Beeld "Geliefden in het bos", ingelijst
Beeld "Geliefden in het bos", ingelijst
Korte info
gelimiteerd, 950 exemplaren | originele Dietz replica | olieverf op hout | ingelijst | formaat ca. 42 x 36 cm (h/w)
Gedetailleerde beschrijving
Beeld "Geliefden in het bos", ingelijst
Origineel: Neue Galerie, Kassel. Originele Dietz replica. Olieverf op hout in 110 kleuren. Gelimiteerde oplage van 950 exemplaren. Ingelijst met een gouden strook echt hout. Afmetingen incl. lijst ca. 42 x 36 cm (h/w).
Klantbeoordelingen
gelungene Darstellung des Bildes.
Over Carl Spitzweg
1808-1885 - Duitse schilder en tekenaar
Carl Spitzweg was een van de belangrijkste kunstenaars van de Biedermeier-periode. Hij maakte talrijke schilderijen, olieverfstudies, tekeningen en aquarellen die met hun eigenaardige, grillige charme de populairste vertegenwoordiger werden van de burgerlijke genre- en landschapsschilderkunst in Zuid-Duitsland.
Spitzweg kwam uit een rijke koopmansfamilie uit München en voltooide aanvankelijk met succes een studie natuurwetenschappen. Een ziekte deed hem besluiten schilder te worden. Hij bleef zichzelf bijscholen en vond al snel aansluiting bij andere collega's van de schilderschool in München, zoals Moritz von Schwind.
Spitzweg is een van de grote Duitse schilders en tekenaars van de 19e eeuw. Zijn bekendste schilderijen, zoals "De arme dichter", de "Boekenwurm" of de "Eeuwige bruidegom" tonen buitenbeentjes van de burgerlijke maatschappij die zich uitleven in hun respectievelijke hobby's.
Carl Spitzwegs fantasie en uitstekende schildertechniek werden gecombineerd met misschien wel het belangrijkste ingrediënt: zijn gevoel voor humor. Met humor en liefdevolle overdrijving creëerde de vrijgezel karakterstudies van zonderlingen en romantische ontmoetingen - altijd liefdevol en met een knipoog verteld. Zo werd hij een van de populairste Duitse kunstenaars. Hij koos voor zeer kleine formaten en beeldde de figuren nauwkeurig en gedetailleerd af in hun omgeving. Zo bereikte hij een satirische overtekening van de types die reikte tot in het groteske. In zijn latere werken legde hij meer nadruk op het spontane, schetsmatige en ontroerende, wat vooral zichtbaar is in zijn landschapsvoorstellingen.
Hij werd pas rond 1900 ontdekt door de kunstgeschiedenis, en gedurende zijn hele leven was hij nooit zo beroemd als andere hedendaagse schilders.
Kunst en cultuur in de periode van 1815 tot ca. 1860, tussen romantiek en realisme in Duitstalige landen. Het tijdperk ontleende zijn naam aan het weekblad "Fliegende Blätter", waarin de gedichten van de Zwabische schoolmeester Gottlieb Biedermeier tussen 1855 en 1857 regelmatig werden gepubliceerd.
De schilderkunst van deze periode werd bepaald door intieme, behaaglijke motieven. De meesters van de Biedermeier-stijl waren onder anderen Carl Spitzweg, J.P. Hasenclever en G.F. Kersting. Ludwig Richter onderscheidde zich als een uitstekend illustrator.
Na de Duitse Eeuwtentoonstelling van 1906 in Berlijn kreeg de term "Biedermeier" de overhand voor mode en meubelen van eenvoudig, onopgesmukt maar hoogwaardig vakmanschap.
Günter Dietz ontwikkelde een revolutionaire methode voor de authentieke reproductie van afbeeldingen. Hierbij worden niet de gebruikelijke drukinkten gebruikt, maar dezelfde originele kleuren die de kunstenaar heeft gebruikt. Afhankelijk van de schildertechniek van de kunstenaar moeten tot 140 (!) verschillende kleurtoepassingen worden aangebracht om een perfecte replica van het origineel te verkrijgen die ook het "reliëf" en de pastositeit van de kleurcompositie weergeeft.
Bijvoorbeeld zoals hier in "Paar aan de tuintafel" van August Macke:
Ook wordt altijd het materiaal van de originele drager gebruikt, zoals reproductie op doek, papier, hout, koper of perkament.
Het resultaat is een perfecte, rasterloze reproductie die het origineel in zeggingskracht en effect zeer dicht benadert. Zelfs museumspecialisten kunnen de replica vaak niet van het origineel onderscheiden. Daarom moet er een speciale veiligheidsaanduiding worden aangebracht, die alleen zichtbaar is onder röntgenlicht.
De oplage van de meeste Dietz-replica's is beperkt, gewoonlijk tot 950 exemplaren. Elke replica op doek is opgespannen op een spieraam zoals het origineel, zodat u het doek opnieuw kunt spannen als de kamertemperatuur en luchtvochtigheid schommelen. Een hoogwaardige massief houten lijst maakt elke Dietz-replica compleet.
Talrijke meesterwerken van Rembrandt, Caspar David Friedrich, Claude Monet, Gustav Klimt en vele anderen zijn nagemaakt door de Dietz Offizin. Beroemde moderne kunstenaars zoals Pablo Picasso, Salvador Dalí, Max Ernst, Friedensreich Hundertwasser, Joan Miró en Marc Chagall gebruikten de door Günter Dietz ontwikkelde methode om replica's van hun werken te laten maken.
Commentaar van de pers:
"Het Dietz-systeem levert afbeeldingen op die net zo goed zijn als de originelen. Wat de elektronica deed met de uitvinding van hifi en stereo voor de weergave van muziek, daar doet de de grafische technologie dit voor de beeldende kunst." (Die Zeit)
"In theorie is er geen verschil tussen het origineel en de Dietz-replica. Ze moeten geen reproducties worden genoemd, maar facsimile's." (Newsweek)
"Voor kunstdrukkers over de hele wereld blijft tot op heden onrealiseerbaar, wat alleen Dietz met behulp van druktechnologie voor elkaar kreeg: de perfecte reproductie van geschilderde werken." (Der Spiegel)
Weergave van typische scènes uit het dagelijks leven in de schilderkunst, waarbij een onderscheid kan worden gemaakt tussen boeren-, burgerlijke en hoofse thema's.
Het genre bereikte zijn hoogtepunt en immense populariteit in de Nederlandse schilderkunst van de 17e eeuw. In de 18e eeuw trad vooral in Frankrijk de hoofse en galante schilderkunst op de voorgrond, terwijl in Duitsland het burgerlijke karakter werd benadrukt.
Een getrouwe reproductie van een kunstwerk in dezelfde grootte en met de best mogelijke gelijkenis in materiaal en kleur.
De mal wordt meestal rechtstreeks van het origineel genomen, zodat de replica zelfs de fijnste details weergeeft. Na het gieten van de replica volgens de meest geschikte methode, wordt het oppervlak gepolijst, gepatineerd, verguld of geschilderd zodat het overeenkomt met het origineel.
Een replica van ars mundi is een herkenbare afbeelding van het origineel.