Piet Mondrian:
Handtas "Compositie in rood, blauw en geel"
Piet Mondrian:
Handtas "Compositie in rood, blauw en geel"

Korte info

diverse materialen | 2 zakken | afmetingen incl. handvat 44 x 35 x 13 cm (h/w/d)

incl. btw plus Verzending

Productnummer IN-913011

Levertijd: Direct beschikbaar

Handtas "Compositie in rood, blauw en geel"
Piet Mondrian: Handtas "Compositie in rood, blauw en geel"

Gedetailleerde beschrijving

Handtas "Compositie in rood, blauw en geel"

Decoratieve tas naar Piet Mondriaans werk "Compositie in rood, blauw en geel" gemaakt van 48% katoen, 6% leer, 40% polyester, 3% polyacryl, 3% polyamide. Hoofd- en binnenvak met ritssluiting. Afmeting incl. handvat 44 x 35 x 13 cm (h/w/d).

Porträt des Künstlers Piet Mondrian

Over Piet Mondrian

1872-1944

Het is moeilijk voor te stellen dat Piet Mondriaans strikt geometrische composities hun oorsprong vonden in schilderachtige, filigrane landschapsstudies. Op 20-jarige leeftijd, als student aan de Kunstacademie in Amsterdam, stond hij dicht bij het impressionisme. In het neutrale Nederland bleef het tumult van de Eerste Wereldoorlog hem lange tijd bespaard en kon hij zijn inspiratie en theosofische studies volgen. De eerste fauvistische en neo-impressionistische elementen verschenen in zijn schilderijen.

In Parijs, dat hij in 1912 voor het eerst bezocht, nam hij deel aan verschillende "Salons des Indépendants", waar hij werd beïnvloed door het kubisme van Georges Braque en Pablo Picasso. Mondriaan reduceerde bijvoorbeeld een boom tot horizontale en verticale lijnen en zwarte, orthogonale strepen die het beeldoppervlak verdeelden. De tussenruimten vulde hij op met wit en primaire kleuren.

Vanwege zijn diepgaande kennis van abstractie was hij in 1917 medeoprichter van de schilders-, ontwerpers- en architectengroep "De Stijl", de Nederlandse tegenhanger van het Duitse "Bauhaus". In zijn schilderijen moet alles in evenwicht zijn, de dieptewerking moet verdwijnen zodat de "zuivere werkelijkheid" overblijft.

Mondriaans visionaire stijl liet duidelijke sporen na in de wereld van kunst, design en architectuur. Ook in New York, waar de kunstenaar uiteindelijk in 1940 naartoe emigreerde.

Aanbevelingen