Max Pechstein:
Beeld "Rivierlandschap" (rond 1907), zwart en zilverkleurig ingelijst
Proportionele weergave
Beeld "Rivierlandschap" (rond 1907), zwart en zilverkleurig ingelijst
Max Pechstein:
Beeld "Rivierlandschap" (rond 1907), zwart en zilverkleurig ingelijst

Korte info

ars mundi Exclusive Edition | gelimiteerd, 199 exemplaren | genummerd | certificaat | reproductie, giclée print op canvas | op spieraam | ingelijst | formaat 56,5 x 70,5 cm (h/w)

incl. btw plus Verzending

Productnummer IN-922527

Levertijd: Direct beschikbaar

Variant frame
Beeld "Rivierlandschap" (rond 1907), zwart en zilverkleurig ingelijst
Max Pechstein: Beeld "Rivierlandschap" (rond 1907), zwart...

Video

Gedetailleerde beschrijving

Beeld "Rivierlandschap" (rond 1907), zwart en zilverkleurig ingelijst

Max Pechstein was de enige schilder van de kunstenaarsgroep "Brücke" die een academische opleiding had genoten. In 1906 studeerde hij af aan de kunstacademie in Dresden. Hij verliet de academie met de Saksische Staatsprijs. Tijdens zijn periode als lid van de "Brücke" (1906-1912) was hij het meest succesvol: kunstcritici en de pers benadrukten graag zijn werken voor de "Brücke"-tentoonstellingen (en Franz Marc noemde zijn collega-schilder gekscherend "de kleine Napoleon van de Berlijnse kunstgemeenschap").

In het daaropvolgende jaar stelde de Staatsprijs (ook bekend als de "Prijs van Rome", omdat deze een verblijf van drie maanden in de eeuwige stad inhield) Pechstein in staat om veel te reizen, wat hem niet alleen naar Rome bracht, maar ook naar Florence en Ravenna. Vervolgens bezocht hij Parijs, waar hij vooral de werken van Cézanne, Gauguin en Matisse ontdekte. Zowel de Zuid-Italiaanse zon als zijn ontmoeting met de Franse Post-Impressionisten drukten hun stempel op zijn werk "Rivierlandschap".

Origineel: rond 1907, olieverf op doek, 53 x 68 cm, Museum Folkwang, Essen.
Editie rechtstreeks overgebracht op schildersdoek met behulp van het Fine Art Giclée-proces en opgespannen op een spieraam. Beperkte oplage van 199 exemplaren, genummerd, met certificaat. Ingelijst in handgemaakt, zwart en zilverkleurig massief houten frame. Afmeting 56,5 x 70,5 cm (h/w). ars mundi Exclusive Edition. © Museum Folkwang Essen - ARTOTHEK. © 2022 Pechstein Hamburg / Preetz.

Porträt des Künstlers Max Pechstein

Over Max Pechstein

1881-1955

Max Pechstein wordt tegenwoordig, net als toen, beschouwd als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het Duitse expressionisme. In het voorjaar van 1906 sloot hij zich aan bij de kunstenaarsgroep "Die Brücke", die het jaar daarvoor was opgericht door Kirchner, Heckel, Schmidt-Rottluff en Bleyl. Op het gebied van de grafische kunst produceerde hij naast zijn schilderijen een oeuvre van meer dan 850 houtsneden, litho's en etsen.

Wat Tahiti was voor Paul Gauguin, was de Oostzeekust voor Max Pechstein: een paradijs waar hij rust, maar vooral grote inspiratie vond. Vanaf 1909 reisde hij meerdere malen naar Nidden op de Koerse Schoorwal, waar Lovis Corinth meer dan een kwart eeuw eerder als jonge kunststudent had gewerkt. Toen het Verdrag van Versailles de Koerse Schoorwal in 1920 onder geallieerd bestuur plaatste, werd de weg erheen echter geblokkeerd. Naar eigen zeggen moest Pechstein "opnieuw op zoek naar een plekje aarde dat niet overspoeld werd door schilders, toeristen en badgasten". Hij vond het in Leba, waar hij vanaf dat moment met grote regelmaat zijn zomers doorbracht.

"Meer dan twintig jaar lang reisde Max Pechstein elke zomer naar de Oostzeekust, eerst naar de Koerse Schoorwal, daarna naar Pommeren, wat hem natuurlijk nauw verbindt met ons huis. Toen hij hier in 1921 - nog met zijn eerste vrouw - een kamer huurde, had hij geen idee hoezeer hij zich al snel verbonden zou voelen met het havenstadje Leba, want hij werd verliefd op Marta Möller, de dochter van zijn herbergier. De pijp in zijn mondhoek, het gebruinde gezicht en het getatoeëerde anker, de oorspronkelijke natuur met zijn strandmeren en de vissersboten in de haven vergezelden de gepassioneerde visser Pechstein tot het einde van zijn leven, zelfs toen hij en zijn vrouw na de Tweede Wereldoorlog niet meer naar Pommeren konden gaan." (Dr. Birte Frenssen, adjunct-directeur van het Pommers Staatsmuseum Greifswald)

Aanbevelingen