Beeld "Abstract hoofd" (ca. 1920)
Beeld "Abstract hoofd" (ca. 1920)
Korte info
reproductie op Alu-Dibond achter acrylglas | formaat 60 x 45 cm (h/w) | ophangapparaat
Gedetailleerde beschrijving
Beeld "Abstract hoofd" (ca. 1920)
Het menselijk gelaat in vele variaties - meestal met sterke, zelfs heldere kleuren - was een focus van zijn werk. Met de abstracte of "heilige" hoofden werd hij terughoudender in kleur en reduceerde hij het onderwerp van het portret tot het gezicht zelf. Ze lijken gedesïndividualiseerd zonder aan expressiviteit in te boeten. In progressieve abstractie leiden ze naar een iconische vorm, die in de opeenvolging lijkt op een zoektocht naar een onbereikbaar goddelijk archetype. Origineel: Olieverf op karton, in permanente bruikleen van de Baumgart-Möller Collectie, E.-L. Kirchner Stichting, Davos, Kirchner Museum.
Reproductie op Alu-Dibond achter 3 mm dik acrylglas. Afmeting 60 x 45 cm (h/w). Ophanginrichting inbegrepen. Door het gladde oppervlak kunnen spiegeleffecten optreden afhankelijk van de lichtinval.
Over Alexej von Jawlensky
1864-1941, Duits-Russische schilder
De voormalige officier in het tsaristische leger begon zijn artistieke opleiding pas in 1889. In 1896 verhuisde hij naar München om naar een particuliere kunstschool te gaan. In München ontmoette hij Wassily Kandinsky. Jawlensky werkte voor het eerst samen met Kandinsky en Gabriele Münter in Murnau. In deze tijd ontstond het idee om de "New Munich Artists' Association" op te richten. Jawlensky was ook lid van de Blue Rider beweging. Later richtte hij de groep "De Blauwe Vier" op met Klee, Kandinsky en Feininger.
Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog in 1914 werd de kunstenaar als Russisch staatsburger Duitsland uitgezet en vestigde hij zich eerst in Zwitserland en daarna in Wiesbaden. In deze periode creëerde hij zijn abstracte koppen. Jawlensky stierf in 1941 aan een ernstige ziekte.
"Mijn kunst is meditatie of gebed in kleuren", zei Jawlensky ooit, en zijn werk wordt inderdaad gekenmerkt door een grote religiositeit. Dit geldt in het bijzonder voor de serie werken van de gezichten van de Verlosser en de abstracte hoofden, die Jawlensky in zijn memoires samenvatte als "Heilige Hoofden". De invloed van de orthodoxe iconografie is onmiskenbaar en ze werden door hedendaagse collega-kunstenaars al begrepen als een moderne versie van de icoon. Het menselijk gezicht in vele variaties - meestal in sterke, zelfs felle kleuren - was al een centraal punt in zijn werk. Met de hoofden van de heiligen werd hij terughoudender in kleur en reduceerde hij het onderwerp van het portret tot het gezicht zelf. Ze lijken gedepersonaliseerd zonder iets van hun expressieve kracht te verliezen en leiden in progressieve abstractie tot een icoonachtige vorm, die in hun opeenvolging een zoektocht lijken naar een onbereikbaar goddelijk archetype.
Onder invloed van het fauvisme schilderde Alexej von Jawlensky met felle kleuren, krachtige penseelstreken en donkere contouren. Zijn werken behoren tot de meest gezochte werken van het klassieke modernisme en zijn te vinden in de belangrijkste musea ter wereld.
Aanduiding voor de van de representatieve uitbeelding losgemaakte schilder- en beeldhouwkunst, die zich vanaf ongeveer 1910 in steeds nieuwe stijlvarianten over de hele westerse en delen van de oosterse wereld verspreidde. De Russische schilder Wassily Kandinsky, geboren in 1866, wordt beschouwd als de grondlegger van de abstracte kunst. Andere belangrijke kunstenaars van de abstracte kunst zijn K.S. Malevich, Piet Mondriaan en anderen.
Deze presentatievorm komt uit de wereld van professionele fotografen en organisatoren van tentoonstellingen. Steeds meer kunstenaars maken ook werken voor deze drager van aluminium in hightech composiet. Het metalen oppervlak gaat een synthese aan met de kleuren. Witte delen van het beeld glanzen mat-metallic, afhankelijk van de lichtbron. Zij geven het beeld een edele en puristische uitstraling. Dankzij de directe toepassing van kleurpigmenten worden details nauwkeurig weergegeven. Alu-dibond is duurzaam en resistent.
Artistieke stroming die aan het begin van de 20e eeuw het impressionisme verving.
Het expressionisme is de Duitse vorm van de kunstrevolutie in de schilderkunst, grafische kunst en beeldhouwkunst, die zijn voorloper vond in het werk van Paul Cézanne, Vincent van Gogh en Paul Gauguin aan het eind van de 19e eeuw. De expressionisten probeerden door te dringen tot de oerelementen van de schilderkunst. Met sterke, ononderbroken kleuren in grote vlakken en met de nadruk op de lijn en de daaruit voortvloeiende suggestieve uitdrukkingskracht bestreden zij de artistieke smaak van de bourgeoisie.
De belangrijkste vertegenwoordigers van het expressionisme waren de oprichters van "Die Brücke" (De Brug): Ernst Ludwig Kirchner, Erich Heckel, Karl Schmidt-Rottluff, Max Pechstein, Otto Mueller, Franz Marc, August Macke en anderen.
Meesters van het Weense expressionisme zijn Egon Schiele en Oskar Kokoschka. Onder de beeldhouwers is Ernst Barlach de beroemdste vertegenwoordiger.
Het Fauvisme is de Franse vorm van het expressionisme.