Sculptuur "Zittende vrouw" (1912), brons
Sculptuur "Zittende vrouw" (1912), brons
Korte info
ars mundi Exclusive Edition | gelimiteerd, 100 exemplaren | genummerd | waarmerk | certificaat | brons | geslepen | gepolijst | gepatineerd | afmetingen 23 x 16 x 14 cm (h/w/d) | gewicht ca. 4,8 kg
Video
Gedetailleerde beschrijving
Sculptuur "Zittende vrouw" (1912), brons
"De bronzen sculptuur van de 'Zittende vrouw' getuigt van de grote belangstelling voor verschillende kunsttechnieken en het bijbehorende plezier in het experimenteren met materialen van de kunstenaar August Macke, die vandaag de dag vooral bekend is als schilder en tekenaar. De gesloten houding en de blik gericht op het oneindige geven uitdrukking aan innerlijke tevredenheid en rust die uitgaat van de zittende persoon, wat ook tot uiting komt in Macke's tekeningen en schilderijen. Deze basisstemming komt volledig overeen met het idee van de kunstenaar van een vredig bestaan." (Dr Arnhold, Museumdirecteur, LWL Museum voor Kunst en Cultuur, Münster) Origineel: 1912, plasticine, 23 x 17 x 15,5 cm, inv. nr. F-1029 LM, geschonken door de erven Macke.
Beeldhouwwerk in fijn brons, gegoten volgens het verloren-was-proces, met de hand gebeiteld, gepolijst en gepatineerd. Gelimiteerde oplage van 100 exemplaren, genummerd en voorzien van de stempel van de gieterij en ars mundi. Met genummerd certificaat van echtheid en verjaring. Afmetingen 23 x 16 x 14 cm (h/w/d). Gewicht ca. 4,8 kg. Uitgegeven in samenwerking met het LWL Museum voor Kunst en Cultuur, Münster. ars mundi Exclusive Edition.
Producent: ars mundi Edition Max Büchner GmbH, Bödekerstraße 13, 30161 Hannover, Duitsland E-mailadres: info@arsmundi.de
Over August Macke
1887-1914
Stralend geel, helder rood, sterk blauw: de intensiteit en de unieke helderheid van de kleuren zijn kenmerkend voor het werk van August Macke. In zijn schilderijen toont Macke een intacte wereld, bij voorkeur mensen. Als persoon en als schilder werd August Macke volledig gekenmerkt door Rijnlandse vrolijkheid en misschien juist daarom is hij een van de beroemdste Duitse schilders van de 20e eeuw.
Macke was lid van de kunstenaarsvereniging "Blaue Reiter" en de belangrijkste vertegenwoordiger van het Rijnlandse expressionisme. Hij wordt beschouwd als het grootste Duitse kleurtalent van zijn generatie. Maar ook met zijn tekeningen, schetsen en ontwerpen bewijst hij een van de groten van de 20e-eeuwse kunst te zijn.
August Macke, geboren op 3 januari 1887 in Meschede, begon zijn studie aan de Kunstgewerbeschule en Academie in Düsseldorf, maar brak deze vroegtijdig af. Tijdens reizen naar Frankrijk, Italië en Nederland bestudeerde hij vooral de impressionisten. Met de kunstenaars van de "Blaue Reiter", die hij sinds 1911 kende, exposeerde hij meerdere malen en droeg hij bij aan de gelijknamige almanak. Financiële zekerheid was verzekerd door zijn mecenas Bernhard Koehler, een oom van zijn vrouw Elisabeth.
Macke had zijn stijl van onmiskenbare onafhankelijkheid al gevonden. Gericht op de tektonische compositie van Cézanne en de tweedimensionaliteit van Matisse, combineerde hij analytisch kubisme met de pure kleurigheid van het fauvisme. Prismatische kleuren waren de belangrijkste elementen waarmee August Macke zijn schilderij componeerde. Daarbij gebruikte de kunstenaar de kleuren zoals een musicus de tonen, akkoorden en toonladders van kleurrijke vormen gebruikt.
Door zijn vriendschap met Franz Marc verbleef hij al in 1910 aan de Tegernsee. Mackes gevoeligheid voor lichteffecten bleek al uit de schilderijen die hij hier maakte. Dit wordt versterkt in de aquarellen die hij schilderde tijdens de beroemde reis naar Tunis die hij in 1914 maakte met Paul Klee en Louis Moillet. Vereenvoudiging van de vorm en de helderheid van de kleuren kenmerken deze reeks werken.
