Ernst Barlach:
Sculptuur "Vrouw in de wind" (1931), reductie in brons
Ernst Barlach:
Sculptuur "Vrouw in de wind" (1931), reductie in brons

Korte info

ars mundi Exclusive Edition | gelimiteerd, 980 exemplaren | brons | gepatineerd | genummerd | handtekening | stempel van gieterij | certificaat | verkleining | afmetingen 7,3 x 32 x 5,5 cm (w/h/d) | gewicht 1,95 kg

incl. btw plus Verzending

Productnummer IN-760180

Levertijd: Direct beschikbaar

Sculptuur "Vrouw in de wind" (1931), reductie in brons
Ernst Barlach: Sculptuur "Vrouw in de wind" (1931), reduc...

Video

Gedetailleerde beschrijving

Sculptuur "Vrouw in de wind" (1931), reductie in brons

Ernst Barlachs "Gemeenschap van Heiligen": Symbolen van het menselijk bestaan Ernst Barlach werd tot in de jaren 1930 zeer gerespecteerd als schrijver en beeldhouwer van figuratieve sculpturen. In 1925 werd hij erelid van de Academie voor Schone Kunsten in München. In deze periode creëerde hij ook verschillende monumentale gedenktekens die wereldberoemd zouden worden (waaronder het "Güstrow Gedenkteken" en de beroemde "Zwevende Engel" in de kathedraal van Güstrow). In 1934 waren de rollen echter omgedraaid. Toen Barlach in de zestig was, bestempelden de nazi's zijn werken als "ontaard" en verwijderden ze uit de musea. De monumenten die hij creëerde werden vernietigd. De "Zwevende Engel" in de kathedraal van Güstrow werd zelfs omgesmolten - en als vrienden tot het einde van de oorlog geen tweede kopie hadden verborgen, zou het werk vandaag de dag verloren zijn.

Het lot van de beelden "Vrouw in de wind" en "De zanger" was vergelijkbaar. Ze werden in beslag genomen samen met ongeveer 380 andere werken van Barlach. Hun redder was ook hun opdrachtgever: Carl Georg Heise, een museumdirecteur in Lübeck. Hij had Barlach in 1929 aangemoedigd om een beeldenensemble te ontwerpen met de titel "Gemeenschap van Heiligen" voor de westgevel van de St. Catharinakerk in Lübeck. Het moesten er 16 worden, maar tussen 1930 en 1932 werden er slechts drie gerealiseerd ("De Bedelaar", "De Zanger" en "De Vrouw in de Wind"). Drie andere figuren: "De Gebondene", "De Pelgrim" en "De Hoornblazer" zijn bewaard gebleven in voorlopige modellen. Carl Georg Heise werd in 1933 ontslagen, maar claimde de bestaande drie figuren als privébezit. In 1939, het jaar na de dood van Barlach, werden ze aan hem overgedragen en zo overleefden ze de oorlogsperiode "in dozen [...] onder de veranda in het huis van mijn schoonmoeder," meldde hij later. Pas in 1947 vonden ze eindelijk hun weg naar de daarvoor bestemde nissen van de Sint-Catharinakerk.

De ruimtelijke werking van de gotische kerk en de beperkte ruimte van de nissen als installatieplaats bepaalden Barlachs ideeën over de vorm. De nabijheid van middeleeuwse beeldhouwkunst is onmiskenbaar. Barlach creëerde echter geen heiligenbeelden in de christelijke iconografie. Hij creëerde eerder symbolen van het menselijk bestaan, en menselijke figuren die naar de wereld gekeerd zijn, "lijdend en getransfigureerd, elk op zijn manier worstelend met zijn God" (Carl Georg Heise).

Sculptuur "Vrouw in de wind":
Het gevouwen gewaad dat het lichaam omhult, kenmerkt de lichamelijkheid van de staande jonge vrouw en concentreert de blik op het hoofd, dat als enige uitdrukkingsmiddel dient. Brons naar een verkleind model uit 1931, met de hand gegoten volgens het verloren-was-proces en gepatineerd. Beperkte oplage van 980 exemplaren, individueel genummerd en voorzien van de signatuur "E. Barlach" uit het origineel en het keurmerk van de gieterij. ars mundi Exclusive Edition, uitgegeven in samenwerking met de Ernst Barlach Society. Met genummerd certificaat van echtheid en beperking. Afmetingen 7,3 x 32 x 5,5 cm (b/h/d), gewicht 1,95 kg.

Klantbeoordelingen
(7)

Porträt des Künstlers Ernst Barlach

Over Ernst Barlach

1870-1938, beeldhouwer, schrijver en tekenaar

Ernst Barlach - geboren op 2 januari 1870 in Wedel, Holstein, overleden op 24 oktober 1938 in Rostock - neemt binnen het Duitse expressionisme een bijzondere plaats in. Als graficus, tekenaar, schrijver en vooral als beeldhouwer heeft Barlach mijlpalen in de kunstgeschiedenis gecreëerd: Barlachs sculpturale kunstwerken zoeken de ervaring van de grens en de weergave daarvan, en juist daarin ligt hun bijzondere werking. Het zijn werken van gelaagde betekenis waarmee hij het wezen van de mens en datgene wat boven het ik en de dingen van de wereld staat op de voorgrond plaatst.

Barlachs bedoeling is geworteld in de diepte, in het binnenste. Onder invloed van oorlog en moeilijke levensomstandigheden ervaart hij van hieruit lijden en geluk. En de mens staat altijd centraal in zijn werk: Ecce homo.

"Ik verlang echter niets anders dan een slecht kunstenaar te zijn. Het is mijn overtuiging dat wat niet via het werk kan worden uitgedrukt, via vormen in het bezit kan komen van een ander. Steeds weer draait mijn verlangen en drang tot scheppen om de problemen van de zin van het leven en de andere grote bergen in het spirituele rijk." (Ernst Barlach)

Ernst Barlach wordt in 1925 erelid van de Academie voor Schone Kunsten in München. In 1933 wordt hij benoemd tot Ridder van de Vredesklasse van de Orde "Pour le mérite". In 1937 verwijderen de nationaalsocialisten zijn werken uit openbare collecties en pleinen als "ontaarde kunst". Ernst Barlach overlijdt in Rostock op 24 oktober 1938.

Tegenwoordig zijn de werken van Ernst Barlach een integraal onderdeel van toonaangevende musea en collecties en - waar beschikbaar - brengen ze recordbedragen op bij veilingen.

"De zingende man" werd het beroemdste beeld van Ernst Barlach, een icoon van het modernisme. Het siert wereldwijd geïllustreerde boeken en posters, en de originele uitgave is een vaste waarde in de collecties van 's werelds grootste musea, waaronder het Museum of Modern Art (MoMA), New York.

Aanbevelingen