Beeld "Badstrand St. Germain bij Tunis" (1914), ingelijst
Beeld "Badstrand St. Germain bij Tunis" (1914), ingelijst
Korte info
gelimiteerd, 500 exemplaren | facsimile afdruk op handgeschept papier | ingelijst | geglazuurd | afmetingen ca. 43,2 x 47,5 cm (h/w)
Gedetailleerde beschrijving
Beeld "Badstrand St. Germain bij Tunis" (1914), ingelijst
De reis van Paul Klee, Louis Moilliet en August Macke naar Tunis heeft kunstgeschiedenis geschreven: Onder de Afrikaanse zon revolutioneerden ze de een na de ander hun schilderstijl, vonden talloze motieven in de kronkelige steegjes en behandelden de thema's vorm en kleur op een compleet nieuwe manier.
Origineel: 1914, aquarel, 21,5 x 26,9 cm, Ulm Museum, Ulm.
5-kleuren facsimile afdruk op 270g Rives handgeschept papier. Beperkte oplage van 500 exemplaren. Ingelijst in een zilverkleurige massief houten modellijst, geglazuurd. Afmetingen ca. 43,2 x 47,5 cm (h/w).
Klantbeoordelingen
Sehr schön und edel gerahmt .. tolle Farben
Over Paul Klee
Hij werd "de unieke" genoemd door zijn collega-kunstenaars: Paul Klee (1879-1940) heeft als bijna niemand anders het begrip moderne kunst gevormd. Met zijn mozaïekachtige composities schiep hij een geheel nieuwe stijl.
De in 1879 in Bern geboren Duits-Zwitserse Klee bleek al vroeg een dubbeltalent: zijn tekentalent en zijn vioolspel beloofden zowel een muzikale als een artistieke carrière. Klee koos voor de kunst en ging naar de kunstacademie van München, waar hij onder meer studeerde bij Franz von Stuck. Maar het waren niet zozeer zijn academische studies als wel een lange studiereis naar Italië met bevriende kunstenaars die hem hielp een onafhankelijke stijl te ontwikkelen. Subtiele symbolische voorstellingen vol humor werden zijn handelsmerk. Meestal in slechts kleine formaten, vaak niet meer dan tekeningen, die de toeschouwer bijna betoveren.
In 1906 trouwt Klee met de pianiste Lily Stumpf en ze krijgen een zoon, Felix. Het jonge gezin leidt een zeer teruggetrokken leven in München. Pas via de tekenaar Alfred Kubin maakt Klee kennis met de kring van de "Blaue Reiter". Klee raakt al snel bevriend met Kandinsky en Marc, met wie hij de overtuiging deelt dat artistieke creatie van spirituele aard is.
Een reis naar de Noord-Afrikaanse stad Tunis in 1914 met zijn schildersvrienden August Macke en Louis Moilliet hielp Klee om een nieuwe vreugde in kleur en een ware creatieve razernij te vinden. "Kleur heeft mij. Ik hoef er niet naar te zoeken. Het heeft me voor altijd, dat weet ik. Dat is de betekenis van het happy hour: ik en de kleur zijn één. Ik ben een schilder", schrijft hij in zijn dagboek. Talloze aquarellen volgden, waarmee hij een geheel eigen stijl ontwikkelde.
Tentoonstellingen van de Blaue Reiter maken Klee beroemd. Wanneer hij wordt benoemd tot "meester" aan het Bauhaus, is hij al een gevierd kunstenaar. De nationaalsocialistische campagne tegen "ontaarde kunst" leidt ertoe dat Klee in 1933 Duitsland moet verlaten en zich weer in Zwitserland vestigt. Met een ware werkwoede probeert hij zich te verzetten tegen een ongeneeslijke ziekte die de inmiddels ook internationaal beroemde schilder slechts enkele jaren later (1940) verslaat.
De Blauwe Ruiter (Blauer Reiter) was een groep Duitse expressionistische kunstenaars die in 1911 in München werd opgericht door Wassily Kandinsky en Franz Marc.
De naam was oorspronkelijk de titel van het door Kandinsky gemaakte schilderij en tegelijkertijd de titel van de door Kandinsky en Franz Marc uitgegeven almanak.
Met het begin van de Eerste Wereldoorlog ging de Blauwe Ruiter uiteen.
Artistieke stroming die aan het begin van de 20e eeuw het impressionisme verving.
Het expressionisme is de Duitse vorm van de kunstrevolutie in de schilderkunst, grafische kunst en beeldhouwkunst, die zijn voorloper vond in het werk van Paul Cézanne, Vincent van Gogh en Paul Gauguin aan het eind van de 19e eeuw. De expressionisten probeerden door te dringen tot de oerelementen van de schilderkunst. Met sterke, ononderbroken kleuren in grote vlakken en met de nadruk op de lijn en de daaruit voortvloeiende suggestieve uitdrukkingskracht bestreden zij de artistieke smaak van de bourgeoisie.
De belangrijkste vertegenwoordigers van het expressionisme waren de oprichters van "Die Brücke" (De Brug): Ernst Ludwig Kirchner, Erich Heckel, Karl Schmidt-Rottluff, Max Pechstein, Otto Mueller, Franz Marc, August Macke en anderen.
Meesters van het Weense expressionisme zijn Egon Schiele en Oskar Kokoschka. Onder de beeldhouwers is Ernst Barlach de beroemdste vertegenwoordiger.
Het Fauvisme is de Franse vorm van het expressionisme.
Latijn: "maak gelijk".
Grotendeels getrouwe reproductie van een origineel, bijvoorbeeld oude manuscripten en codices. (Facsimile-uitgave.)