Paul Klee:
Beeld "Senecio" (1922), ingelijst
Nieuw
Proportionele weergave
Beeld "Senecio" (1922), ingelijst
Paul Klee:
Beeld "Senecio" (1922), ingelijst
Nieuw

Korte info

ars mundi Exclusive Edition | gelimiteerd, 980 exemplaren | reproductie, Giclée print op canvas | op spieraam | ingelijst | formaat 67 x 62 cm (h/w)

incl. btw plus Verzending

Productnummer IN-947095

Levertijd: Direct beschikbaar

Variant frame
Beeld "Senecio" (1922), ingelijst
Paul Klee: Beeld "Senecio" (1922), ingelijst

Gedetailleerde beschrijving

Beeld "Senecio" (1922), ingelijst

Klee's schilderijen zitten vol ironie en humor, zoals dit originele zelfportret. Of is het meer een portret van het leven zelf - kleurrijk, veelzijdig en onvoorspelbaar?
Origineel: 1922, olieverf op karton, Kunstmuseum Basel.

Editie rechtstreeks overgebracht op schildersdoek met behulp van het Fine Art Giclée-proces en opgespannen op spieraam. Gelimiteerde oplage van 980 exemplaren. Ingelijst in handgemaakt, zilverkleurig massief houten frame met schaduwvoeg. Afmeting 67 x 62 cm (h/w). ars mundi Exclusive Edition.

Porträt des Künstlers Paul Klee

Over Paul Klee

Hij werd "de unieke" genoemd door zijn collega-kunstenaars: Paul Klee (1879-1940) heeft als bijna niemand anders het begrip moderne kunst gevormd. Met zijn mozaïekachtige composities schiep hij een geheel nieuwe stijl.

De in 1879 in Bern geboren Duits-Zwitserse Klee bleek al vroeg een dubbeltalent: zijn tekentalent en zijn vioolspel beloofden zowel een muzikale als een artistieke carrière. Klee koos voor de kunst en ging naar de kunstacademie van München, waar hij onder meer studeerde bij Franz von Stuck. Maar het waren niet zozeer zijn academische studies als wel een lange studiereis naar Italië met bevriende kunstenaars die hem hielp een onafhankelijke stijl te ontwikkelen. Subtiele symbolische voorstellingen vol humor werden zijn handelsmerk. Meestal in slechts kleine formaten, vaak niet meer dan tekeningen, die de toeschouwer bijna betoveren.

In 1906 trouwt Klee met de pianiste Lily Stumpf en ze krijgen een zoon, Felix. Het jonge gezin leidt een zeer teruggetrokken leven in München. Pas via de tekenaar Alfred Kubin maakt Klee kennis met de kring van de "Blaue Reiter". Klee raakt al snel bevriend met Kandinsky en Marc, met wie hij de overtuiging deelt dat artistieke creatie van spirituele aard is.

Een reis naar de Noord-Afrikaanse stad Tunis in 1914 met zijn schildersvrienden August Macke en Louis Moilliet hielp Klee om een nieuwe vreugde in kleur en een ware creatieve razernij te vinden. "Kleur heeft mij. Ik hoef er niet naar te zoeken. Het heeft me voor altijd, dat weet ik. Dat is de betekenis van het happy hour: ik en de kleur zijn één. Ik ben een schilder", schrijft hij in zijn dagboek. Talloze aquarellen volgden, waarmee hij een geheel eigen stijl ontwikkelde.

Tentoonstellingen van de Blaue Reiter maken Klee beroemd. Wanneer hij wordt benoemd tot "meester" aan het Bauhaus, is hij al een gevierd kunstenaar. De nationaalsocialistische campagne tegen "ontaarde kunst" leidt ertoe dat Klee in 1933 Duitsland moet verlaten en zich weer in Zwitserland vestigt. Met een ware werkwoede probeert hij zich te verzetten tegen een ongeneeslijke ziekte die de inmiddels ook internationaal beroemde schilder slechts enkele jaren later (1940) verslaat.

Aanbevelingen