Sculptuur "IOS", brons
Sculptuur "IOS", brons
Korte info
ars mundi Exclusive Edition | gelimiteerd, 49 exemplaren | genummerd | gesigneerd | brons | gepatineerd | afmetingen 18 x 8 x 13 cm (h/w/d) | gewicht ca. 1,4 kg
Gedetailleerde beschrijving
Sculptuur "IOS", brons
Sculptuur van edel brons. Gegoten met behulp van het verloren-was-proces, fijn gepatineerd met de hand. Beperkte oplage van 49 exemplaren, genummerd en gesigneerd. Afmetingen 18 x 8 x 13 cm (h/w/d). Gewicht ca. 1,4 kg. ars mundi Exclusive Edition.
Over Serge Mangin
Serge Mangin werd in 1947 in Parijs geboren en woont sinds 1968 in Duitsland.
Serge Mangin is beeldhouwer - en als zodanig een zeer gerenommeerd kunstenaar wiens beelden en portretten in hout, steen en marmer te vinden zijn in talrijke collecties en in vele openbare ruimtes in Duitsland.
Serge Mangin werd vooral internationaal bekend door zijn portretbustes (o.a. Ernst Jünger, Luciano Pavarotti en Henry Miller) en door het trio portretten van Helmut Kohl, Mikhail Gorbatsjov en George Bush Senior dat werd opgericht als monument voor de eenheid in Berlijn. In zijn studio in München heeft hij ook grote sculpturen gemaakt die, volgens de kunstenaar, gemodelleerd zijn naar de Griekse "Kuroi" - naakte, staande standbeelden die voor Mangin de rechtschapen, vrije Griekse burger belichamen.
Mangin is een eenling in de kunstscene - enerzijds omdat hij uit principe geen tentoonstellingen doet ("Zelfs het woord 'vernissage' maakt me ziek."), anderzijds omdat hij zijn kunst ziet als een "revolte van schoonheid" tegen de economische decadentie van de moderne kunst: "Mijn standbeelden staan altijd, het zijn vrije mensen, geen consumenten. Voor mij is staan altijd een soort verzet."
Mangin is ook tekenaar en aquarellist. Hij ziet zijn werken vooral als schetsen in zijn zoektocht naar ideeën voor sculpturale motieven. De kunstenaar benadrukt echter terecht dat dergelijke voorbereidende werken vaak een overtuigende lichtheid hebben, juist omdat ze op een speelse manier tot stand komen zonder "belastende beperkingen".
Een legering van koper met andere metalen (vooral met tin) die sinds de oudheid wordt gebruikt.
Bij het gieten van brons past de kunstenaar meestal de verloren-wastechniek toe, die meer dan 5000 jaar oud is. Het is de beste, maar ook de meest complexe methode om beelden te produceren.
Eerst vormt de kunstenaar een model van zijn sculptuur. Het wordt ingebed in een vloeibare samenstelling van siliconenrubber. Zodra het materiaal gestold is, wordt het model uitgesneden. De vloeibare was wordt in de negatieve mal gegoten. Na afkoeling wordt het wasafgietsel uit de mal gehaald, voorzien van spanten en in keramische massa gedompeld. De keramische massa wordt uitgehard in een oven, en de was vloeit eruit (verloren mal).
Nu hebben we eindelijk de negatieve mal, waarin het 1400 graden Celsius hete gesmolten brons wordt gegoten. Nadat het brons is afgekoeld, wordt de keramische schaal afgebroken en komt het beeld aan het licht.
Nu worden de hulzen verwijderd, de oppervlakken gepolijst, gepatineerd en genummerd door de kunstenaar zelf of, volgens zijn specificaties, door een specialist. Zo wordt elk gietstuk een origineel werk.
Voor bronsgietwerk van lagere kwaliteit wordt vaak de zandgietmethode gebruikt, die echter qua oppervlakte-eigenschappen en kwaliteit niet de resultaten bereikt van de complexere verloren-wastechniek.
Uitgave van een afbeelding of sculptuur die door ars mundi is geïnitieerd en alleen verkrijgbaar is bij ars mundi of bij distributiepartners onder licentie van ars mundi.
Benaming voor een kunstobject (sculptuur of installatie) dat naar wens van de kunstenaar in meerdere exemplaren in een beperkte en genummerde oplage wordt geproduceerd.
De multiple heeft bijgedragen aan de "democratisering" van de kunst door het werk toegankelijk en betaalbaar te maken voor een groter publiek.
Een plastisch kunstwerk van hout, steen, ivoor, brons of andere metalen.
Terwijl beelden van hout, ivoor of steen rechtstreeks uit het materiaal worden vervaardigd, wordt bij bronsgieten eerst een werkmodel gemaakt, meestal van klei of andere gemakkelijk te vormen materialen.
Na de Griekse en Romeinse oudheid kwam de beeldhouwkunst tot bloei tijdens de Renaissance. Het impressionisme gaf een nieuwe impuls aan de beeldhouwkunst. Ook hedendaagse kunstenaars als Jörg Immendorff, Andora en Markus Lüpertz hebben de beeldhouwkunst verrijkt met uitstekende sculpturen.