Beeld "Twee meisjes leunen tegen een steen" (rond 1926) (Uniek stuk)
Beeld "Twee meisjes leunen tegen een steen" (rond 1926) (Uniek stuk)
Korte info
uniek stuk | gesigneerd | potlood op handgeschept papier | ingelijst | formaat 80 x 66 cm
Gedetailleerde beschrijving
Beeld "Twee meisjes leunen tegen een steen" (rond 1926) (Uniek stuk)
De expressionistische schilderijen en prenten van Otto Mueller ontwikkelden zich vanuit zijn vroegere stijl die diep geworteld was in het Post-Impressionisme, Symbolisme en Art Nouveau, terwijl hij de nadruk bleef leggen op sierlijke lichaamscontouren met een delicate ductus, wat duidelijk te zien is in het huidige werk "Two Girls Leaning Against a Stone" uit 1926.
De schilder en graficus maakte deze sensuele, erotische compositie in 1926, vier jaar voor zijn dood. Mueller onderscheidde zich van zijn "Brücke" collega's door zich te concentreren op een harmonieuze vereenvoudiging van kleuren in plaats van op het uitdrukken van pure emotie.
De kunstenaar verklaarde: "Het belangrijkste doel van mijn streven is om met de grootst mogelijke eenvoud het gevoel van landschap en mens uit te drukken." Dit uitgangspunt komt prachtig naar voren in deze potloodtekening en toont de vrijheid waarmee Mueller zijn motieven weergaf. Potlood op handgeschept papier, ca. 1926. Gesigneerd. Catalogue raisonné Von Lüttichau 732. Afmeting motief/blad 59,3 x 46 cm. Afmetingen in lijst 80 x 66 cm zoals afgebeeld.
Over Otto Mueller
1874-1930
Volgens tijdgenoten was Otto Mueller, een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het Duitse expressionisme, een zwijgzame, teruggetrokken, zelfs koppige man. De goede vriend van de niet minder introverte Wilhelm Lehmbruck, hoewel lid van de "Brücke" sinds 1910, ging ook artistiek zijn eigen weg. In veel stilistische elementen lijkt zijn werk erg op dat van de Brücke-kunstenaars, maar het onderscheidt zich door zijn nadruk op een zekere natuurlijkheid, zijn zoektocht naar het "paradijselijke" in de verbinding tussen mens en natuur, wat hem de reputatie van expressionistische romanticus opleverde.
Beroemd zijn zijn vrouwelijke naakten in aardgroene landschappen en de talrijke versies van een thema dat hem zijn hele leven bezighield: de half-exotische, half-fantastische "zigeuner"portretten. Maar zijn landschapsschilderijen verraden ook zijn onafhankelijkheid: met hun tweedimensionaal gestructureerde elementen in gedempte kleuren en hun strikt gecomponeerde compositie zijn ze op zijn best vergelijkbaar met het grote late werk van Paula Modersohn-Becker.
Een uniek of origineel kunstwerk dat persoonlijk door de kunstenaar is gemaakt: een olieverfschilderij, aquarel, tekening, beeldhouwwerk, enz.
Naast de klassieke unica bestaan er ook de zogenaamde "seriële unica". Deze worden per serie uitgevoerd met hetzelfde motief en in dezelfde kleur en techniek door de hand van de kunstenaar. Seriële unica vinden hun oorsprong in de "seriële kunst", een genre van de moderne kunst dat een esthetisch effect wil creëren door middel van series, herhalingen en variaties van hetzelfde voorwerp, thema of systeem van constante en variabele elementen of principes.
Het historische uitgangspunt is het werk "Les Meules" van Claude Monet (1890/1891), waarin voor het eerst een serie werd gecreëerd die verdergaat dan een gewone groep werken. Kunstenaars die seriële kunst hebben gemaakt zijn onder anderen Claude Monet, Piet Mondriaan en vooral Gerhard Richter.