Beeld "Paard en ruiter", ingelijst
Beeld "Paard en ruiter", ingelijst
Korte info
gelimiteerd, 300 exemplaren | originele Dietz replica | tempera op karton, gelamineerd | ingelijst | formaat ca. 84 x 65 cm (h/w)
Gedetailleerde beschrijving
Beeld "Paard en ruiter", ingelijst
Origineel: Kunsthalle Hamburg.
Originele Dietz replica in 70 kleuren. Tempera op karton, gelamineerd op plaat. Gelimiteerde oplage van 300 exemplaren. Ingelijst. Afmetingen ca. 84 x 65 cm (h/w).
Over Marino Marini
1901-1980
Het thema "paard en mens" loopt als een rode draad door het oeuvre van Marino Marini, een van de belangrijkste beeldhouwers van het klassieke modernisme. De kunstenaar motiveerde zijn keuze voor het motief met het feit dat zijn atelier in Monza, waar hij in de jaren 1930 woonde, naast een paardenstal lag.
Terwijl de studies die hij in de jaren 1930 maakte realistische en anatomische tekeningen waren, waren zijn sculpturen en intens gekleurde litho's uit de jaren 1960/70 onderhevig aan zijn steeds toenemende pessimisme: "Mijn ruiterstandbeelden drukken de angst uit die de gebeurtenissen van mijn tijd mij bezorgen. De rusteloosheid van mijn paarden neemt met elk nieuw werk toe, de steeds zwakker wordende ruiters hebben de controle over de dieren verloren en de rampen waaraan ze ten prooi vallen lijken op de rampen die Sodom en Pompeii hebben verwoest." Dit verklaart ook waarom de Italiaanse kunstenaar zich formeel beweegt tussen de polen van abstractie en figuratie.
Hij begon op 16-jarige leeftijd te studeren aan de Academie voor Schone Kunsten in Florence en op 28-jarige leeftijd kreeg hij de leerstoel beeldhouwen aan de kunstacademie Villa Reale in Monza. Zijn grote succes begon met zijn deelname aan de Biënnale van Venetië in 1932. Zijn internationale doorbraak kwam aan het einde van de jaren 1940 met zijn beroemde ruiterfiguren.
Zijn beroemdste werk is waarschijnlijk een figuur te paard op het terras van de Peggy Guggenheim Collectie in het Palazzo Venier dei Leoni direct aan het Canal Grande in Venetië. Een bijzonder populaire anekdote is dat de voormalige eigenares Peggy Guggenheim de kunstenaar vroeg om een schroefdraad te bevestigen aan de nogal opvallende bronzen fallus van de figuur te paard, zodat deze op feestdagen verwijderd kon worden als de nonnen van St Maria della Salute met hun boot langs het palazzo voeren.
Hij werd vele malen geëerd voor zijn werk, waaronder de prijs op de Quadriennale van Rome in 1936 en de Grote Prijs voor Beeldhouwkunst op de Biënnale van Venetië in 1952. Zijn uitgebreide grafische werk is ook vertegenwoordigd in de belangrijkste musea ter wereld. Het Marino Marini Museum, dat in 1973 in Milaan werd geopend, eert zijn grote levenswerk.
Günter Dietz ontwikkelde een revolutionaire methode voor de authentieke reproductie van afbeeldingen. Hierbij worden niet de gebruikelijke drukinkten gebruikt, maar dezelfde originele kleuren die de kunstenaar heeft gebruikt. Afhankelijk van de schildertechniek van de kunstenaar moeten tot 140 (!) verschillende kleurtoepassingen worden aangebracht om een perfecte replica van het origineel te verkrijgen die ook het "reliëf" en de pastositeit van de kleurcompositie weergeeft.
Bijvoorbeeld zoals hier in "Paar aan de tuintafel" van August Macke:
Ook wordt altijd het materiaal van de originele drager gebruikt, zoals reproductie op doek, papier, hout, koper of perkament.
Het resultaat is een perfecte, rasterloze reproductie die het origineel in zeggingskracht en effect zeer dicht benadert. Zelfs museumspecialisten kunnen de replica vaak niet van het origineel onderscheiden. Daarom moet er een speciale veiligheidsaanduiding worden aangebracht, die alleen zichtbaar is onder röntgenlicht.
De oplage van de meeste Dietz-replica's is beperkt, gewoonlijk tot 950 exemplaren. Elke replica op doek is opgespannen op een spieraam zoals het origineel, zodat u het doek opnieuw kunt spannen als de kamertemperatuur en luchtvochtigheid schommelen. Een hoogwaardige massief houten lijst maakt elke Dietz-replica compleet.
Talrijke meesterwerken van Rembrandt, Caspar David Friedrich, Claude Monet, Gustav Klimt en vele anderen zijn nagemaakt door de Dietz Offizin. Beroemde moderne kunstenaars zoals Pablo Picasso, Salvador Dalí, Max Ernst, Friedensreich Hundertwasser, Joan Miró en Marc Chagall gebruikten de door Günter Dietz ontwikkelde methode om replica's van hun werken te laten maken.
Commentaar van de pers:
"Het Dietz-systeem levert afbeeldingen op die net zo goed zijn als de originelen. Wat de elektronica deed met de uitvinding van hifi en stereo voor de weergave van muziek, daar doet de de grafische technologie dit voor de beeldende kunst." (Die Zeit)
"In theorie is er geen verschil tussen het origineel en de Dietz-replica. Ze moeten geen reproducties worden genoemd, maar facsimile's." (Newsweek)
"Voor kunstdrukkers over de hele wereld blijft tot op heden onrealiseerbaar, wat alleen Dietz met behulp van druktechnologie voor elkaar kreeg: de perfecte reproductie van geschilderde werken." (Der Spiegel)
Verzamelnaam voor de schilders en beeldhouwers van de 20e eeuw van wie de werken nu tot de meest erkende van onze tijd behoren, zoals Pablo Picasso, Salvador Dalí, Joan Miró, Marc Chagall en anderen.
Een getrouwe reproductie van een kunstwerk in dezelfde grootte en met de best mogelijke gelijkenis in materiaal en kleur.
De mal wordt meestal rechtstreeks van het origineel genomen, zodat de replica zelfs de fijnste details weergeeft. Na het gieten van de replica volgens de meest geschikte methode, wordt het oppervlak gepolijst, gepatineerd, verguld of geschilderd zodat het overeenkomt met het origineel.
Een replica van ars mundi is een herkenbare afbeelding van het origineel.