Op de Keulse Sonderbund-tentoonstelling van 1913, die Macke mede had georganiseerd, werden de werken van de Rijnlandse expressionisten, waartoe ook hij behoorde, voor het eerst samen met die van de Europese avant-garde tentoongesteld.
Macke woonde sinds 1913 met zijn vrouw Elisabeth en zijn zoon Walter in Zwitserland. Het geluk van het gezin was slechts van korte duur. Aan het begin van de oorlog sneuvelde August Macke op 26 september 1914 in de buurt van Perthes-les-Hurlus in de Champagne. Zijn vriend Franz Marc merkte op: "De hebzuchtige oorlog is één heldendood rijker, maar de Duitse kunst is één held armer geworden."
Een legering van koper met andere metalen (vooral met tin) die sinds de oudheid wordt gebruikt.
Bij het gieten van brons past de kunstenaar meestal de verloren-wastechniek toe, die meer dan 5000 jaar oud is. Het is de beste, maar ook de meest complexe methode om beelden te produceren.
Eerst vormt de kunstenaar een model van zijn sculptuur. Het wordt ingebed in een vloeibare samenstelling van siliconenrubber. Zodra het materiaal gestold is, wordt het model uitgesneden. De vloeibare was wordt in de negatieve mal gegoten. Na afkoeling wordt het wasafgietsel uit de mal gehaald, voorzien van spanten en in keramische massa gedompeld. De keramische massa wordt uitgehard in een oven, en de was vloeit eruit (verloren mal).
Nu hebben we eindelijk de negatieve mal, waarin het 1400 graden Celsius hete gesmolten brons wordt gegoten. Nadat het brons is afgekoeld, wordt de keramische schaal afgebroken en komt het beeld aan het licht.
Nu worden de hulzen verwijderd, de oppervlakken gepolijst, gepatineerd en genummerd door de kunstenaar zelf of, volgens zijn specificaties, door een specialist. Zo wordt elk gietstuk een origineel werk.
Voor bronsgietwerk van lagere kwaliteit wordt vaak de zandgietmethode gebruikt, die echter qua oppervlakte-eigenschappen en kwaliteit niet de resultaten bereikt van de complexere verloren-wastechniek.
Uitgave van een afbeelding of sculptuur die door ars mundi is geïnitieerd en alleen verkrijgbaar is bij ars mundi of bij distributiepartners onder licentie van ars mundi.
Artistieke stroming die aan het begin van de 20e eeuw het impressionisme verving.
Het expressionisme is de Duitse vorm van de kunstrevolutie in de schilderkunst, grafische kunst en beeldhouwkunst, die zijn voorloper vond in het werk van Paul Cézanne, Vincent van Gogh en Paul Gauguin aan het eind van de 19e eeuw. De expressionisten probeerden door te dringen tot de oerelementen van de schilderkunst. Met sterke, ononderbroken kleuren in grote vlakken en met de nadruk op de lijn en de daaruit voortvloeiende suggestieve uitdrukkingskracht bestreden zij de artistieke smaak van de bourgeoisie.
De belangrijkste vertegenwoordigers van het expressionisme waren de oprichters van "Die Brücke" (De Brug): Ernst Ludwig Kirchner, Erich Heckel, Karl Schmidt-Rottluff, Max Pechstein, Otto Mueller, Franz Marc, August Macke en anderen.
Meesters van het Weense expressionisme zijn Egon Schiele en Oskar Kokoschka. Onder de beeldhouwers is Ernst Barlach de beroemdste vertegenwoordiger.
Het Fauvisme is de Franse vorm van het expressionisme.
Benaming voor een kunstobject (sculptuur of installatie) dat naar wens van de kunstenaar in meerdere exemplaren in een beperkte en genummerde oplage wordt geproduceerd.
De multiple heeft bijgedragen aan de "democratisering" van de kunst door het werk toegankelijk en betaalbaar te maken voor een groter publiek.
Een plastisch kunstwerk van hout, steen, ivoor, brons of andere metalen.
Terwijl beelden van hout, ivoor of steen rechtstreeks uit het materiaal worden vervaardigd, wordt bij bronsgieten eerst een werkmodel gemaakt, meestal van klei of andere gemakkelijk te vormen materialen.
Na de Griekse en Romeinse oudheid kwam de beeldhouwkunst tot bloei tijdens de Renaissance. Het impressionisme gaf een nieuwe impuls aan de beeldhouwkunst. Ook hedendaagse kunstenaars als Jörg Immendorff, Andora en Markus Lüpertz hebben de beeldhouwkunst verrijkt met uitstekende sculpturen.