Max Pechstein:
Beeld "Avondwolken" (1922), ingelijst
Proportionele weergave
Beeld "Avondwolken" (1922), ingelijst
Max Pechstein:
Beeld "Avondwolken" (1922), ingelijst

Korte info

ars mundi Exclusive Edition | gelimiteerd, 199 exemplaren | genummerd certificaat | reproductie, Giclée print op canvas | op spieraam | ingelijst | afmetingen ca. 61 x 75 cm (h/w)

incl. btw plus Verzending

Productnummer IN-860225

Levertijd: Direct beschikbaar

Variant frame
Beeld "Avondwolken" (1922), ingelijst
Max Pechstein: Beeld "Avondwolken" (1922), ingelijst

Gedetailleerde beschrijving

Beeld "Avondwolken" (1922), ingelijst

"De kleuren van de Curonian zijn blauw en groen, veel blauw [...] alles heel schilderachtig," meldde Pechstein al in 1909. De foto toont een dorpje aan de Oostzee, vermoedelijk herfstachtig vanwege de hooioogst, dat wordt overkoepeld door zonovergoten, lichtgevende wolken.
Origineel: Olieverf op doek. In bruikleen uit privécollectie, Reiss-Engelhorn-Museum, Mannheim, © 2022 Pechstein Hamburg / Preetz.

Giclée print op canvas. Ingelijst in een handgemaakte massief houten lijst. Beperkte oplage van 199 exemplaren. Met genummerd certificaat op de achterkant. Afmeting ca. 61 x 75 cm (h/w). ars mundi Exclusive Edition.

Porträt des Künstlers Max Pechstein

Over Max Pechstein

1881-1955

Max Pechstein wordt tegenwoordig, net als toen, beschouwd als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het Duitse expressionisme. In het voorjaar van 1906 sloot hij zich aan bij de kunstenaarsgroep "Die Brücke", die het jaar daarvoor was opgericht door Kirchner, Heckel, Schmidt-Rottluff en Bleyl. Op het gebied van de grafische kunst produceerde hij naast zijn schilderijen een oeuvre van meer dan 850 houtsneden, litho's en etsen.

Wat Tahiti was voor Paul Gauguin, was de Oostzeekust voor Max Pechstein: een paradijs waar hij rust, maar vooral grote inspiratie vond. Vanaf 1909 reisde hij meerdere malen naar Nidden op de Koerse Schoorwal, waar Lovis Corinth meer dan een kwart eeuw eerder als jonge kunststudent had gewerkt. Toen het Verdrag van Versailles de Koerse Schoorwal in 1920 onder geallieerd bestuur plaatste, werd de weg erheen echter geblokkeerd. Naar eigen zeggen moest Pechstein "opnieuw op zoek naar een plekje aarde dat niet overspoeld werd door schilders, toeristen en badgasten". Hij vond het in Leba, waar hij vanaf dat moment met grote regelmaat zijn zomers doorbracht.

"Meer dan twintig jaar lang reisde Max Pechstein elke zomer naar de Oostzeekust, eerst naar de Koerse Schoorwal, daarna naar Pommeren, wat hem natuurlijk nauw verbindt met ons huis. Toen hij hier in 1921 - nog met zijn eerste vrouw - een kamer huurde, had hij geen idee hoezeer hij zich al snel verbonden zou voelen met het havenstadje Leba, want hij werd verliefd op Marta Möller, de dochter van zijn herbergier. De pijp in zijn mondhoek, het gebruinde gezicht en het getatoeëerde anker, de oorspronkelijke natuur met zijn strandmeren en de vissersboten in de haven vergezelden de gepassioneerde visser Pechstein tot het einde van zijn leven, zelfs toen hij en zijn vrouw na de Tweede Wereldoorlog niet meer naar Pommeren konden gaan." (Dr. Birte Frenssen, adjunct-directeur van het Pommers Staatsmuseum Greifswald)

Aanbevelingen