Sculptuur "De pelikaan", brons
Sculptuur "De pelikaan", brons
Korte info
ars mundi Exclusive Edition | gelimiteerd, 199 exemplaren | genummerd | gesigneerd | met waarmerk | brons | handgemaakt | met de hand gepatineerd | gepolijst | afmetingen 63 x 15 x 52 cm (l/w/h) | gewicht ca. 15,5 kg
Gedetailleerde beschrijving
Sculptuur "De pelikaan", brons
Dieter Finke (geboren in 1939 in Berlijn), afgestudeerd aan de Hochschule für Bildende Künste in Berlijn en masterclassstudent van Paul Dierckes en Renée Sintenis, wist de kunstwereld keer op keer te inspireren met zijn werk. Zijn credo is de reductie tot het essentiële. De kunstenaar richt zich niet op het dier, maar op de afbeelding van zijn essentie.
ars mundi Exclusive Edition originele sculptuur gemaakt van fijn brons. Met de hand gegoten volgens het verloren-was-proces, met de hand gepatineerd en gedeeltelijk gepolijst. Beperkte wereldeditie van 199 exemplaren, gesigneerd, genummerd en met gieterijstempel. Afmetingen: 63 cm lang, 15 breed en 52 cm hoog, gewicht ca. 15,5 kg.
Over Dieter Finke
1939-2011 - Beeldhouwer
Dieter Finke werd in 1939 in Berlijn geboren en vond al op jonge leeftijd artistieke expressie. Van 1959 tot 1965 studeerde hij beeldhouwkunst bij Paul Dierkes en Renee Sintenis aan de Academie voor Schone Kunsten in Berlijn. Sindsdien heeft hij zijn creatieve benadering van materiaal en kleur, vorm en ruimte voortdurend uitgebreid en veranderd. Zijn hout- en bronssculpturen zijn teruggebracht tot de essentie. Vooral in zijn filigrane diersculpturen wordt de vorm eerder geïllustreerd dan ingevuld, zodat er veel ruimte overblijft voor de verbeelding van de kijker.
Finke woonde en werkte afwisselend in Berlijn en New York. Zijn enorme creatieve kracht hield niet op bij schilderijen, tekeningen, beeldobjecten en fotocollages, wat resulteerde in een omvangrijk oeuvre dat wordt tentoongesteld in beroemde galeries in Berlijn, Hannover, Hamburg en New York.
Dieter Finke overleed in 2011.
Een legering van koper met andere metalen (vooral met tin) die sinds de oudheid wordt gebruikt.
Bij het gieten van brons past de kunstenaar meestal de verloren-wastechniek toe, die meer dan 5000 jaar oud is. Het is de beste, maar ook de meest complexe methode om beelden te produceren.
Eerst vormt de kunstenaar een model van zijn sculptuur. Het wordt ingebed in een vloeibare samenstelling van siliconenrubber. Zodra het materiaal gestold is, wordt het model uitgesneden. De vloeibare was wordt in de negatieve mal gegoten. Na afkoeling wordt het wasafgietsel uit de mal gehaald, voorzien van spanten en in keramische massa gedompeld. De keramische massa wordt uitgehard in een oven, en de was vloeit eruit (verloren mal).
Nu hebben we eindelijk de negatieve mal, waarin het 1400 graden Celsius hete gesmolten brons wordt gegoten. Nadat het brons is afgekoeld, wordt de keramische schaal afgebroken en komt het beeld aan het licht.
Nu worden de hulzen verwijderd, de oppervlakken gepolijst, gepatineerd en genummerd door de kunstenaar zelf of, volgens zijn specificaties, door een specialist. Zo wordt elk gietstuk een origineel werk.
Voor bronsgietwerk van lagere kwaliteit wordt vaak de zandgietmethode gebruikt, die echter qua oppervlakte-eigenschappen en kwaliteit niet de resultaten bereikt van de complexere verloren-wastechniek.
Uitgave van een afbeelding of sculptuur die door ars mundi is geïnitieerd en alleen verkrijgbaar is bij ars mundi of bij distributiepartners onder licentie van ars mundi.
Benaming voor een kunstobject (sculptuur of installatie) dat naar wens van de kunstenaar in meerdere exemplaren in een beperkte en genummerde oplage wordt geproduceerd.
De multiple heeft bijgedragen aan de "democratisering" van de kunst door het werk toegankelijk en betaalbaar te maken voor een groter publiek.
Een plastisch kunstwerk van hout, steen, ivoor, brons of andere metalen.
Terwijl beelden van hout, ivoor of steen rechtstreeks uit het materiaal worden vervaardigd, wordt bij bronsgieten eerst een werkmodel gemaakt, meestal van klei of andere gemakkelijk te vormen materialen.
Na de Griekse en Romeinse oudheid kwam de beeldhouwkunst tot bloei tijdens de Renaissance. Het impressionisme gaf een nieuwe impuls aan de beeldhouwkunst. Ook hedendaagse kunstenaars als Jörg Immendorff, Andora en Markus Lüpertz hebben de beeldhouwkunst verrijkt met uitstekende sculpturen.