Sculptuur "Pietà" (1938/39), reductie in brons

Käthe Kollwitz (1867-1945) gebruikte haar grafische en sculpturale werk herhaaldelijk om de armen en onderdrukten een stem te geven. Kollwitz stond op menselijkheid, zelfs in onmenselijke tijden. Ze richtte zich vooral op het motief van de vrouw en de moeder, die ze tot een symbool van bescherming, zorg en ook onschuldig lijden maakte. Haar beeldhouwwerk "Pietà" combineert beide motieven tot op zekere hoogte: aan de ene kant omarmt de moederfiguur haar volwassen zoon die op haar schoot rust; aan de andere kant is de figuur, zoals de kunstenares het zelf uitdrukte, "zoiets als een Pietà" en put ze dus uit een kunsthistorisch motief dat het lijden toont van de moeder van Jezus die naar de dode Christus kijkt. Kollwitz wilde echter uitdrukkelijk niet dat haar beeld religieus zou worden opgevat. De afgebeelde moeder is veeleer "een oude eenzame en donker peinzende vrouw" (volgens Kollwitz), die, zo zou men kunnen zeggen, zelfs in de ervaring van een catastrofe haar waardigheid behoudt. Haar beroemdste beeldhouwwerk ontstond toen het naziregime Käthe Kollwitz een beroepsverbod oplegde. Tegenwoordig herdenkt een vergrote kopie in de Neue Wache in Berlijn de "Slachtoffers van Oorlog en Tirannie".

Beeldhouwwerk in fijn brons, gepatineerd. Met de hand gegoten volgens het verloren-was-proces. Rechtstreeks gegoten van het origineel en verkleind (reductie). Gelimiteerde oplage van 980 exemplaren, individueel genummerd en voorzien van de handtekening uit het origineel en het waarmerk van de gieterij. Met genummerd certificaat van echtheid en verjaring. Afmetingen 21,5 x 14,5 x 21 cm (h/w/d). Gewicht ca. 4,5 kg. ars mundi Exclusive Edition.

Over Käthe Kollwitz

De Duitse grafisch kunstenaar, schilder en beeldhouwer Käthe Kollwitz (*1867 in Königsberg-1945 in Moritzburg) wordt beschouwd als een van de belangrijkste vrouwen en kunstenaars van de 20e eeuw. Käthe Kollwitz werkte aan thema's die haar generatie kenmerkten. Ze produceerde een groot aantal prenten en tekeningen met zowel vrolijke als negatieve aspecten.

Haar etsen en litho's waren haar doorbraak op de grote Berlijnse kunsttentoonstelling in 1898. De kunstenares maakte het haar missie om aandacht te vragen voor onrecht en discriminatie.

Een legering van koper met andere metalen (vooral met tin) die sinds de oudheid wordt gebruikt.

Bij het gieten van brons past de kunstenaar meestal de verloren-wastechniek toe, die meer dan 5000 jaar oud is. Het is de beste, maar ook de meest complexe methode om beelden te produceren.

Eerst vormt de kunstenaar een model van zijn sculptuur. Het wordt ingebed in een vloeibare samenstelling van siliconenrubber. Zodra het materiaal gestold is, wordt het model uitgesneden. De vloeibare was wordt in de negatieve mal gegoten. Na afkoeling wordt het wasafgietsel uit de mal gehaald, voorzien van spanten en in keramische massa gedompeld. De keramische massa wordt uitgehard in een oven, en de was vloeit eruit (verloren mal).

Nu hebben we eindelijk de negatieve mal, waarin het 1400 graden Celsius hete gesmolten brons wordt gegoten. Nadat het brons is afgekoeld, wordt de keramische schaal afgebroken en komt het beeld aan het licht.

Nu worden de hulzen verwijderd, de oppervlakken gepolijst, gepatineerd en genummerd door de kunstenaar zelf of, volgens zijn specificaties, door een specialist. Zo wordt elk gietstuk een origineel werk.

Voor bronsgietwerk van lagere kwaliteit wordt vaak de zandgietmethode gebruikt, die echter qua oppervlakte-eigenschappen en kwaliteit niet de resultaten bereikt van de complexere verloren-wastechniek.

Uitgave van een afbeelding of sculptuur die door ars mundi is geïnitieerd en alleen verkrijgbaar is bij ars mundi of bij distributiepartners onder licentie van ars mundi.

Benaming voor een kunstobject (sculptuur of installatie) dat naar wens van de kunstenaar in meerdere exemplaren in een beperkte en genummerde oplage wordt geproduceerd.

De multiple heeft bijgedragen aan de "democratisering" van de kunst door het werk toegankelijk en betaalbaar te maken voor een groter publiek.

Een plastisch kunstwerk van hout, steen, ivoor, brons of andere metalen.

Terwijl beelden van hout, ivoor of steen rechtstreeks uit het materiaal worden vervaardigd, wordt bij bronsgieten eerst een werkmodel gemaakt, meestal van klei of andere gemakkelijk te vormen materialen.

Na de Griekse en Romeinse oudheid kwam de beeldhouwkunst tot bloei tijdens de Renaissance. Het impressionisme gaf een nieuwe impuls aan de beeldhouwkunst. Ook hedendaagse kunstenaars als Jörg Immendorff, Andora en Markus Lüpertz hebben de beeldhouwkunst verrijkt met uitstekende sculpturen.

Aanbevelingen