Sculptuur "Java Dancer" (1913/14), brons gedeeltelijk verguld
Sculptuur "Java Dancer" (1913/14), brons gedeeltelijk verguld
Korte info
ars mundi Exclusive Edition | gelimiteerd, 980 exemplaren | genummerd | handtekening | gieterij keurmerk | certificaat | brons | geciseleerd | gepolijst | gepatineerd | gedeeltelijk verguld | origineel formaat | afmeting 8 x 31 x 7 cm (m/v)
Video
Gedetailleerde beschrijving
Sculptuur "Java Dancer" (1913/14), brons gedeeltelijk verguld
Alleen wereldwijd verkrijgbaar bij ars mundi: Emil Nolde's Java Dancer Het moet een groot avontuur zijn geweest voor Emil Nolde, die opgroeide op een boerderij: Van begin oktober 1913 tot de zomer van 1914 vergezelde hij de "Medisch-Demografische Expeditie naar Duits Nieuw-Guinea". Zijn kunst richtte zich volledig op de mensen. Nolde tekende en aquarelleerde hen en was gefascineerd door hun rituelen. Op het eiland Java kon hij een koninklijk festival bijwonen. De geschoolde houtsnijder was zo onder de indruk van de dansers en hun tot in de kleinste bewegingen beheerste optreden, dat hij zich tijdens zijn reizen toelegde op het vastleggen van hun gratie in figuren gemaakt van brandhout uit de scheepskeet.
Beeldhouwwerk in fijn brons, gegoten volgens het verloren-was-proces, met de hand gebeiteld, gepolijst en gepatineerd. Rechtstreeks van het origineel gegoten, gereproduceerd in de originele afmetingen. 24-karaats gedeeltelijk verguld. Gelimiteerde oplage van 980 exemplaren, genummerd en gesigneerd en met het keurmerk van de gieterij. Uitgegeven in samenwerking met de Nolde Stichting Seebüll. Met genummerd certificaat van echtheid en verjaring. Afmetingen 8 x 31 x 7 cm (b/h/d). ars mundi Exclusive Edition.
Klantbeoordelingen
Wurde sehr schnell geliefert ,alles super
Die Figur "Java-Tänzerin" von Emil Nolde sieht einfach toll aus auf der Anrichte. Sieht sehr gut aus zusammen mit der schwarzen, mit Gold bemalten Obstschale. Außerdem finde ich es gut, wenn man so ein Kunstobjekt zur Ansicht hat, bevor man es zurückschickt oder behält. Denn das schönste Teil sieht in falscher Umgebung "fremd" aus. Und das möchte man ja vermeiden. Bin sehr zufrieden. Sie hat einen Ehrenplatz. Nochmals vielen Dank für Ihre Bemühungen.
Anfangs war ich irritiert, dass die Figur im Oberkörperbereich von der Seite gesehen so flach ist. Das war im Katalog so nicht zu sehen. Aber ich bin mit der Figur sehr zufrieden.
Noldes Java-Tänzerin in teilvergoldeter Bronze ist exakt so ausgefallen, wie wir es uns von den Prospekt- und Internetansichten erhofft haben. Die Anmut ihrer Bewegung, die Patina der Bronzeoberfläche und die wunderbare Farbkomposition aus schwarz, braun und Gold machen die Skulptur von jedem Winkel der Betrachtung heraus zu einem Blickfang. Kunst muss primär gefallen - die Bronzeskulptur hält in diesem Fall voll und ganz was die Bilder versprechen und bekommt meine volle Empfehlung.
alles ok, wunderbares Stück
Over Emil Nolde
1867-1956 - Duits expressionist
Emil Nolde (burgerlijke naam Hans Emil Hansen, totdat hij zich in 1902 naar zijn geboorteplaats vernoemde) wordt beschouwd als een van de belangrijkste Duitse expressionisten. Afgewezen door de Academie van München ging hij naar Parijs om daar verder te studeren aan de Académie Julien. Vanaf 1905 woonde en werkte hij op het Deense eiland Alsen en in Berlijn en was hij korte tijd lid van de "Brücke" en - even kort - van de Berlijnse Secession.
