Sculptuur "Familie", brons
Sculptuur "Familie", brons
Korte info
ars mundi Exclusive Edition | gelimiteerd, 99 exemplaren | genummerd | gemonogrammeerd | gemerkt | certificaat | brons | geslepen | gepolijst | gepatineerd | afmetingen ca. 17 x 13 x 12,5 cm (h/w/d) | gewicht ca. 4,4 kg
Video
Gedetailleerde beschrijving
Sculptuur "Familie", brons
De sculptuur van Gerhard Brandes toont het gezin als een cirkel waarin de moeder en de vader de kinderen beschermend omringen. De nieuwe generatie staat letterlijk in het midden - deze stamboom groeit van binnenuit, want het zal de oorsprong zijn voor de voorlaatste generatie.
Sculptuur in fijn brons, gegoten in het verloren-was-proces, met de hand gebeiteld, gepolijst en gepatineerd. Rechtstreeks overgenomen van het origineel. Beperkte oplage van 99 exemplaren, genummerd, gemonogrammeerd en voorzien van de stempel van de gieterij en Ars Mundi. Met een genummerd certificaat van echtheid en verjaring. Afmetingen inclusief sokkel ca. 17 x 13 x 12,5 cm (h/w/d). Gewicht ca. 4,4 kg. ars mundi Exclusive Edition.
Klantbeoordelingen
Tolles Objekt-
Over Gerhard Brandes
1923-2013
Gerhard Brandes, geboren in Frankfurt an der Oder, bracht zijn jeugd door in Berlijn en begon zijn academische opleiding in Wenen. Het was echter Hamburg dat de grootste invloed op hem had: hier, aan de Landeskunstschule Hamburg, vervolgde hij zijn studie van 1945-1949 en ontmoette hij docenten als Edwin Scharff en Gerhard Marcks, die zijn artistieke denken mede vormgaven. Brandes bleef de Hanzestad trouw als freelance beeldhouwer en als docent aan de Fachhochschule für Gestaltung, en hier werd hij voor het eerst erkend als kunstenaar.
Zijn soms monumentale sculpturen van brons, koper of beton zijn vandaag de dag nog steeds te vinden op talloze scholen, kerken en andere gebouwen en op openbare pleinen. Brandes heeft alleen al voor de stad Hamburg meer dan 40 sculpturen gemaakt. Zijn kleine sculpturen staan geografisch verspreid in talrijke musea en privécollecties.
Een legering van koper met andere metalen (vooral met tin) die sinds de oudheid wordt gebruikt.
Bij het gieten van brons past de kunstenaar meestal de verloren-wastechniek toe, die meer dan 5000 jaar oud is. Het is de beste, maar ook de meest complexe methode om beelden te produceren.
Eerst vormt de kunstenaar een model van zijn sculptuur. Het wordt ingebed in een vloeibare samenstelling van siliconenrubber. Zodra het materiaal gestold is, wordt het model uitgesneden. De vloeibare was wordt in de negatieve mal gegoten. Na afkoeling wordt het wasafgietsel uit de mal gehaald, voorzien van spanten en in keramische massa gedompeld. De keramische massa wordt uitgehard in een oven, en de was vloeit eruit (verloren mal).
Nu hebben we eindelijk de negatieve mal, waarin het 1400 graden Celsius hete gesmolten brons wordt gegoten. Nadat het brons is afgekoeld, wordt de keramische schaal afgebroken en komt het beeld aan het licht.
Nu worden de hulzen verwijderd, de oppervlakken gepolijst, gepatineerd en genummerd door de kunstenaar zelf of, volgens zijn specificaties, door een specialist. Zo wordt elk gietstuk een origineel werk.
Voor bronsgietwerk van lagere kwaliteit wordt vaak de zandgietmethode gebruikt, die echter qua oppervlakte-eigenschappen en kwaliteit niet de resultaten bereikt van de complexere verloren-wastechniek.
Uitgave van een afbeelding of sculptuur die door ars mundi is geïnitieerd en alleen verkrijgbaar is bij ars mundi of bij distributiepartners onder licentie van ars mundi.
Benaming voor een kunstobject (sculptuur of installatie) dat naar wens van de kunstenaar in meerdere exemplaren in een beperkte en genummerde oplage wordt geproduceerd.
De multiple heeft bijgedragen aan de "democratisering" van de kunst door het werk toegankelijk en betaalbaar te maken voor een groter publiek.
Een plastisch kunstwerk van hout, steen, ivoor, brons of andere metalen.
Terwijl beelden van hout, ivoor of steen rechtstreeks uit het materiaal worden vervaardigd, wordt bij bronsgieten eerst een werkmodel gemaakt, meestal van klei of andere gemakkelijk te vormen materialen.
Na de Griekse en Romeinse oudheid kwam de beeldhouwkunst tot bloei tijdens de Renaissance. Het impressionisme gaf een nieuwe impuls aan de beeldhouwkunst. Ook hedendaagse kunstenaars als Jörg Immendorff, Andora en Markus Lüpertz hebben de beeldhouwkunst verrijkt met uitstekende sculpturen.