Sculptuur "Engel van St. Pauli" (2019), brons
Sculptuur "Engel van St. Pauli" (2019), brons
Korte info
ars mundi Exclusive Edition | gelimiteerd, 49 exemplaren | genummerd | gesigneerd | brons | gepatineerd | afmetingen 43 x 15,5 x 27,5 cm (h/w/d) | gewicht 16 kg
Video
Gedetailleerde beschrijving
Sculptuur "Engel van St. Pauli" (2019), brons
Thomas Jastram studeerde aan de Academie voor Schone Kunsten in Dresden. Met zijn artistieke vormconcept slaat de beeldhouwer Jastram een vakkundige brug tussen de oudheid en de moderne tijd. Hij slaagt erin het karakter van de motieven duidelijk herkenbaar te maken en tegelijkertijd zijn sculpturen een symbolische inhoud te geven. Hij vat zijn "Engel van St. Pauli" op als een symbool van tolerantie en naastenliefde.
Beeldhouwwerk in fijn brons. Met de hand gegoten volgens het verloren-was-proces, groen-grijs gepatineerd. Beperkte oplage van 49 exemplaren, genummerd en gesigneerd. Totale afmeting 43 x 15,5 x 27,5 cm (h/w/d). Afmetingen voetstuk 2 x 10,5 x 10,5 cm (h/w/d). Gewicht 16 kg. Ars mundi Exclusive Edition.
Over Thomas Jastram
Of het nu gaat om portretten, naakten of paarden - de Duitse beeldhouwer Thomas Jastram weet hoe hij de karakteristieke kenmerken van zijn onderwerpen moet benadrukken in zijn stenen, gipsen en bronzen sculpturen. "Hij probeert altijd de gelijkenis en het subtiele charisma, de psychische kwaliteit van het model in de klei tot uitdrukking te brengen," zegt zijn voormalige professor Helmut Heinze over hem.
Jastram, geboren in 1959 in Rostock, studeerde in 1985 af aan de Academie voor Schone Kunsten in Dresden. Sindsdien werkt hij als freelance kunstenaar en heeft hij verschillende docentschappen bekleed, onder andere aan de Technische Kunstacademie in Hamburg.
Naast verschillende tentoonstellingen heeft hij talrijke werken voor openbare ruimten gemaakt, bijvoorbeeld een fontein in Ribnitz-Damgarten of het gedenkteken voor de slachtoffers van de nazi-rechtspraak in Torgau, Saksen.
Een legering van koper met andere metalen (vooral met tin) die sinds de oudheid wordt gebruikt.
Bij het gieten van brons past de kunstenaar meestal de verloren-wastechniek toe, die meer dan 5000 jaar oud is. Het is de beste, maar ook de meest complexe methode om beelden te produceren.
Eerst vormt de kunstenaar een model van zijn sculptuur. Het wordt ingebed in een vloeibare samenstelling van siliconenrubber. Zodra het materiaal gestold is, wordt het model uitgesneden. De vloeibare was wordt in de negatieve mal gegoten. Na afkoeling wordt het wasafgietsel uit de mal gehaald, voorzien van spanten en in keramische massa gedompeld. De keramische massa wordt uitgehard in een oven, en de was vloeit eruit (verloren mal).
Nu hebben we eindelijk de negatieve mal, waarin het 1400 graden Celsius hete gesmolten brons wordt gegoten. Nadat het brons is afgekoeld, wordt de keramische schaal afgebroken en komt het beeld aan het licht.
Nu worden de hulzen verwijderd, de oppervlakken gepolijst, gepatineerd en genummerd door de kunstenaar zelf of, volgens zijn specificaties, door een specialist. Zo wordt elk gietstuk een origineel werk.
Voor bronsgietwerk van lagere kwaliteit wordt vaak de zandgietmethode gebruikt, die echter qua oppervlakte-eigenschappen en kwaliteit niet de resultaten bereikt van de complexere verloren-wastechniek.
Uitgave van een afbeelding of sculptuur die door ars mundi is geïnitieerd en alleen verkrijgbaar is bij ars mundi of bij distributiepartners onder licentie van ars mundi.
Benaming voor een kunstobject (sculptuur of installatie) dat naar wens van de kunstenaar in meerdere exemplaren in een beperkte en genummerde oplage wordt geproduceerd.
De multiple heeft bijgedragen aan de "democratisering" van de kunst door het werk toegankelijk en betaalbaar te maken voor een groter publiek.
Een plastisch kunstwerk van hout, steen, ivoor, brons of andere metalen.
Terwijl beelden van hout, ivoor of steen rechtstreeks uit het materiaal worden vervaardigd, wordt bij bronsgieten eerst een werkmodel gemaakt, meestal van klei of andere gemakkelijk te vormen materialen.
Na de Griekse en Romeinse oudheid kwam de beeldhouwkunst tot bloei tijdens de Renaissance. Het impressionisme gaf een nieuwe impuls aan de beeldhouwkunst. Ook hedendaagse kunstenaars als Jörg Immendorff, Andora en Markus Lüpertz hebben de beeldhouwkunst verrijkt met uitstekende sculpturen.