"Slangenstaf van Aesculapius"
"Slangenstaf van Aesculapius"
Korte info
gelimiteerd, 199 exemplaren | genummerd | gesigneerd | brons + marmer | hoogte 43 cm
Gedetailleerde beschrijving
"Slangenstaf van Aesculapius"
Het professionele symbool van de artsen herinnert aan de transformatie van Asclepius. In 293 voor Christus arriveerde een delegatie bij zijn heiligdom in Epidauros zodat de god Rome kon bevrijden van een vreselijke plaag. Ovidius vertelt in de "Metamorfosen" dat Asclepius vermomd als slang aan boord van het Romeinse schip ging en redding bracht in Rome. Hohberger plaatste een monument vol vitaliteit en kracht voor de god van de genezing.
Uitgave in brons. Totale hoogte 43 cm inclusief marmeren voetstuk, voetstuk 10 x 10 cm. Beperkte wereldeditie: 199 exemplaren, gesigneerd en genummerd. Gegoten met behulp van het verloren-was-proces.
Producent: ars mundi Edition Max Büchner GmbH, Bödekerstraße 13, 30161 Hannover, Duitsland E-mailadres: info@arsmundi.de
Over Peter Hohberger
*1939, voormalig acteur, nu beeldhouwer en schilder
Beeldhouwer Peter Hohberger, geboren in Silezië op 12 november 1939, was als kind al geïnteresseerd in tekenen en boetseren. Na een succesvolle carrière als acteur wijdt hij zich al vele jaren aan de schilderkunst en de beeldende kunsten. Hij ziet zichzelf bewust als een beeldhouwer in de klassieke zin van het woord.
Zijn esthetische basisbegrip wordt gekenmerkt door de natuur; het is de schoonheid van het menselijk lichaam zelf die hem fascineert en die hij vertaalt in zijn naakten en portretbustes, onaangetast door het modernisme. Hij verloochent zijn rolmodellen niet: dat zijn de meesters uit de Griekse oudheid, Auguste Rodin en vooral Arno Breker, die hem persoonlijk heeft onderwezen. Hij heeft van hen allemaal geleerd, en niet alleen in de precisie waarmee hij de schoonheid van het vrouwelijk lichaam weergeeft.
Hohberger zegt: "Kunst die het leven verrijkt en mensen gelukkig maakt, gaat langer mee dan welke zogenaamde tijdgeest dan ook".
Een legering van koper met andere metalen (vooral met tin) die sinds de oudheid wordt gebruikt.
Bij het gieten van brons past de kunstenaar meestal de verloren-wastechniek toe, die meer dan 5000 jaar oud is. Het is de beste, maar ook de meest complexe methode om beelden te produceren.
Eerst vormt de kunstenaar een model van zijn sculptuur. Het wordt ingebed in een vloeibare samenstelling van siliconenrubber. Zodra het materiaal gestold is, wordt het model uitgesneden. De vloeibare was wordt in de negatieve mal gegoten. Na afkoeling wordt het wasafgietsel uit de mal gehaald, voorzien van spanten en in keramische massa gedompeld. De keramische massa wordt uitgehard in een oven, en de was vloeit eruit (verloren mal).
Nu hebben we eindelijk de negatieve mal, waarin het 1400 graden Celsius hete gesmolten brons wordt gegoten. Nadat het brons is afgekoeld, wordt de keramische schaal afgebroken en komt het beeld aan het licht.
Nu worden de hulzen verwijderd, de oppervlakken gepolijst, gepatineerd en genummerd door de kunstenaar zelf of, volgens zijn specificaties, door een specialist. Zo wordt elk gietstuk een origineel werk.
Voor bronsgietwerk van lagere kwaliteit wordt vaak de zandgietmethode gebruikt, die echter qua oppervlakte-eigenschappen en kwaliteit niet de resultaten bereikt van de complexere verloren-wastechniek.
Benaming voor een kunstobject (sculptuur of installatie) dat naar wens van de kunstenaar in meerdere exemplaren in een beperkte en genummerde oplage wordt geproduceerd.
De multiple heeft bijgedragen aan de "democratisering" van de kunst door het werk toegankelijk en betaalbaar te maken voor een groter publiek.
Een plastisch kunstwerk van hout, steen, ivoor, brons of andere metalen.
Terwijl beelden van hout, ivoor of steen rechtstreeks uit het materiaal worden vervaardigd, wordt bij bronsgieten eerst een werkmodel gemaakt, meestal van klei of andere gemakkelijk te vormen materialen.
Na de Griekse en Romeinse oudheid kwam de beeldhouwkunst tot bloei tijdens de Renaissance. Het impressionisme gaf een nieuwe impuls aan de beeldhouwkunst. Ook hedendaagse kunstenaars als Jörg Immendorff, Andora en Markus Lüpertz hebben de beeldhouwkunst verrijkt met uitstekende sculpturen.