren | certificaat | reproductie, giclée print op canvas | op spieraam | ingelijst | formaat 75 x 64 cm (h/w)
Gedetailleerde beschrijving
Beeld "Vrouw met parasol voor een hoedenwinkel" (1914), ingelijst
Origineel: Museum Folkwang, Essen. Fine Art Giclée op 100% katoenen schildersdoek, opgespannen op een houten spieraam (verstelbaar met spieën voor opnieuw spannen). In handgemaakt nobel massief houten museum frame. Gelimiteerde oplage van 499 exemplaren, met certificaat op de achterkant. Afmeting 75 x 64 cm (h/w).
Over August Macke
1887-1914
Stralend geel, helder rood, sterk blauw: de intensiteit en de unieke helderheid van de kleuren zijn kenmerkend voor het werk van August Macke. In zijn schilderijen toont Macke een intacte wereld, bij voorkeur mensen. Als persoon en als schilder werd August Macke volledig gekenmerkt door Rijnlandse vrolijkheid en misschien juist daarom is hij een van de beroemdste Duitse schilders van de 20e eeuw.
Macke was lid van de kunstenaarsvereniging "Blaue Reiter" en de belangrijkste vertegenwoordiger van het Rijnlandse expressionisme. Hij wordt beschouwd als het grootste Duitse kleurtalent van zijn generatie. Maar ook met zijn tekeningen, schetsen en ontwerpen bewijst hij een van de groten van de 20e-eeuwse kunst te zijn.
August Macke, geboren op 3 januari 1887 in Meschede, begon zijn studie aan de Kunstgewerbeschule en Academie in Düsseldorf, maar brak deze vroegtijdig af. Tijdens reizen naar Frankrijk, Italië en Nederland bestudeerde hij vooral de impressionisten. Met de kunstenaars van de "Blaue Reiter", die hij sinds 1911 kende, exposeerde hij meerdere malen en droeg hij bij aan de gelijknamige almanak. Financiële zekerheid was verzekerd door zijn mecenas Bernhard Koehler, een oom van zijn vrouw Elisabeth.
Macke had zijn stijl van onmiskenbare onafhankelijkheid al gevonden. Gericht op de tektonische compositie van Cézanne en de tweedimensionaliteit van Matisse, combineerde hij analytisch kubisme met de pure kleurigheid van het fauvisme. Prismatische kleuren waren de belangrijkste elementen waarmee August Macke zijn schilderij componeerde. Daarbij gebruikte de kunstenaar de kleuren zoals een musicus de tonen, akkoorden en toonladders van kleurrijke vormen gebruikt.
Door zijn vriendschap met Franz Marc verbleef hij al in 1910 aan de Tegernsee. Mackes gevoeligheid voor lichteffecten bleek al uit de schilderijen die hij hier maakte. Dit wordt versterkt in de aquarellen die hij schilderde tijdens de beroemde reis naar Tunis die hij in 1914 maakte met Paul Klee en Louis Moillet. Vereenvoudiging van de vorm en de helderheid van de kleuren kenmerken deze reeks werken.
Op de Keulse Sonderbund-tentoonstelling van 1913, die Macke mede had georganiseerd, werden de werken van de Rijnlandse expressionisten, waartoe ook hij behoorde, voor het eerst samen met die van de Europese avant-garde tentoongesteld.
Macke woonde sinds 1913 met zijn vrouw Elisabeth en zijn zoon Walter in Zwitserland. Het geluk van het gezin was slechts van korte duur. Aan het begin van de oorlog sneuvelde August Macke op 26 september 1914 in de buurt van Perthes-les-Hurlus in de Champagne. Zijn vriend Franz Marc merkte op: "De hebzuchtige oorlog is één heldendood rijker, maar de Duitse kunst is één held armer geworden."
De Blauwe Ruiter (Blauer Reiter) was een groep Duitse expressionistische kunstenaars die in 1911 in München werd opgericht door Wassily Kandinsky en Franz Marc.
De naam was oorspronkelijk de titel van het door Kandinsky gemaakte schilderij en tegelijkertijd de titel van de door Kandinsky en Franz Marc uitgegeven almanak.
Met het begin van de Eerste Wereldoorlog ging de Blauwe Ruiter uiteen.
Artistieke stroming die aan het begin van de 20e eeuw het impressionisme verving.
Het expressionisme is de Duitse vorm van de kunstrevolutie in de schilderkunst, grafische kunst en beeldhouwkunst, die zijn voorloper vond in het werk van Paul Cézanne, Vincent van Gogh en Paul Gauguin aan het eind van de 19e eeuw. De expressionisten probeerden door te dringen tot de oerelementen van de schilderkunst. Met sterke, ononderbroken kleuren in grote vlakken en met de nadruk op de lijn en de daaruit voortvloeiende suggestieve uitdrukkingskracht bestreden zij de artistieke smaak van de bourgeoisie.
De belangrijkste vertegenwoordigers van het expressionisme waren de oprichters van "Die Brücke" (De Brug): Ernst Ludwig Kirchner, Erich Heckel, Karl Schmidt-Rottluff, Max Pechstein, Otto Mueller, Franz Marc, August Macke en anderen.
Meesters van het Weense expressionisme zijn Egon Schiele en Oskar Kokoschka. Onder de beeldhouwers is Ernst Barlach de beroemdste vertegenwoordiger.
Het Fauvisme is de Franse vorm van het expressionisme.
Weergave van typische scènes uit het dagelijks leven in de schilderkunst, waarbij een onderscheid kan worden gemaakt tussen boeren-, burgerlijke en hoofse thema's.
Het genre bereikte zijn hoogtepunt en immense populariteit in de Nederlandse schilderkunst van de 17e eeuw. In de 18e eeuw trad vooral in Frankrijk de hoofse en galante schilderkunst op de voorgrond, terwijl in Duitsland het burgerlijke karakter werd benadrukt.
Giclée = afgeleid van het Franse werkwoord gicler dat "stralen, vernevelen" betekent.
De Giclée-methode is een digitaal drukproces. Het is een afdruk op groot formaat met hoge resolutie van een inkjetprinter met speciale verschillend gekleurde of op pigment gebaseerde inkten (meestal zes tot twaalf). De kleuren zijn licht-echt, dat wil zeggen bestand tegen schadelijk UV-licht. Ze hebben een grote rijkdom aan nuances, contrast en verzadiging.
Het Giclée-procédé is geschikt voor schildersdoek, voor handgeschept en aquarelpapier en voor zijde.