Sculptuur "Golven", bronzen versie
Sculptuur "Golven", bronzen versie
Korte info
gelimiteerd, totaal 179 exemplaren | hier aangeboden: 159 exemplaren in brons | genummerd | handtekening | certificaat | gepatineerd | gepolijst | afmetingen 27,5 x 25 x 20,5 cm (h/w/d) | gewicht ca. 5,85 kg
Gedetailleerde beschrijving
Sculptuur "Golven", bronzen versie
Ter gelegenheid van de 100e geboortedag van Erwin A. Schinzel: Sculptuur "Golven" is verkrijgbaar in twee versies.
Op 24 oktober 2019 zou Erwin A. Schinzel 100 jaar zijn geworden. Gedurende zijn hele leven werd Schinzel beschouwd als een "klassieke" kunstenaar onder de beeldhouwers. Een kunstenaar die werken creëerde die volledig in de traditie van zijn kunst staan en openlijk en onverholen de groten van zijn vakgebied erft en toch up-to-date weet te lijken. Zijn werken tonen de soevereiniteit van het vakmanschap waarin nauwkeurigheid en perfectie van weergave de hoogste standaarden van de beeldhouwkunst zijn. Zijn sculpturen richten zich voornamelijk op één thema: de mens, en dit in zijn onverhulde schoonheid. Deze sculpturen zijn een ononderbroken viering van schoonheid, en tot op zekere hoogte is het ook het oog van de toeschouwer dat hier wordt gevierd. Sculptuur "Golven":
Ze is net tevoorschijn gekomen uit de golven. De kracht van de zon droogt haar huid, terwijl haar haar is opgestoken met een kunstig geknoopt haarlint. Met gesloten ogen luistert ze naar de zee. Schinzels werk doet dus een dubbel beroep op de zintuigen van de kijker: Het zichtbare en hoorbare zijn in gelijke mate aanwezig.
Sculptuur in fijn brons, gegoten volgens het verloren-was-proces, met de hand gepatineerd en gepolijst. Gelimiteerde totale oplage 179 exemplaren, 159 exemplaren in brons (hier aangeboden) en 20 exemplaren in brons met een vergulde haarband, genummerd en gesigneerd door Prof. Schinzel. Inclusief een handgenummerd certificaat. Afmetingen 27,5 x 25 x 20,5 cm (h/w/d). Gewicht ca. 5,85 kg. ars mundi Exclusive Edition.
Over Erwin A. Schinzel
Duitse beeldhouwer, 1919-2018
Erwin A. Schinzel was een echte "klassieker" onder de beeldhouwers. Een kunstenaar die werken creëerde die volledig in de traditie van zijn kunst staan, die openlijk en ongegeneerd de groten in zijn vakgebied erfde en er toch in slaagde om eigentijds te lijken.
Zijn werken tonen het meesterschap in vakmanschap van een tijd waarin nauwkeurigheid en perfectie in de weergave nog de hoogste standaarden waren in de beeldhouwkunst. Ze negeren opzettelijk alle modes en modernismen van de eeuw die in wezen zijn leven omvatte.
Schinzel trok al vroeg de aandacht vanwege zijn creatieve genialiteit: Amper twintig jaar oud ging hij naar de Academie voor Schone Kunsten in Berlijn en werd toegelaten tot de kleine, exclusieve kring van meesterstudenten van Arno Breker. Hij reisde naar Griekenland en Kreta, waar hij oude voorbeelden van beeldhouwkunst bestudeerde.
Hij werkte acht decennia als freelance kunstenaar en creëerde honderden sculpturen in deze periode; hij werkte ook als professor aan de Internationale Academie voor Schone Kunsten in Altenburg en aan de Internationale Academie in Bologna.
Zijn sculpturen hebben één hoofdthema: de mens, en wel in zijn onverhulde schoonheid. In hen komt schoonheid zonder onderbreking tot haar recht en in zekere zin is het ook het oog van de toeschouwer dat hier wordt gevierd.
"De mens die met creatief talent de ervaring van zijn omgeving aan ons teruggeeft, zodat mensen zich daarin verrukt kunnen voelen, kan en moet alleen met de ogen van de ziel zien om met zijn handen een taal te spreken die tijdloos is en geen grenzen kent." (Erwin A. Schinzel)
Zijn oeuvre, dat vele honderden werken omvat, omvat ook talrijke afbeeldingen van dieren, die in hun levendigheid van uitvoering kunnen wedijveren met de werken van de grootste dierenschilders van alle tijden.
Werken uit Schinzels atelier in Waldbronn, waar hij dagelijks zijn creatieve inspanningen verrichtte, bevinden zich in talrijke collecties in Duitsland en daarbuiten. De kunstenaar overleed in december 2018.
Een legering van koper met andere metalen (vooral met tin) die sinds de oudheid wordt gebruikt.
Bij het gieten van brons past de kunstenaar meestal de verloren-wastechniek toe, die meer dan 5000 jaar oud is. Het is de beste, maar ook de meest complexe methode om beelden te produceren.
Eerst vormt de kunstenaar een model van zijn sculptuur. Het wordt ingebed in een vloeibare samenstelling van siliconenrubber. Zodra het materiaal gestold is, wordt het model uitgesneden. De vloeibare was wordt in de negatieve mal gegoten. Na afkoeling wordt het wasafgietsel uit de mal gehaald, voorzien van spanten en in keramische massa gedompeld. De keramische massa wordt uitgehard in een oven, en de was vloeit eruit (verloren mal).
Nu hebben we eindelijk de negatieve mal, waarin het 1400 graden Celsius hete gesmolten brons wordt gegoten. Nadat het brons is afgekoeld, wordt de keramische schaal afgebroken en komt het beeld aan het licht.
Nu worden de hulzen verwijderd, de oppervlakken gepolijst, gepatineerd en genummerd door de kunstenaar zelf of, volgens zijn specificaties, door een specialist. Zo wordt elk gietstuk een origineel werk.
Voor bronsgietwerk van lagere kwaliteit wordt vaak de zandgietmethode gebruikt, die echter qua oppervlakte-eigenschappen en kwaliteit niet de resultaten bereikt van de complexere verloren-wastechniek.
Uitgave van een afbeelding of sculptuur die door ars mundi is geïnitieerd en alleen verkrijgbaar is bij ars mundi of bij distributiepartners onder licentie van ars mundi.
Benaming voor een kunstobject (sculptuur of installatie) dat naar wens van de kunstenaar in meerdere exemplaren in een beperkte en genummerde oplage wordt geproduceerd.
De multiple heeft bijgedragen aan de "democratisering" van de kunst door het werk toegankelijk en betaalbaar te maken voor een groter publiek.
Een plastisch kunstwerk van hout, steen, ivoor, brons of andere metalen.
Terwijl beelden van hout, ivoor of steen rechtstreeks uit het materiaal worden vervaardigd, wordt bij bronsgieten eerst een werkmodel gemaakt, meestal van klei of andere gemakkelijk te vormen materialen.
Na de Griekse en Romeinse oudheid kwam de beeldhouwkunst tot bloei tijdens de Renaissance. Het impressionisme gaf een nieuwe impuls aan de beeldhouwkunst. Ook hedendaagse kunstenaars als Jörg Immendorff, Andora en Markus Lüpertz hebben de beeldhouwkunst verrijkt met uitstekende sculpturen.