Sculptuur "Ottifant", brons
Sculptuur "Ottifant", brons
Korte info
ars mundi Exclusive Edition | gelimiteerd, 980 exemplaren | genummerd | gesigneerd | certificaat | brons | deels gepolijst | gepatineerd | afmetingen 19,5 x 12 x 20 cm (h/w/d) | gewicht ca. 3,5 kg
Video
Gedetailleerde beschrijving
Sculptuur "Ottifant", brons
Otto Waalkes is niet alleen een Duitse komiek, zanger en acteur maar ook een begenadigd tekenaar en karikaturist (en overigens afgestudeerd aan de Hochschule für bildende Künste in Hamburg). Zijn bekendste karikatuur is de Ottifant. Hij ontwierp het oorspronkelijk als logo voor zijn eigen platenmaatschappij, Rüssl Räckords, maar na verloop van tijd werd de pachyderm een handelsmerk en werd het zelfs Otto's alter ego. Hij heeft dezelfde speelse glimlach en dezelfde ondeugende blik. In een notendop is het een portret van de kunstenaar als een jonge Ottifant. Onze editie van fijn brons vormt een klein monument voor de Ottifant en de grote komiek Otto Waalkes.
Exclusief bij ars mundi: Sculptuur van de beroemde Ottifant in fijn brons, uitvoerig gegoten met behulp van het verloren-was-proces. Gepatineerd, gedeeltelijk gepolijst. Gelimiteerd tot 980 genummerde en gesigneerde exemplaren. Afmetingen 19,5 x 12 x 20 cm (h/w/d), gewicht ca. 3,5 kg. Een gedetailleerd, handgenummerd certificaat is bijgevoegd.
Klantbeoordelingen
Sieht einfach toll und wertig aus!
Spitze
Eine super Bronze - gute Lieferung - gut verpackt - nette Gespräche mit den Angestellten - also ehrlich und kulant - werde noch mehr dort kaufen und weiter empfehlen. DANKE 👍
perfekt, gerne wieder
Sehr schön gemachte Figur, bin sehr zufrieden.
Over Otto Waalkes
Hij is de beroemdste Oost-Fries sinds de uitvinding van Kandis Kluntjes en maakte al comedy toen veel sterren van de huidige populaire comedyscene nog niet eens geboren waren. Otto Waalkes is een van de (super)vaders van dit genre in Duitsland.
In de jaren 70 en 80 vulde Otto enorme zalen, haalde hij onvoorstelbare kijkcijfers met zijn legendarische tv-shows en stond hij regelmatig in de top tien van de (muziek!)hitlijsten met zijn langspeelplaten. Zijn eerste film uit 1985 wordt vandaag de dag nog steeds beschouwd als de meest succesvolle bioscoopfilm sinds het begin van de publieksopnamen, en als je de prijzen die hem zijn toegekend achter elkaar zou zetten, zou het waarschijnlijk een waargenomen afstand zijn van Emden tot Aurich. Alleen al voor zijn levenswerk ontving hij drie keer de Duitse Comedy Award, waaronder - halverwege zijn 50e levensjaar.
Otto's populariteit is tot op de dag van vandaag niet afgenomen. Hij toert nog steeds met veel succes, was de afgelopen jaren te zien als acteur en nasynchronist in veel grote bioscoophits en heeft nu de derde, zo niet vierde, generatie publiek veroverd.
Otto en de "Ottifant": Niet de Indiaan, niet de Afrikaan, maar de Oost-Friese olifant is waarschijnlijk de populairste in Duitsland (alleen al onder 3-5-jarigen heeft hij waarschijnlijk serieuze concurrentie van de hoorspelolifant Benjamin Blümchen). De Ottifant begeleidt het werk van Otto Waalkes sinds 1972. Eerst als logo voor zijn platenmaatschappij, daarna herhaaldelijk als karikatuur op zijn albumhoezen en tenslotte - in bewegende beelden - als cartoon voor zijn grote tv-programma's... de Ottifant hoort bij Otto zoals Otto bij Oost-Friesland hoort.
In de loop der tijd heeft de pachyderm een verbazingwekkend eigen leven ontwikkeld. Hij is een stripfiguur geworden, een eigen tv-serie en een lange bioscoopfilm, de ster van een videogame en een serie computerspellen en uiteindelijk zelfs de mascotte van de Oost-Friese voetbalclub BSV Kickers in Otto's woonplaats Emden. En toen Otto daar in 1987 het "Otto Huus" museum oprichtte met tentoonstellingen uit zijn lange carrière, was het duidelijk wat voor "kunst op het gebouw" het moest worden: sindsdien kijkt een meer dan levensgrote Ottifant, die door de bakstenen muur van het museum naar buiten breekt, over de schouders van de inwoners en toeristen van Emden mee als ze winkelen.
Een legering van koper met andere metalen (vooral met tin) die sinds de oudheid wordt gebruikt.
Bij het gieten van brons past de kunstenaar meestal de verloren-wastechniek toe, die meer dan 5000 jaar oud is. Het is de beste, maar ook de meest complexe methode om beelden te produceren.
Eerst vormt de kunstenaar een model van zijn sculptuur. Het wordt ingebed in een vloeibare samenstelling van siliconenrubber. Zodra het materiaal gestold is, wordt het model uitgesneden. De vloeibare was wordt in de negatieve mal gegoten. Na afkoeling wordt het wasafgietsel uit de mal gehaald, voorzien van spanten en in keramische massa gedompeld. De keramische massa wordt uitgehard in een oven, en de was vloeit eruit (verloren mal).
Nu hebben we eindelijk de negatieve mal, waarin het 1400 graden Celsius hete gesmolten brons wordt gegoten. Nadat het brons is afgekoeld, wordt de keramische schaal afgebroken en komt het beeld aan het licht.
Nu worden de hulzen verwijderd, de oppervlakken gepolijst, gepatineerd en genummerd door de kunstenaar zelf of, volgens zijn specificaties, door een specialist. Zo wordt elk gietstuk een origineel werk.
Voor bronsgietwerk van lagere kwaliteit wordt vaak de zandgietmethode gebruikt, die echter qua oppervlakte-eigenschappen en kwaliteit niet de resultaten bereikt van de complexere verloren-wastechniek.
Uitgave van een afbeelding of sculptuur die door ars mundi is geïnitieerd en alleen verkrijgbaar is bij ars mundi of bij distributiepartners onder licentie van ars mundi.
Benaming voor een kunstobject (sculptuur of installatie) dat naar wens van de kunstenaar in meerdere exemplaren in een beperkte en genummerde oplage wordt geproduceerd.
De multiple heeft bijgedragen aan de "democratisering" van de kunst door het werk toegankelijk en betaalbaar te maken voor een groter publiek.
Een plastisch kunstwerk van hout, steen, ivoor, brons of andere metalen.
Terwijl beelden van hout, ivoor of steen rechtstreeks uit het materiaal worden vervaardigd, wordt bij bronsgieten eerst een werkmodel gemaakt, meestal van klei of andere gemakkelijk te vormen materialen.
Na de Griekse en Romeinse oudheid kwam de beeldhouwkunst tot bloei tijdens de Renaissance. Het impressionisme gaf een nieuwe impuls aan de beeldhouwkunst. Ook hedendaagse kunstenaars als Jörg Immendorff, Andora en Markus Lüpertz hebben de beeldhouwkunst verrijkt met uitstekende sculpturen.