Sculptuur "Moeder met kind" (1907), bronzen versie
Sculptuur "Moeder met kind" (1907), bronzen versie
Korte info
brons | gepatineerd | gepolijst | afmetingen 25,5 x 26 x 22 cm (m/h/d) | gewicht ca. 8,4 kg
Gedetailleerde beschrijving
Sculptuur "Moeder met kind" (1907), bronzen versie
Het thema "Moeder en kind" hield Lehmbruck zijn hele leven bezig. De versie uit 1907 is een centraal werk op zijn eerste tentoonstelling in Parijs. Het toont de moeder als een gelukkige, liefhebbende vrouw en is nog steeds duidelijk schatplichtig aan de klassieke beeldhouwkunst. Lehmbruck's uitmuntende gevoel voor grootte en proporties is al een voorbode van de sculpturale verdichting van latere werken. Lehmbruck creëerde het beeld na zijn eerste reis naar Italië, en het Pietà-gebaar werd waarschijnlijk geïnspireerd door de oude meesters die hij daar bewonderde.
Beeldhouwersmodel naar het origineel, afmetingen 25,5 x 26 x 22 cm (b/h/d). Uitgave in fijn brons. Gegoten met behulp van het verloren-was-proces, met de hand gepatineerd en gepolijst. Gewicht ca. 8,4 kg.
Over Wilhelm Lehmbruck
1881-1919
Samen met Ernst Barlach en Käthe Kollwitz was Wilhelm Lehmbruck een van de belangrijkste Duitse beeldhouwers van het begin van de 20e eeuw.
Gelukkige omstandigheden leidden de zoon van een mijnwerker naar een kunstnijverheidsschool en uiteindelijk naar de kunstacademie van Düsseldorf in 1901, waar hij een meesterstudent werd van Karl Janssen.
In 1904 liet de eerste grote Rodin-tentoonstelling in Duitsland een blijvende indruk achter op de student. Zijn artistieke omgeving had een beslissende invloed op Lehmbruck's ontwikkeling: in Parijs in 1910 ontmoette hij Matisse, Archipenko, Brancusi en Modigliani, die zijn weg naar de expressionistische beeldhouwkunst aanmoedigden.
Een legering van koper met andere metalen (vooral met tin) die sinds de oudheid wordt gebruikt.
Bij het gieten van brons past de kunstenaar meestal de verloren-wastechniek toe, die meer dan 5000 jaar oud is. Het is de beste, maar ook de meest complexe methode om beelden te produceren.
Eerst vormt de kunstenaar een model van zijn sculptuur. Het wordt ingebed in een vloeibare samenstelling van siliconenrubber. Zodra het materiaal gestold is, wordt het model uitgesneden. De vloeibare was wordt in de negatieve mal gegoten. Na afkoeling wordt het wasafgietsel uit de mal gehaald, voorzien van spanten en in keramische massa gedompeld. De keramische massa wordt uitgehard in een oven, en de was vloeit eruit (verloren mal).
Nu hebben we eindelijk de negatieve mal, waarin het 1400 graden Celsius hete gesmolten brons wordt gegoten. Nadat het brons is afgekoeld, wordt de keramische schaal afgebroken en komt het beeld aan het licht.
Nu worden de hulzen verwijderd, de oppervlakken gepolijst, gepatineerd en genummerd door de kunstenaar zelf of, volgens zijn specificaties, door een specialist. Zo wordt elk gietstuk een origineel werk.
Voor bronsgietwerk van lagere kwaliteit wordt vaak de zandgietmethode gebruikt, die echter qua oppervlakte-eigenschappen en kwaliteit niet de resultaten bereikt van de complexere verloren-wastechniek.
Artistieke stroming die aan het begin van de 20e eeuw het impressionisme verving.
Het expressionisme is de Duitse vorm van de kunstrevolutie in de schilderkunst, grafische kunst en beeldhouwkunst, die zijn voorloper vond in het werk van Paul Cézanne, Vincent van Gogh en Paul Gauguin aan het eind van de 19e eeuw. De expressionisten probeerden door te dringen tot de oerelementen van de schilderkunst. Met sterke, ononderbroken kleuren in grote vlakken en met de nadruk op de lijn en de daaruit voortvloeiende suggestieve uitdrukkingskracht bestreden zij de artistieke smaak van de bourgeoisie.
De belangrijkste vertegenwoordigers van het expressionisme waren de oprichters van "Die Brücke" (De Brug): Ernst Ludwig Kirchner, Erich Heckel, Karl Schmidt-Rottluff, Max Pechstein, Otto Mueller, Franz Marc, August Macke en anderen.
Meesters van het Weense expressionisme zijn Egon Schiele en Oskar Kokoschka. Onder de beeldhouwers is Ernst Barlach de beroemdste vertegenwoordiger.
Het Fauvisme is de Franse vorm van het expressionisme.
Een plastisch kunstwerk van hout, steen, ivoor, brons of andere metalen.
Terwijl beelden van hout, ivoor of steen rechtstreeks uit het materiaal worden vervaardigd, wordt bij bronsgieten eerst een werkmodel gemaakt, meestal van klei of andere gemakkelijk te vormen materialen.
Na de Griekse en Romeinse oudheid kwam de beeldhouwkunst tot bloei tijdens de Renaissance. Het impressionisme gaf een nieuwe impuls aan de beeldhouwkunst. Ook hedendaagse kunstenaars als Jörg Immendorff, Andora en Markus Lüpertz hebben de beeldhouwkunst verrijkt met uitstekende sculpturen.