Kort nadat Nolde eind 1907 de kunstenaarsvereniging "Brücke" had verlaten, ontmoette hij in Berlijn de Noorse schilder Edvard Munch, wiens werk grote indruk op hem maakte. Tijdens het bezoek van zijn vriend Hans Fehr in 1908 begon hij voor zichzelf de techniek van het aquarelleren te ontdekken en bracht deze uiteindelijk met virtuositeit in praktijk.
Tegenwoordig omvat het oeuvre van Nolde talrijke aquarellen, olieverfschilderijen, grafische werken en verschillende beeldhouwwerken. Zijn intensieve gebruik van kleur is kenmerkend. Hoewel de kunstenaar zich in zijn motieven - landschappen, bloemen, stadsgezichten, religieuze motieven - altijd aan het representatieve hield, "componeerde" hij zijn schilderijen volledig uit kleur. Toen Nolde in 1927 zijn bakstenen huis "Seebüll" in Neukirchen in Noord-Friesland betrok, omringde hij het met een grote tuin die hem motieven in overvloed bood.
Noldes positie ten opzichte van het nationaalsocialisme was problematisch, zoals onderzoek heeft uitgewezen. Zijn royement uit de Rijkskamer der Schone Kunsten ging gepaard met een verbod op tentoonstellingen, verkoop en publicaties. Nolde streefde herhaaldelijk naar rehabilitatie en erkenning als staatskunstenaar. Dit werd hem echter tot het einde toe geweigerd. Zijn schilderkunst was formeel niet verenigbaar met de ideeën van de nationaalsocialisten.
Bij de opening van de beruchte tentoonstelling "Ontaarde kunst" werden 48 van zijn werken getoond, en daarbij werden meer dan 1000 werken in beslag genomen. Dankzij goede connecties kon Nolde echter een groot deel van deze werken terugkrijgen.
Ondanks zijn actieve toetreding tot het systeem kreeg hij vanaf 1941 een beroepsverbod opgelegd. Dit betekende echter niet, zoals later vaak werd gemeld, dat hij helemaal niet meer mocht schilderen. In de beslotenheid van zijn huis maakte hij tijdens de oorlog meer dan 1000 van de zogenaamde "ongeschilderde schilderijen". De term verwees oorspronkelijk naar de functie van deze aquarellen van klein formaat als studies en voorbereidende schetsen die niet werden omgezet in grote schilderijen. Na 1945 droegen deze - ongetwijfeld artistiek betoverende - stukken en hun benaming bij tot de mystificatie van Nolde als een vervolgd kunstenaar.
Ondanks Noldes tegenstrijdige ideologische standpunten blijft de artistieke waarde van zijn werk tot op de dag van vandaag onomstreden. De manier waarop Nolde erin slaagt de kleur in een olieverfschilderij of aquarel van binnenuit te laten stralen is ongeëvenaard.
Werken van Emil Nolde bevinden zich in de collecties van vooraanstaande musea over de hele wereld, zoals het Art Institute in Chicago, het Hermitage Museum in Sint Petersburg, het Museum of Modern Art in New York City, het Brücke Museum in Berlijn, de Albertina in Wenen en het Kunstmuseum in Basel, om er maar een paar te noemen. In Seebüll en Berlijn zijn ter ere van hem stichtingen opgericht.
Een legering van koper met andere metalen (vooral met tin) die sinds de oudheid wordt gebruikt.
Bij het gieten van brons past de kunstenaar meestal de verloren-wastechniek toe, die meer dan 5000 jaar oud is. Het is de beste, maar ook de meest complexe methode om beelden te produceren.
