Ammoniet (Koppotige)

Stenen getuigen van de prehistorie: In de tijd van de eerste bloeiende planten, toen het leven begon te bloeien, werden organismen in de uitgestrekte lagunes van de Jura getransformeerd in mineralen, in natuurlijk geschapen kunstwerken en stenen getuigen van vroegere levensgemeenschappen. Hun studie vormde de basis voor evolutionair onderzoek. Onze natuurgetrouwe replica's van beroemde en unieke fossielen geven een diep inzicht in het leven van de prehistorische wereld.

De extreem decoratieve buitenste schaal, die doet denken aan een slakkenhuis, geeft deze koppotige soort zijn naam Ammoniet of hoorn van Ammon - genoemd naar de ramshoorn van de Egyptische god Ammon. De soort Hybonotum van het geslacht Hybonoticeras is kenmerkend voor zijn brede spiraal en wordt beschouwd als het belangrijkste fossiel van de Solnhofen Formatie. Jura/Malm ongeveer 150 miljoen jaar.
Origineel: Privécollectie, kalksteen.

Naturalistische reproductie in steenmassa, gepatineerd. Afmeting 40 x 50.

Verzamelnaam voor alle gietprocessen die ars mundi laat uitvoeren door gespecialiseerde kunstgieterijen.

Gietsteen
Equivalent van kunstmarmer, met dit verschil dat in plaats van marmerpoeder de na te maken steen in poedervorm wordt gebruikt.

Kunstbrons
Bronspoeder gebonden door polymeer. Speciale polijst- en patineertechnieken geven het oppervlak van het gietstuk een uiterlijk dat lijkt op brons.

Houten kopie
Om zo trouw mogelijk te zijn aan het origineel, wordt als basismateriaal kunstmatig vervaardigd imitatiehout gebruikt dat de typische houtkenmerken heeft: dichtheid, bewerkbaarheid, kleur en oppervlaktestructuur.

Keramiek gieten
Voor het gieten van keramiek wordt in de regel gietbare klei gebruikt, die vervolgens wordt gebakken en eventueel geglazuurd. Bij keramisch gieten - en ook bij de productie van porselein - gebruikt men vaak gipsen mallen in plaats van de gebruikelijke rubberen mallen.

Bronsgieten
In dit geval wordt de duizend jaar oude verloren-wastechniek gebruikt. Het is de beste, maar ook de meest complexe methode om beelden te produceren.

Een kunstwerk dat uit een stenen of houten oppervlak is gehakt en niet in de rondte is gemodelleerd.

Afhankelijk van de mate van uitwerking kan men een onderscheid maken tussen laagreliëf of basreliëf en hoogreliëf. Het verzonken reliëf was een in het oude Egypte gebruikelijke vorm van reliëf, waarbij de afgebeelde scène in het stenen of houten oppervlak werd uitgehakt.

Tot de beroemdste reliëfs behoren de werken van de Florentijnse meester Lorenzo Ghiberti. Hij maakte onder meer de bronzen deuren van het baptisterium in Florence, die Michelangelo de "Poorten van het Paradijs" noemde.

Een plastisch kunstwerk van hout, steen, ivoor, brons of andere metalen.

Terwijl beelden van hout, ivoor of steen rechtstreeks uit het materiaal worden vervaardigd, wordt bij bronsgieten eerst een werkmodel gemaakt, meestal van klei of andere gemakkelijk te vormen materialen.

Na de Griekse en Romeinse oudheid kwam de beeldhouwkunst tot bloei tijdens de Renaissance. Het impressionisme gaf een nieuwe impuls aan de beeldhouwkunst. Ook hedendaagse kunstenaars als Jörg Immendorff, Andora en Markus Lüpertz hebben de beeldhouwkunst verrijkt met uitstekende sculpturen.

Aanbevelingen