Beeld "Vissen in de lente" (1887), ingelijst
Beeld "Vissen in de lente" (1887), ingelijst
Korte info
ars mundi Exclusive Edition | gelimiteerd, 499 exemplaren | genummerd certificaat | reproductie, giclée print op canvas | op spieraam | ingelijst | afmeting 83 x 96 cm (h/w)
Gedetailleerde beschrijving
Beeld "Vissen in de lente" (1887), ingelijst
In het voorjaar van 1886 accepteerde Vincent van Gogh de uitnodiging van zijn broer, de kunsthandelaar Theo van Gogh, en verhuisde naar Parijs. "Ik hoop zoveel vooruitgang te boeken dat je mijn spullen zonder aarzeling kunt laten zien," liet hij hem van tevoren weten, en inderdaad veranderde Van Goghs schilderkunst. Hij ontmoette Degas, Pissarro, Seurat en vele andere kunstenaars; het jaar daarop exposeerde hij met Henri Toulouse-Lautrec, Emile Bernard en Paul Gauguin.
Door zijn ontmoeting met de impressionisten en zijn voorliefde voor Japanse houtsneden werd zijn palet kleurrijker. "Vissen in de lente" is hier een perfect voorbeeld van. De afbeelding maakt deel uit van een serie werken die de Seinebrug, die in 1874 werd gebouwd, tussen Clichy op de rechteroever en Asnières-Sur-Seine op de linkeroever op heel verschillende manieren laten zien - vergelijkbaar met de series van Hokusai, bijvoorbeeld van de berg Fuji. En het is een meesterwerk dat duidelijk gericht is op het impressionisme en vol sfeer zit. Origineel: 1887, olieverf op doek, 49 x 58 cm, Art Institute Chicago.
Reproductie in Fine Art Giclée op schildersdoek en traditioneel gemonteerd op een houten spieraam. Verzegeld met vernis van de kunstenaar. In handgemaakt frame van echt hout. Beperkte oplage van 499 exemplaren, met een genummerd certificaat op de achterkant. Afmeting 83 x 96 cm (h/w). Exclusief bij ars mundi.
Over Vincent van Gogh
1853-1890 - Pionier van het expressionisme
"Deze man zal of gek worden of ons allemaal ver achter zich laten", voorspelde Camille Pissarro al over Vincent van Gogh, die in 1853 als zoon van een dominee werd geboren. En inderdaad, de Nederlander zou een pionier van het modernisme worden en met zijn gebogen lijnen en felle kleuren het expressionisme inluiden. Terwijl Van Gogh tijdens zijn leven nauwelijks aan het geld voor verf en doek voor zijn schilderijen kon komen en afhankelijk was van de steun van zijn broer Theo, brengen zijn werken tegenwoordig op spectaculaire veilingen meestal miljoenen in de dubbele cijfers op.
Van Gogh (1853-1890) kwam uit een protestants domineesgezin in het Brabantse Zundert. Hij kwam voor het eerst in aanraking met kunst via een oom die kunsthandelaar was. Aanvankelijk werkte Van Gogh in filialen van kunsthandel Goupil & Cie in Den Haag, Londen en Parijs, maar ook als leraar in Engeland en als Methodisten-predikant. Als predikant in de mijnstreek van Boringe begon hij voor het eerst te tekenen. Daarna bezocht hij enkele maanden de Brusselse Academie, maar hij vervolgde zijn opleiding vooral als autodidact.
Zijn eerste olieverfschilderijen tonen arme boeren en arbeiders. Deze afbeeldingen zijn zeer donker en geschilderd met eenvoudige, brede lijnen. Via Antwerpen, waar hij drie maanden verbleef en kennismaakte met de lichtheid en elegantie van de Japanse houtsnede, kwam hij in Parijs terecht. Hier ontdekte hij de zon en heldere kleuren. Hij bestudeerde de impressionisten, pointillisten en vroege symbolisten en schilderde stadsgezichten, landschappen en portretten.
