Beeld "De duivel van Berlijn" (2001)
Beeld "De duivel van Berlijn" (2001)
Korte info
gelimiteerd, totaal 90 exemplaren | genummerd | gesigneerd | kleurenzeefdruk op karton | niet ingelijst | formaat 69,5 x 49,5 cm
Gedetailleerde beschrijving
Beeld "De duivel van Berlijn" (2001)
Originele kleurenzeefdruk 2001, oplage van 75 ex. met Arabische cijfers + 15 ex. genummerd in Romeinse cijfers op karton, gedateerd en met de hand gesigneerd. Niet ingelijst. Afmeting motief 65,5 x 41 cm. Bladmaat 69,5 x 49,5 cm.
Over Sigmar Polke
1941-2010
Sigmar Polke, geboren in Oels/Silezië, wordt beschouwd als een van de belangrijkste hedendaagse schilders. Internationale tentoonstellingen en retrospectieven in San Francisco, New York, Bonn en Berlijn en belangrijke prijzen zoals de Gouden Leeuw op de 42e Biënnale van Venetië eren zijn werk.
Samen met Gerhard Richter verkondigde hij het "kapitalistisch realisme" tijdens zijn tijd aan de kunstacademie van Düsseldorf in 1963. Ze ontwikkelden een specifiek Duitse versie van de Amerikaanse Pop Art, waarmee ze de stoffigheid van de Adenauer-jaren te lijf gingen.
In plaats van Brillo-doosjes paste Polke motieven van de bakkersbloem toe; in plaats van met zeefdruk te werken, schilderde hij zijn rastertekeningen punt voor punt met de hand. Stijl- en motiefcitaten speelden vanaf het begin een belangrijke rol voor hem. Hij gebruikte mediabeelden, illustraties en strips.
In zijn werken becommentarieerde Sigmar Polke met humor en ironie de burgerlijke en politieke uitingen van de welvarende maatschappij. Staatsminister van Cultuur Bernd Neumann bracht hulde aan Sigmar Polke: "Hij was een kritische, ironische en ook zelfironische waarnemer van de naoorlogse geschiedenis en haar artistieke commentator."
Het gebied van de grafische kunsten dat de artistieke voorstellingen omvat die door verschillende druktechnieken worden weergegeven.
Tot de druktechnieken behoren houtsneden, kopergravures, etsen, lithografie en serigrafie.
Weergave van typische scènes uit het dagelijks leven in de schilderkunst, waarbij een onderscheid kan worden gemaakt tussen boeren-, burgerlijke en hoofse thema's.
Het genre bereikte zijn hoogtepunt en immense populariteit in de Nederlandse schilderkunst van de 17e eeuw. In de 18e eeuw trad vooral in Frankrijk de hoofse en galante schilderkunst op de voorgrond, terwijl in Duitsland het burgerlijke karakter werd benadrukt.
Begin jaren 50 ging er een schok door het culturele landschap. Jonge kunstenaars uit de Verenigde Staten en Engeland braken - geheel onafhankelijk van elkaar - met alle tradities van artistieke creativiteit en hielpen het modernisme uitgroeien tot een nieuwe kunststroming.
In de VS waren het Roy Lichtenstein, Andy Warhol, Tom Wesselmann en James Rosenquist die hun onderwerpen zochten in de wereld van de reclame en de strips, in de sterrencultus en de anonieme stadscultuur. Met opzichtige kleuren, overdimensionering en manipulatie van het diepteperspectief creëerden zij nieuwe provocerende werken die de geest van de tijd ademden. Richard Hamilton en Eduardo Paolozzi werden de pioniers van de Pop-Art in Engeland dankzij de beroemde tentoonstelling "This is Tomorrow" in de Londense Whitechapel Gallery. In de jaren 60 werden zij gevolgd door David Hockney, Allan Jones, Peter Phillips en Derek Boshier.