Beeld "Zwanen in het riet" (ca. 1820), ingelijst
Beeld "Zwanen in het riet" (ca. 1820), ingelijst
Korte info
gelimiteerd, 950 exemplaren | originele Dietz replica | olieverf op doek | op spieraam | ingelijst | formaat ca. 42 x 49 cm (h/w)
Gedetailleerde beschrijving
Beeld "Zwanen in het riet" (ca. 1820), ingelijst
Hij was de romanticus van zijn tijd. In zijn werk voelen we de aanraking van oneindigheid waarin de schilder ruimtelijke en menselijke grenzen afbakent. Zijn expressieve stijl schommelt vaak tussen nauwgezette weergaven van de natuur en stemmingen die verschuiven naar het allegorische of symbolische.
Origineel: ca. 1820, olieverf op doek, 34 x 44 cm, Hermitage, St. Petersburg, Rusland.
Originele Dietz replica. Olieverf op doek in 85 kleuren. Gelimiteerde oplage van 950 exemplaren. Elke replica op doek is opgespannen op een spieraam net als het origineel, zodat je het doek opnieuw kunt opspannen als de kamertemperatuur en luchtvochtigheid schommelen. Ingelijst met een donkere strook echt hout. Afmeting incl. frame ca. 42 x 49 cm (h/w).
Over Caspar David Friedrich
1774-1840
Caspar David Friedrich was de belangrijkste Duitse schilder van de Romantiek. Zelfs zijn persoon belichaamde de typische Romantiek: hij was nogal introvert, dicht bij de natuur en religieus, hij zag de natuur als een spiegel van menselijke gevoelens. In zijn minutieus geschilderde schilderijen bereikte Friedrich een onvergelijkbare metafysische transparantie.
"De schilder moet niet alleen schilderen wat hij voor zich ziet, maar ook wat hij in zichzelf ziet." Met deze aanbeveling aan zijn collega-schilders verklaarde Caspar David Friedrich de drijvende kracht en betekenis van zijn schilderijen.
De weergave van landschappen neemt in zijn werk een prominente plaats in. Friedrich maakte met vrienden lange wandelingen door de bergen en langs de kust. Hij ervoer de mens in zijn kleinheid ten opzichte van de immense kracht van de natuur. De eenzame figuren kijken verlangend naar uitgestrekte landschappen met een verre horizon. Vaak keren zij zich met hun rug naar de kijker toe, zodat deze zich in hen kan verplaatsen. Met behulp van symbolische natuurmetaforen, de maan als universum en boomstronken als aanduiding van vergankelijkheid, creëerde hij contemplatieve romantische gevoelens en religieuze sentimenten. Friedrich wilde met zijn natuurstemmingen inzicht geven in de menselijke ziel.
Op 24-jarige leeftijd, na een academische opleiding in Kopenhagen, werd de jonge kunstenaar aangetrokken tot Dresden. In de stad aan de Elbe vormde hij samen met andere schilders en dichters als Tieck en Schlegel het centrum van de vroege Romantiek. Kenmerkend voor de Romantiek is de wederzijdse werking van poëzie en schilderkunst. Friedrichs landschappen zijn spiegels van gevoelens en proberen visueel uit te drukken wat de poëzie met woorden bereikt. "Naar binnen gaat de mysterieuze weg. In ons, of nergens, is de eeuwigheid met haar werelden, verleden en toekomst." Zo verwoordde de dichter Novalis zich namens de vroege romantici.
Günter Dietz ontwikkelde een revolutionaire methode voor de authentieke reproductie van afbeeldingen. Hierbij worden niet de gebruikelijke drukinkten gebruikt, maar dezelfde originele kleuren die de kunstenaar heeft gebruikt. Afhankelijk van de schildertechniek van de kunstenaar moeten tot 140 (!) verschillende kleurtoepassingen worden aangebracht om een perfecte replica van het origineel te verkrijgen die ook het "reliëf" en de pastositeit van de kleurcompositie weergeeft.
