Beeld "Portret van Jacqueline met fauteuil" (1966)

Pablo Ruiz Picasso (Málaga 25 oktober 1881 - Mougins 8 april 1973) besteedde zijn leven aan het zoeken naar nieuwe manieren van artistieke expressie. Hij combineerde altijd een bijna oneindige vindingrijkheid met de moed voor radicale vernieuwingen. Met een onvergelijkbare veelzijdigheid presenteert zijn werk de moderne kunst in steeds nieuwe vormen: levendig, veelzijdig en stimulerend. Toch blijft Picasso's kunst altijd representatief. Vrouwen, harlekijnen, flamencogitaren, vredesduiven en zwarte stieren: wat zijn oog ook ving - het is en blijft doordrongen van Picasso's onweerstaanbare charisma.

Bovendien blijft zijn werk inspireren, omdat het zich niet in een stijl laat persen en veelzijdig en verrassend blijft. "Weg met de stijl! Heeft God misschien een stijl? Hij schiep de gitaar, de  harlekijn, de teckel, de kat, de uil, de duif. Net als ik. Olifant en walvis, dat is goed, maar olifant en eekhoorn? Een wilde mix! Hij creëerde wat niet bestond. Ik ook."

Nadat Picasso op 19-jarige leeftijd zijn eerste solotentoonstelling had gehad in Barcelona, werd hij aangetrokken tot Parijs, de kunstmetropool van rond de eeuwwisseling. Zijn ster rees snel aan de kunstenaarshemel en hij werd een gevierde ster. In het begin was er de Blauwe en Roze Periode. Daarna ontwikkelde hij samen met Georges Braque een nieuwe revolutionaire kunst, het kubisme, vanuit de kunst van primitieve volkeren. In de jaren 20 werden zijn motieven monumentaal en classicistisch. Vervolgens werd ook het contact met de surrealisten voelbaar in zijn werk. Zijn artistieke hoogtepunt bereikte hij vervolgens met de muurschildering Guernica, die ontstond onder de indruk van de Spaanse Burgeroorlog. Na de Tweede Wereldoorlog trok hij zich terug in Zuid-Frankrijk en legde zich vooral toe op lithografie en keramiek.

Zijn beeldende uitvindingen zijn altijd een spiegel geweest van zijn eigen leven. Zijn levensgezellen en zijn kinderen alsmede het stierenvechten, waarvan hij een levenslange liefhebber was, zijn de belangrijkste thema's in zijn monumentale oeuvre. Picasso portretteerde zichzelf in talrijke variaties, maar ook historische schilders als Degas, Manet of Toulouse-Lautrec aan de schildersezel.

Pablo Ruiz Picasso liet zich inspireren door elk materiaal en elke techniek om nieuwe kunstwerken te creëren: waskrijt, olieverf op doek, zijde, sculpturen, keramiek - de veelzijdigheid van de grote Spanjaard was overweldigend.

Picasso's collega-kunstenaar Max Ernst zei ooit: "Niemand kan met hem concurreren, hij is het genie." Dit oordeel van de grote surrealist onderstreept de unieke positie die Picasso inneemt in de geschiedenis van de 20e-eeuwse kunst.

De veiling van de nalatenschap van Picasso's jarenlange partner Dora Maar was het grote Parijse evenement van het einde van de eeuw. De collectie, die haar weerga niet kent, bracht topprijzen op. De vraag naar Picasso's tekeningen was bijzonder groot en overtrof ruimschoots de schattingen. Dora Maar zei ooit over Picasso: "Als de vrouwen in zijn leven veranderen, verandert al het andere ook, het huis, de favoriete dichter, de vriendenkring, de stijl." Gedurende zijn hele leven zocht hij steeds nieuwe manieren van expressie door middel van een grote verscheidenheid aan artistieke middelen.

Ook nu nog trekken hoogwaardige tentoonstellingen over de hele wereld recordaantallen bezoekers, wat getuigt van zijn ononderbroken populariteit.