Beeld "Zomerbloemen", zwart met gouden lijst
Beeld "Zomerbloemen", zwart met gouden lijst
Korte info
ars mundi Exclusive Edition | gelimiteerd, 199 exemplaren | genummerd | certificaat | reproductie, giclée op Hahnemühle handgeschept aquarelpapier | ingelijst | passe-partout | geglazuurd | formaat ca. 56 x 68 cm (h/w)
Video
Gedetailleerde beschrijving
Beeld "Zomerbloemen", zwart met gouden lijst
"Emil Nolde is onbetwistbaar de grote kleurentovenaar onder de expressionistische kunstenaars. Hij bereikte een somnambulistische zekerheid in het formele ontwerp en de omgang met kleuren in zijn aquarellen. Nolde bracht ze vrijelijk op het papier aan op een pure en heldere manier met een bijna onbereikbare virtuositeit. Op deze manier vond hij kleur als expressiemiddel in zijn kunst.
Nolde was de eerste kunstenaar die de aquarel tot een volwaardig kunstwerk verhief. Daarmee gaf hij vorm aan de ontwikkeling van de moderne Duitse kunst tot op de dag van vandaag. Vooral hun stralende helderheid boeit de kijker en raakt de emoties. Ik ben dan ook verheugd dat deze betoverende aquarel nu in uitstekende kwaliteit is gereproduceerd voor een select aantal mensen." (Dr. Christian Ring, directeur van de Nolde Stichting in Seebüll) Afbeelding "Zomerbloemen":
Waar ze ook woonden, Emil en Ada Noldea plantten altijd een tuin. Ook het gazon rond hun huis in Seebüll toverden ze tegen hoge kosten om tot een bloemenparadijs. "De kleuren van de bloemen trokken me onweerstaanbaar aan ... de puurheid van deze kleuren, ik hield ervan," wordt hij geciteerd door de Nolde Foundation Seebüll, die ervoor zorgt dat irissen, riddersporen, Turkse klaprozen, kraanvogels, lupinen en nog veel meer hier bloeien van april tot oktober.
Origineel: aquarel op handgeschept papier, 34,5 x 46 cm.
Hoogwaardige Fine Art Giclée museumeditie gereproduceerd op originele grootte, pigmentkleuren op Hahnemühle echt handgeschept aquarelpapier. Beperkte oplage van 199 exemplaren, genummerd met certificaat. Afmeting motief ca. 34,5 x 46 cm (h/w). Afmetingen vel ca. 49,5 x 61 cm (z/w). Stofdicht geglazuurd en ingelijst in een edele zwart met gouden massief houten lijst met passe-partout. Afmetingen ca. 56 x 68 cm (h/w). ars mundi Exclusive Edition, uitgegeven in samenwerking met de Nolde Foundation Seebüll. © Nolde Stichting Seebüll
Klantbeoordelingen
Variant frame: Inlijsten 2
Variant frame: Inlijsten 2
Macht einen wertigen Eindruck; preislich am oberen Level
Over Emil Nolde
1867-1956 - Duits expressionist
Emil Nolde (burgerlijke naam Hans Emil Hansen, totdat hij zich in 1902 naar zijn geboorteplaats vernoemde) wordt beschouwd als een van de belangrijkste Duitse expressionisten. Afgewezen door de Academie van München ging hij naar Parijs om daar verder te studeren aan de Académie Julien. Vanaf 1905 woonde en werkte hij op het Deense eiland Alsen en in Berlijn en was hij korte tijd lid van de "Brücke" en - even kort - van de Berlijnse Secession.
Kort nadat Nolde eind 1907 de kunstenaarsvereniging "Brücke" had verlaten, ontmoette hij in Berlijn de Noorse schilder Edvard Munch, wiens werk grote indruk op hem maakte. Tijdens het bezoek van zijn vriend Hans Fehr in 1908 begon hij voor zichzelf de techniek van het aquarelleren te ontdekken en bracht deze uiteindelijk met virtuositeit in praktijk.
