Beeldhouwwerk "Wandelaar in de wind" (1934), reductie in brons Nieuw
Beeldhouwwerk "Wandelaar in de wind" (1934), reductie in brons Nieuw
Korte info
ars mundi Exclusive Edition | gelimiteerd, 980 exemplaren | genummerd | handtekening | keurmerk | certificaat | brons | gebeiteld | gepolijst | gepatineerd | verkleind | afmetingen 33 x 16 x 5 cm (h/w/d) | gewicht 2,6 kg
Video
Gedetailleerde beschrijving
Beeldhouwwerk "Wandelaar in de wind" (1934), reductie in brons
In 1934 maakte Barlach dit indrukwekkende werk getiteld "Wanderer in de wind", dat een van zijn belangrijkste, populairste en best beschreven werken is. Doorheen de decennia van Barlachs oeuvre wordt de toeschouwer geconfronteerd met het lot van mensen in karakteristieke, fundamentele gemoedstoestanden. Al zijn werken zijn vervuld van diepe bedachtzaamheid, medelevende menselijkheid, reflectie en contemplatie. Tegen de storm van de vernietiging van Barlachs werken vanaf 1934 zet de "Wanderer in the Wind" zich letterlijk schrap. Het beeld is gebaseerd op een tekening uit 1927, die de kunstenaar getrouw heeft gereproduceerd. Met zijn linkerhand houdt hij de pet op zijn hoofd vast, met zijn rechterhand sluit hij de mantel om zijn lichaam. Het linker zijaanzicht illustreert de dynamische voorwaartse beweging door een draperieplooi in de mantel, waarbij het staande been wordt benadrukt dat de kracht levert voor de volgende stap. De rechterkant, met een voetstuk en plooien in de mantel, is meer verstild, meer peinzend alsof de gedachten hier zijn geboren uit verlangen, die de noodzaak van vertrek afdwingen. Het gezicht van de wandelaar en zijn uitdrukking zijn van bijzondere betekenis. Het toont de wil om te vechten en vastberadenheid. Het beeld wordt een monument voor moed, verzet en zelfvertrouwen. Het werk "Wanderer in de wind" is een wanhopig aandringen op vrijheid en verzet. Dit maakt het werk zo uitzonderlijk waardevol en, helaas, tijdloos in zijn relevantie. (Dr. Friedhelm Häring, voormalig museumdirecteur en curator) Fraaie bronzen sculptuur, gegoten met behulp van het verloren-was-proces en met de hand gebeiteld, gepolijst en gepatineerd. Afgegoten van het origineel en verkleind (reductie). Open rug. Gelimiteerde oplage van 980 exemplaren, individueel genummerd en voorzien van de handtekening "E. Barlach" uit het origineel en het gieterijmerk. Met genummerd echtheidscertificaat en verjaringscertificaat. Afmetingen 33 x 16 x 5 cm (h/w/d). Gewicht 2,6 kg. ars mundi Exclusive Edition.
Over Ernst Barlach
1870-1938, beeldhouwer, schrijver en tekenaar
Ernst Barlach - geboren op 2 januari 1870 in Wedel, Holstein, overleden op 24 oktober 1938 in Rostock - neemt binnen het Duitse expressionisme een bijzondere plaats in. Als graficus, tekenaar, schrijver en vooral als beeldhouwer heeft Barlach mijlpalen in de kunstgeschiedenis gecreëerd: Barlachs sculpturale kunstwerken zoeken de ervaring van de grens en de weergave daarvan, en juist daarin ligt hun bijzondere werking. Het zijn werken van gelaagde betekenis waarmee hij het wezen van de mens en datgene wat boven het ik en de dingen van de wereld staat op de voorgrond plaatst.
Barlachs bedoeling is geworteld in de diepte, in het binnenste. Onder invloed van oorlog en moeilijke levensomstandigheden ervaart hij van hieruit lijden en geluk. En de mens staat altijd centraal in zijn werk: Ecce homo.