Eerst vormt de kunstenaar een model van zijn sculptuur. Het wordt ingebed in een vloeibare samenstelling van siliconenrubber. Zodra het materiaal gestold is, wordt het model uitgesneden. De vloeibare was wordt in de negatieve mal gegoten. Na afkoeling wordt het wasafgietsel uit de mal gehaald, voorzien van spanten en in keramische massa gedompeld. De keramische massa wordt uitgehard in een oven, en de was vloeit eruit (verloren mal).
Nu hebben we eindelijk de negatieve mal, waarin het 1400 graden Celsius hete gesmolten brons wordt gegoten. Nadat het brons is afgekoeld, wordt de keramische schaal afgebroken en komt het beeld aan het licht.
Nu worden de hulzen verwijderd, de oppervlakken gepolijst, gepatineerd en genummerd door de kunstenaar zelf of, volgens zijn specificaties, door een specialist. Zo wordt elk gietstuk een origineel werk.
Voor bronsgietwerk van lagere kwaliteit wordt vaak de zandgietmethode gebruikt, die echter qua oppervlakte-eigenschappen en kwaliteit niet de resultaten bereikt van de complexere verloren-wastechniek.
Uitgave van een afbeelding of sculptuur die door ars mundi is geïnitieerd en alleen verkrijgbaar is bij ars mundi of bij distributiepartners onder licentie van ars mundi.
Artistieke stroming die aan het begin van de 20e eeuw het impressionisme verving.
Het expressionisme is de Duitse vorm van de kunstrevolutie in de schilderkunst, grafische kunst en beeldhouwkunst, die zijn voorloper vond in het werk van Paul Cézanne, Vincent van Gogh en Paul Gauguin aan het eind van de 19e eeuw. De expressionisten probeerden door te dringen tot de oerelementen van de schilderkunst. Met sterke, ononderbroken kleuren in grote vlakken en met de nadruk op de lijn en de daaruit voortvloeiende suggestieve uitdrukkingskracht bestreden zij de artistieke smaak van de bourgeoisie.
De belangrijkste vertegenwoordigers van het expressionisme waren de oprichters van "Die Brücke" (De Brug): Ernst Ludwig Kirchner, Erich Heckel, Karl Schmidt-Rottluff, Max Pechstein, Otto Mueller, Franz Marc, August Macke en anderen.
Meesters van het Weense expressionisme zijn Egon Schiele en Oskar Kokoschka. Onder de beeldhouwers is Ernst Barlach de beroemdste vertegenwoordiger.
Het Fauvisme is de Franse vorm van het expressionisme.
Benaming voor een kunstobject (sculptuur of installatie) dat naar wens van de kunstenaar in meerdere exemplaren in een beperkte en genummerde oplage wordt geproduceerd.
De multiple heeft bijgedragen aan de "democratisering" van de kunst door het werk toegankelijk en betaalbaar te maken voor een groter publiek.
Een getrouwe reproductie van een kunstwerk in dezelfde grootte en met de best mogelijke gelijkenis in materiaal en kleur.
De mal wordt meestal rechtstreeks van het origineel genomen, zodat de replica zelfs de fijnste details weergeeft. Na het gieten van de replica volgens de meest geschikte methode, wordt het oppervlak gepolijst, gepatineerd, verguld of geschilderd zodat het overeenkomt met het origineel.
Een replica van ars mundi is een herkenbare afbeelding van het origineel.
Een plastisch kunstwerk van hout, steen, ivoor, brons of andere metalen.
Terwijl beelden van hout, ivoor of steen rechtstreeks uit het materiaal worden vervaardigd, wordt bij bronsgieten eerst een werkmodel gemaakt, meestal van klei of andere gemakkelijk te vormen materialen.
Na de Griekse en Romeinse oudheid kwam de beeldhouwkunst tot bloei tijdens de Renaissance. Het impressionisme gaf een nieuwe impuls aan de beeldhouwkunst. Ook hedendaagse kunstenaars als Jörg Immendorff, Andora en Markus Lüpertz hebben de beeldhouwkunst verrijkt met uitstekende sculpturen.