Tegenwoordig omvat het oeuvre van Nolde talrijke aquarellen, olieverfschilderijen, grafische werken en verschillende beeldhouwwerken. Zijn intensieve gebruik van kleur is kenmerkend. Hoewel de kunstenaar zich in zijn motieven - landschappen, bloemen, stadsgezichten, religieuze motieven - altijd aan het representatieve hield, "componeerde" hij zijn schilderijen volledig uit kleur. Toen Nolde in 1927 zijn bakstenen huis "Seebüll" in Neukirchen in Noord-Friesland betrok, omringde hij het met een grote tuin die hem motieven in overvloed bood.
Noldes positie ten opzichte van het nationaalsocialisme was problematisch, zoals onderzoek heeft uitgewezen. Zijn royement uit de Rijkskamer der Schone Kunsten ging gepaard met een verbod op tentoonstellingen, verkoop en publicaties. Nolde streefde herhaaldelijk naar rehabilitatie en erkenning als staatskunstenaar. Dit werd hem echter tot het einde toe geweigerd. Zijn schilderkunst was formeel niet verenigbaar met de ideeën van de nationaalsocialisten.
Bij de opening van de beruchte tentoonstelling "Ontaarde kunst" werden 48 van zijn werken getoond, en daarbij werden meer dan 1000 werken in beslag genomen. Dankzij goede connecties kon Nolde echter een groot deel van deze werken terugkrijgen.
Ondanks zijn actieve toetreding tot het systeem kreeg hij vanaf 1941 een beroepsverbod opgelegd. Dit betekende echter niet, zoals later vaak werd gemeld, dat hij helemaal niet meer mocht schilderen. In de beslotenheid van zijn huis maakte hij tijdens de oorlog meer dan 1000 van de zogenaamde "ongeschilderde schilderijen". De term verwees oorspronkelijk naar de functie van deze aquarellen van klein formaat als studies en voorbereidende schetsen die niet werden omgezet in grote schilderijen. Na 1945 droegen deze - ongetwijfeld artistiek betoverende - stukken en hun benaming bij tot de mystificatie van Nolde als een vervolgd kunstenaar.
Ondanks Noldes tegenstrijdige ideologische standpunten blijft de artistieke waarde van zijn werk tot op de dag van vandaag onomstreden. De manier waarop Nolde erin slaagt de kleur in een olieverfschilderij of aquarel van binnenuit te laten stralen is ongeëvenaard.
Werken van Emil Nolde bevinden zich in de collecties van vooraanstaande musea over de hele wereld, zoals het Art Institute in Chicago, het Hermitage Museum in Sint Petersburg, het Museum of Modern Art in New York City, het Brücke Museum in Berlijn, de Albertina in Wenen en het Kunstmuseum in Basel, om er maar een paar te noemen. In Seebüll en Berlijn zijn ter ere van hem stichtingen opgericht.
Uitgave van een afbeelding of sculptuur die door ars mundi is geïnitieerd en alleen verkrijgbaar is bij ars mundi of bij distributiepartners onder licentie van ars mundi.
Artistieke stroming die aan het begin van de 20e eeuw het impressionisme verving.
Het expressionisme is de Duitse vorm van de kunstrevolutie in de schilderkunst, grafische kunst en beeldhouwkunst, die zijn voorloper vond in het werk van Paul Cézanne, Vincent van Gogh en Paul Gauguin aan het eind van de 19e eeuw. De expressionisten probeerden door te dringen tot de oerelementen van de schilderkunst. Met sterke, ononderbroken kleuren in grote vlakken en met de nadruk op de lijn en de daaruit voortvloeiende suggestieve uitdrukkingskracht bestreden zij de artistieke smaak van de bourgeoisie.
De belangrijkste vertegenwoordigers van het expressionisme waren de oprichters van "Die Brücke" (De Brug): Ernst Ludwig Kirchner, Erich Heckel, Karl Schmidt-Rottluff, Max Pechstein, Otto Mueller, Franz Marc, August Macke en anderen.
Meesters van het Weense expressionisme zijn Egon Schiele en Oskar Kokoschka. Onder de beeldhouwers is Ernst Barlach de beroemdste vertegenwoordiger.
Het Fauvisme is de Franse vorm van het expressionisme.