Beeld "Portret Marianne von Werefkin" (1909), ingelijst
Beeld "Portret Marianne von Werefkin" (1909), ingelijst
Korte info
reproductie op LuxoArtVelvet papier | ingelijst | passe-partout | formaat ca. 77,5 x 56 cm (h/w)
Gedetailleerde beschrijving
Beeld "Portret Marianne von Werefkin" (1909), ingelijst
Gabriele Münter portretteert haar collega-kunstenares Marianne von Werefkin in dit schilderij uit 1909. Samen waren ze lid van de "Neue Künstlervereinigung München", waaruit de Blauwe Ruiter voortkwam.
Origineel: Olieverf op karton. Städtische Galerie im Lenbachhaus, München.
4-kleuren reproductie op LuxoArt velours papier. Afmeting motief 59 x 37,5 cm (h/w) Ingelijst in een zilverkleurige massief houten lijst met afgeschuind passe-partout. Afmeting ca. 77,5 x 56 cm (z/w). © VG Bild-Kunst, Bonn 2017.
Over Gabriele Münter
1877-1962
Gabriele Münter was een expressionistische schilderes. Zij was lid van de Neue Künstlervereinigung München, maar behoorde niet tot de Blaue Reiter-beweging.
Gabriele Münter werd ook bekend als begeleidster van Wassily Kandinsky. Zij bewaarde een belangrijk deel van zijn werken tijdens en na de oorlog en maakte ze later bekend aan het publiek, samen met schilderijen van bevriende kunstenaars van de Blaue Reiter en haar eigen schilderijen.
Toen Gabriele Münter in 1909 een huis in Murnau kocht en daar in de zomer met haar partner Kandinsky woonde, werd de idyllisch gelegen woning al snel een centrum van de avant-garde: Marc en Macke waren regelmatige gasten, evenals Werefkin en Jawlensky. Zij vonden allen veel inspiratie voor hun artistieke werk in het gebied rond de Staffelsee - de kunstgeschiedenis beschrijft deze jaren rond de oprichting van de Blaue Reiter graag als de "Murnau-periode".
Met het begin van de Eerste Wereldoorlog en de scheiding van Kandinsky volgden roerige jaren voor Münter. In 1931 verhuisde ze voorgoed naar Murnau. Het landschap in de uitlopers van de Beierse Alpen speelt een grote rol in haar werk uit deze periode, net als aan het begin van de eeuw. Toen Münter in 1962 in Murnau overleed, werd zij, samen met Paula Modersohn-Becker, lange tijd beschouwd als de belangrijkste expressionistische schilderes.
Artistieke stroming die aan het begin van de 20e eeuw het impressionisme verving.
Het expressionisme is de Duitse vorm van de kunstrevolutie in de schilderkunst, grafische kunst en beeldhouwkunst, die zijn voorloper vond in het werk van Paul Cézanne, Vincent van Gogh en Paul Gauguin aan het eind van de 19e eeuw. De expressionisten probeerden door te dringen tot de oerelementen van de schilderkunst. Met sterke, ononderbroken kleuren in grote vlakken en met de nadruk op de lijn en de daaruit voortvloeiende suggestieve uitdrukkingskracht bestreden zij de artistieke smaak van de bourgeoisie.
De belangrijkste vertegenwoordigers van het expressionisme waren de oprichters van "Die Brücke" (De Brug): Ernst Ludwig Kirchner, Erich Heckel, Karl Schmidt-Rottluff, Max Pechstein, Otto Mueller, Franz Marc, August Macke en anderen.
Meesters van het Weense expressionisme zijn Egon Schiele en Oskar Kokoschka. Onder de beeldhouwers is Ernst Barlach de beroemdste vertegenwoordiger.
Het Fauvisme is de Franse vorm van het expressionisme.