Op zoek naar meer licht en vrijheid ging hij in 1888 naar Arles in Zuid-Frankrijk, waar zijn vriend Paul Gauguin hem volgde. Van Gogh was van plan daar een kunstenaarscommune te stichten en al zijn schildersvrienden uit te nodigen om bij hem te komen wonen en werken, maar het plan mislukte. Na een dramatische confrontatie met Gauguin, waarbij Van Gogh zijn eigen oor verwondde, moest hij verschillende lange periodes in het ziekenhuis doorbrengen met overprikkelde zenuwen. Deze crises zouden later verergeren en leidden later tot zijn zelfmoord.
De beroemdste schilderijen van Van Gogh ontstonden tijdens zijn verblijf in Arles. Alle helderheid van de zon zit erin; velden, bomen en wolken spreken in indrukwekkende taal over het geweld van de natuur. Voor ons kijkers is het moeilijk ons de kracht voor te stellen die nodig moet zijn geweest om zulke vreugdevolle meesterwerken te maken ondanks persoonlijke psychische nood. Het blijft Van Goghs geheim - en het blijft het geheim van zijn late werk tot op de dag van vandaag.
Uitgave van een afbeelding of sculptuur die door ars mundi is geïnitieerd en alleen verkrijgbaar is bij ars mundi of bij distributiepartners onder licentie van ars mundi.
Weergave van typische scènes uit het dagelijks leven in de schilderkunst, waarbij een onderscheid kan worden gemaakt tussen boeren-, burgerlijke en hoofse thema's.
Het genre bereikte zijn hoogtepunt en immense populariteit in de Nederlandse schilderkunst van de 17e eeuw. In de 18e eeuw trad vooral in Frankrijk de hoofse en galante schilderkunst op de voorgrond, terwijl in Duitsland het burgerlijke karakter werd benadrukt.
Giclée = afgeleid van het Franse werkwoord gicler dat "stralen, vernevelen" betekent.
De Giclée-methode is een digitaal drukproces. Het is een afdruk op groot formaat met hoge resolutie van een inkjetprinter met speciale verschillend gekleurde of op pigment gebaseerde inkten (meestal zes tot twaalf). De kleuren zijn licht-echt, dat wil zeggen bestand tegen schadelijk UV-licht. Ze hebben een grote rijkdom aan nuances, contrast en verzadiging.
Het Giclée-procédé is geschikt voor schildersdoek, voor handgeschept en aquarelpapier en voor zijde.
De stijl van het impressionisme, die rond 1870 in de Franse schilderkunst opkwam, dankt zijn naam aan het landschapsschilderij "Impression, soleil levant" van Claude Monet. Na aanvankelijk te zijn afgewezen, begon het aan een ware triomftocht.
Schilders als Claude Monet, Edgar Degas, Edouard Manet, Auguste Renoir en anderen creëerden motieven uit het dagelijks leven en stads- en landschapstaferelen in een helder, natuurlijk licht.
Het impressionisme kan worden gezien als een reactie op de schilderkunst van de academies. De nadruk lag niet op de inhoud met een volgens vaste regels ontworpen picturale compositie, maar op het object zoals het op dat moment verscheen, in een vaak willekeurig detail. De werkelijkheid werd gezien in al haar verscheidenheid aan kleuren in natuurlijk licht. Het schilderen in de open lucht verving het schilderen in het atelier.
Het verhelderen van het palet en het opheffen van vaste contouren ging gepaard met een nieuwe benadering van kleur. In veel gevallen werden de kleuren niet meer op het palet gemengd, maar zodanig naast elkaar op het doek geplaatst dat de uiteindelijke indruk pas in het oog van de toeschouwer, op enige afstand, tevoorschijn kwam. In het "pointillisme" (met schilders als Georges Seurat en Paul Signac) werd dit principe vervolgens tot in het extreme doorgevoerd.
Buiten Frankrijk kreeg het impressionisme vorm in de werken van schilders als Max Slevogt, Max Liebermann en Lovis Corinth in Duitsland en ook door James A.M. Whistler in de Verenigde Staten.
In de beeldhouwkunst kwam het impressionisme slechts in beperkte mate tot uiting. In de werken van Auguste Rodin, die als een van de belangrijkste vertegenwoordigers wordt beschouwd, is een ontbinding van oppervlakken zichtbaar, waarbij het spel van licht en schaduw deel uitmaakt van de artistieke prestatie. Ook Degas en Renoir maakten sculpturen.