"Ik verlang echter niets anders dan een slecht kunstenaar te zijn. Het is mijn overtuiging dat wat niet via het werk kan worden uitgedrukt, via vormen in het bezit kan komen van een ander. Steeds weer draait mijn verlangen en drang tot scheppen om de problemen van de zin van het leven en de andere grote bergen in het spirituele rijk." (Ernst Barlach)
Ernst Barlach wordt in 1925 erelid van de Academie voor Schone Kunsten in München. In 1933 wordt hij benoemd tot Ridder van de Vredesklasse van de Orde "Pour le mérite". In 1937 verwijderen de nationaalsocialisten zijn werken uit openbare collecties en pleinen als "ontaarde kunst". Ernst Barlach overlijdt in Rostock op 24 oktober 1938.
Tegenwoordig zijn de werken van Ernst Barlach een integraal onderdeel van toonaangevende musea en collecties en - waar beschikbaar - brengen ze recordbedragen op bij veilingen.
"De zingende man" werd het beroemdste beeld van Ernst Barlach, een icoon van het modernisme. Het siert wereldwijd geïllustreerde boeken en posters, en de originele uitgave is een vaste waarde in de collecties van 's werelds grootste musea, waaronder het Museum of Modern Art (MoMA), New York.
Een legering van koper met andere metalen (vooral met tin) die sinds de oudheid wordt gebruikt.
Bij het gieten van brons past de kunstenaar meestal de verloren-wastechniek toe, die meer dan 5000 jaar oud is. Het is de beste, maar ook de meest complexe methode om beelden te produceren.
Eerst vormt de kunstenaar een model van zijn sculptuur. Het wordt ingebed in een vloeibare samenstelling van siliconenrubber. Zodra het materiaal gestold is, wordt het model uitgesneden. De vloeibare was wordt in de negatieve mal gegoten. Na afkoeling wordt het wasafgietsel uit de mal gehaald, voorzien van spanten en in keramische massa gedompeld. De keramische massa wordt uitgehard in een oven, en de was vloeit eruit (verloren mal).
Nu hebben we eindelijk de negatieve mal, waarin het 1400 graden Celsius hete gesmolten brons wordt gegoten. Nadat het brons is afgekoeld, wordt de keramische schaal afgebroken en komt het beeld aan het licht.
Nu worden de hulzen verwijderd, de oppervlakken gepolijst, gepatineerd en genummerd door de kunstenaar zelf of, volgens zijn specificaties, door een specialist. Zo wordt elk gietstuk een origineel werk.
Voor bronsgietwerk van lagere kwaliteit wordt vaak de zandgietmethode gebruikt, die echter qua oppervlakte-eigenschappen en kwaliteit niet de resultaten bereikt van de complexere verloren-wastechniek.
Uitgave van een afbeelding of sculptuur die door ars mundi is geïnitieerd en alleen verkrijgbaar is bij ars mundi of bij distributiepartners onder licentie van ars mundi.
Benaming voor een kunstobject (sculptuur of installatie) dat naar wens van de kunstenaar in meerdere exemplaren in een beperkte en genummerde oplage wordt geproduceerd.
De multiple heeft bijgedragen aan de "democratisering" van de kunst door het werk toegankelijk en betaalbaar te maken voor een groter publiek.
Een kunstwerk dat uit een stenen of houten oppervlak is gehakt en niet in de rondte is gemodelleerd.
Afhankelijk van de mate van uitwerking kan men een onderscheid maken tussen laagreliëf of basreliëf en hoogreliëf. Het verzonken reliëf was een in het oude Egypte gebruikelijke vorm van reliëf, waarbij de afgebeelde scène in het stenen of houten oppervlak werd uitgehakt.
Tot de beroemdste reliëfs behoren de werken van de Florentijnse meester Lorenzo Ghiberti. Hij maakte onder meer de bronzen deuren van het baptisterium in Florence, die Michelangelo de "Poorten van het Paradijs" noemde.
Een plastisch kunstwerk van hout, steen, ivoor, brons of andere metalen.
Terwijl beelden van hout, ivoor of steen rechtstreeks uit het materiaal worden vervaardigd, wordt bij bronsgieten eerst een werkmodel gemaakt, meestal van klei of andere gemakkelijk te vormen materialen.
Na de Griekse en Romeinse oudheid kwam de beeldhouwkunst tot bloei tijdens de Renaissance. Het impressionisme gaf een nieuwe impuls aan de beeldhouwkunst. Ook hedendaagse kunstenaars als Jörg Immendorff, Andora en Markus Lüpertz hebben de beeldhouwkunst verrijkt met uitstekende sculpturen.