Georg Baselitz:
Beeld "Broodplaat" (1994)
Proportionele weergave
Beeld "Broodplaat" (1994)
Georg Baselitz:
Beeld "Broodplaat" (1994)

Korte info

gelimiteerd, 25 exemplaren | genummerd | gesigneerd | kleurenhoutsnede op papier | ingelijst | 81,5 x 111 cm groot

Productnummer IN-938097.R1
Beeld "Broodplaat" (1994)
Georg Baselitz: Beeld "Broodplaat" (1994)

Gedetailleerde beschrijving

Beeld "Broodplaat" (1994)

De houtsnede op groot formaat boeit met zijn heldere, bijna archaïsche streken. In de typische stijl van Georg Baselitz is het motief ondersteboven gekeerd.
Bij nader inzien blijkt het lijnenspel voor de donkere, ovaalkleurige vlakken twee portretten te zijn. De afgebeelde figuren zijn waarschijnlijk de kunstenaar en zijn vrouw Elke.

"Lange tijd heb ik gezegd dat ik mijn vrouw, van wie ik heel veel hou, niet kon schilderen. Ik leerde het pas toen ik ondersteboven begon te werken," herinnerde Georg Baselitz zich een paar jaar geleden.

De hier aangeboden prent komt uit de cyclus van werken "Bread Plate", geproduceerd in 1994, waarvan een van de exemplaren zich ook in de collectie van het Musées d'art et d'histoire in Genève bevindt.

Originele kleurenhoutsnede, 1994. 25 exemplaren op Japans papier, genummerd en met de hand gesigneerd. Afmeting motief/blad 74,5 x 104 cm. Afmetingen in lijst 81,5 x 111 cm zoals afgebeeld.

Porträt des Künstlers Georg Baselitz

Over Georg Baselitz

Veel mensen kennen de in Saksen geboren schilder en beeldhouwer Georg Baselitz vooral omdat zijn motieven ondersteboven zijn - zijn onmiskenbare handelsmerk sinds het begin van de jaren 1970. In zijn zoektocht naar "het beeld achter het beeld" (Baselitz) creëert hij zo een compleet nieuwe manier van kijken.

Maar Baselitz zet niet alleen alles op zijn kop in zijn kunst, hij neemt ook graag de rol van onruststoker en provocateur op zich op andere gebieden. Hij noemt voormalige DDR-staatskunstenaars "klootzakken", gelooft niet dat vrouwen kunnen schilderen en beschrijft de documenta als de "Paralympics".

Zijn rebelse trek verpestte toen ook het begin van zijn studie: hij werd in 1957 van de Oost-Berlijnse Academie voor Schone Kunsten gestuurd wegens "sociaal-politieke onvolwassenheid", en dat omdat hij zijn werk baseerde op een groot kunstenaar - Pablo Picasso: "Er was een enorme verontwaardiging. Picasso, dacht ik altijd, was de grote communist. Maar onze partijkameraden zagen hem niet meer op die manier. Voor hen was hij een decadente westerse schilder, een achterhaald model. Picasso zorgde ervoor dat ik van school werd gestuurd," vertelde de schilder in 2007 aan Der Spiegel.

Kort daarna verhuisde Baselitz naar West-Berlijn, maar zelfs hier werkte hij tegen alle artistieke trends in. In plaats van abstract te schilderen, concentreerde hij zich op figuratieve, soms drastische voorstellingen en werd op onbegrip en onwetendheid onthaald.

Zijn eerste solotentoonstelling in 1963, waarin hij de preutse Berlijnse samenleving voorstelde met naakte en masturberende mannen, vormde het voorlopige hoogtepunt van zijn provocatie. Dit werd gevolgd door inbeslagnames, onderzoeken door de openbare aanklager en veel negatieve koppen in de pers. Maar de algemene furore had een aangenaam neveneffect: van de ene op de andere dag wist iedereen wie Georg Baselitz was.

Georg Baselitz, die in 1938 werd geboren als Hans-Georg Kern in Deutschbaselitz (Saksen), is nu een van de topkunstenaars op de internationale kunstscène. Zijn werken zijn vertegenwoordigd in alle grote musea en collecties ter wereld. De kunstenaar ontving onder andere de Kaiserring Kunstprijs van de stad Goslar. Baselitz doceerde aan de Staatsacademie voor Schone Kunsten Karlsruhe en de Kunstuniversiteit van Berlijn en woont en werkt momenteel in Inning am Ammersee.

Aanbevelingen