Gustave Courbet
1819-1877
De Franse schilder vluchtte in 1873 naar Zwitserland, waar hij op 31 december 1877 overleed. Als aanhanger van de revolutionaire regering in de Frans-Pruisische oorlog van 1870/71 en lid van de Commune werd hij medeverantwoordelijk gehouden voor het omverwerpen van de Zuil van Vendôme, symbool van het gehate keizerrijk, na de nederlaag. Nadat hij een gevangenisstraf van zes maanden had uitgezeten, ontliep hij de kosten voor de wederopbouw door naar Zwitserland te vluchten.
Courbet, geboren op 10 juni 1819 in Ornans bij Besançon, begon zijn opleiding met een rechtenstudie, maar raakte al snel meer geïnteresseerd in schilderen. Ook deze opleiding werd opgegeven ten gunste van een autodidactische vervolgopleiding. Al snel vond hij zijn karakteristieke stijl: aandacht voor detail, plasticiteit en grote expressiviteit. Daarbij komt een realisme dat zijn anti-autoritaire sociale houding illustreert. In zijn geschriften verklaarde hij: "Schilderen moet uitsluitend bestaan uit het weergeven van dingen die de kunstenaar kan zien en voelen. (...) Realisme is van nature democratische kunst."
Courbet kreeg tijdens zijn leven echter geen erkenning in Frankrijk, maar werd des te meer gewaardeerd in Duitsland. Zijn werk had een grote invloed op schilders als Wilhelm Leibl en Hans Thoma. Zijn landschaps- en figuurschilderijen zijn niet simpelweg realistische weergaven van de natuur, maar hebben vaak een parabelachtige kwaliteit.