Bijvoorbeeld zoals hier in "Paar aan de tuintafel" van August Macke:
Ook wordt altijd het materiaal van de originele drager gebruikt, zoals reproductie op doek, papier, hout, koper of perkament.
Het resultaat is een perfecte, rasterloze reproductie die het origineel in zeggingskracht en effect zeer dicht benadert. Zelfs museumspecialisten kunnen de replica vaak niet van het origineel onderscheiden. Daarom moet er een speciale veiligheidsaanduiding worden aangebracht, die alleen zichtbaar is onder röntgenlicht.
De oplage van de meeste Dietz-replica's is beperkt, gewoonlijk tot 950 exemplaren. Elke replica op doek is opgespannen op een spieraam zoals het origineel, zodat u het doek opnieuw kunt spannen als de kamertemperatuur en luchtvochtigheid schommelen. Een hoogwaardige massief houten lijst maakt elke Dietz-replica compleet.
Talrijke meesterwerken van Rembrandt, Caspar David Friedrich, Claude Monet, Gustav Klimt en vele anderen zijn nagemaakt door de Dietz Offizin. Beroemde moderne kunstenaars zoals Pablo Picasso, Salvador Dalí, Max Ernst, Friedensreich Hundertwasser, Joan Miró en Marc Chagall gebruikten de door Günter Dietz ontwikkelde methode om replica's van hun werken te laten maken.
Commentaar van de pers:
"Het Dietz-systeem levert afbeeldingen op die net zo goed zijn als de originelen. Wat de elektronica deed met de uitvinding van hifi en stereo voor de weergave van muziek, daar doet de de grafische technologie dit voor de beeldende kunst." (Die Zeit)
"In theorie is er geen verschil tussen het origineel en de Dietz-replica. Ze moeten geen reproducties worden genoemd, maar facsimile's." (Newsweek)
"Voor kunstdrukkers over de hele wereld blijft tot op heden onrealiseerbaar, wat alleen Dietz met behulp van druktechnologie voor elkaar kreeg: de perfecte reproductie van geschilderde werken." (Der Spiegel)
Een getrouwe reproductie van een kunstwerk in dezelfde grootte en met de best mogelijke gelijkenis in materiaal en kleur.
De mal wordt meestal rechtstreeks van het origineel genomen, zodat de replica zelfs de fijnste details weergeeft. Na het gieten van de replica volgens de meest geschikte methode, wordt het oppervlak gepolijst, gepatineerd, verguld of geschilderd zodat het overeenkomt met het origineel.
Een replica van ars mundi is een herkenbare afbeelding van het origineel.
Een intellectuele houding die zich vanuit de literatuur en de filosofie uitbreidde naar de beeldende kunst, beginnend rond 1800, maar die in de beeldende kunst uiteindelijk geen eigen stijl voortbracht.
De kunst van de Romantiek werd bepaald door de inhoud, de levenshouding die ze ondersteunde en de gevoelens die ze opriep. Centrale thema’s waren innerlijkheid en gevoel, droom en fantasie, natuur en wereld, de kracht van het mythische en het streven naar oneindigheid. Het zwaartepunt van de Romantische kunst lag in de schilder- en tekenkunst. Hier kwam vooral het landschap als terugkerend thema naar voren: mens en natuur werden in relatie tot elkaar geplaatst en stemmingen werden weergegeven. Naast een nieuw gevoel voor de natuur was er een vernieuwing van religieuze opvattingen en een terugkeer naar het verleden, naar traditie, geschiedenis, oude legenden, sprookjes en ook naar de kunst van oude meesters en tijdperken. Vooral in Duitsland had deze kunst een sterk nationaal karakter.
De belangrijkste vertegenwoordigers in Duitsland waren onder anderen C.D. Friedrich, P.O. Runge, J.A. Koch, M. v. Schwind en de groep Nazareners. De Franse Romantiek, die verschilde van de Duitse, werd vooral vertegenwoordigd door de kunst van E. Delacroix.
Rond 1830 kwam er een einde aan het tijdperk van de Romantiek.