Beeld "Vrouw met papegaai" (1866), ingelijst

Beeld "Vrouw met papegaai" (1866), ingelijst
Korte info
gelimiteerd, 199 exemplaren | genummerd certificaat | reproductie, giclée print op canvas | op spieraam | ingelijst | formaat 56 x 80 cm (h/w)
Gedetailleerde beschrijving
Beeld "Vrouw met papegaai" (1866), ingelijst
De Franse meesterwerken van de 19e eeuw uit het Metropolitan Museum of Art in New York als speciale gasten in Berlijn, Neue Nationalgalerie, van 1 juni tot 7 oktober 2007! Bij deze tentoonstelling werden de meest opmerkelijke schilderijen van de tentoonstelling gepubliceerd in een beperkte oplage van slechts 199 exemplaren elk: De hoogwaardige museumreproducties zijn met de hand bewerkt op schilderslinnen en opgespannen op spieramen. De structuur van het canvas is tastbaar en zichtbaar. Reliëfachtige penseelstructuren zijn ingewikkeld met de hand aangebracht. Het prachtige massief houten frame onderstreept de exclusieve uitstraling. Met genummerd certificaat van beperking op de achterkant. Origineel: Olieverf op doek, The Metropolitan Museum of Art, New York.
Hoogwaardige reproductie met behulp van het Fine Art Giclée-proces rechtstreeks op het doek van de kunstenaar, opgespannen op een spieraam. Beperkte oplage van 199 exemplaren. Ingelijst in een handgemaakt, gouden massief houten frame. Afmeting 56 x 80 cm (h/w).
Producent: ars mundi Edition Max Büchner GmbH, Bödekerstraße 13, 30161 Hannover, Duitsland E-mailadres: info@arsmundi.de
Over Gustave Courbet
1819-1877
De Franse schilder vluchtte in 1873 naar Zwitserland, waar hij op 31 december 1877 overleed. Als aanhanger van de revolutionaire regering in de Frans-Pruisische oorlog van 1870/71 en lid van de Commune werd hij medeverantwoordelijk gehouden voor het omverwerpen van de Zuil van Vendôme, symbool van het gehate keizerrijk, na de nederlaag. Nadat hij een gevangenisstraf van zes maanden had uitgezeten, ontliep hij de kosten voor de wederopbouw door naar Zwitserland te vluchten.
Courbet, geboren op 10 juni 1819 in Ornans bij Besançon, begon zijn opleiding met een rechtenstudie, maar raakte al snel meer geïnteresseerd in schilderen. Ook deze opleiding werd opgegeven ten gunste van een autodidactische vervolgopleiding. Al snel vond hij zijn karakteristieke stijl: aandacht voor detail, plasticiteit en grote expressiviteit. Daarbij komt een realisme dat zijn anti-autoritaire sociale houding illustreert. In zijn geschriften verklaarde hij: “Schilderen moet uitsluitend bestaan uit het weergeven van dingen die de kunstenaar kan zien en voelen. (...) Realisme is van nature democratische kunst.”
Courbet kreeg tijdens zijn leven echter geen erkenning in Frankrijk, maar werd des te meer gewaardeerd in Duitsland. Zijn werk had een grote invloed op schilders als Wilhelm Leibl en Hans Thoma. Zijn landschaps- en figuurschilderijen zijn niet simpelweg realistische weergaven van de natuur, maar hebben vaak een parabelachtige kwaliteit.
Giclée = afgeleid van het Franse werkwoord gicler dat "stralen, vernevelen" betekent.
De Giclée-methode is een digitaal drukproces. Het is een afdruk op groot formaat met hoge resolutie van een inkjetprinter met speciale verschillend gekleurde of op pigment gebaseerde inkten (meestal zes tot twaalf). De kleuren zijn licht-echt, dat wil zeggen bestand tegen schadelijk UV-licht. Ze hebben een grote rijkdom aan nuances, contrast en verzadiging.
Het Giclée-procédé is geschikt voor schildersdoek, voor handgeschept en aquarelpapier en voor zijde.
Een stroming in de 19e-eeuwse schilderkunst die in Frankrijk ontstond en waarvan Gustave Courbet als de initiator kan worden beschouwd.
In Duitsland waren onder anderen Wilhelm Leibl en Hans Thoma enthousiast over deze stijl, die op creatieve wijze omging met de werkelijkheid. In de 20e eeuw waren er steeds weer realistische tendensen, zoals het Nouveau Réalisme met kunstenaars als Arman en Jean Tinguely en de Neue Sachlichkeit. Nieuwe vormen van realisme ontstonden in de jaren 60.
Het Amerikaans Realisme ontstond door een groep van acht kunstenaars van de Ashcan School. Zij kregen later gezelschap van Edward Hopper, die beroemd werd om zijn typisch Amerikaanse motieven, met mensen in architectonische of landschappelijke settings in statische, actieloze situaties.