Wandobject "De Schepping van Adam", bronzen versie
Wandobject "De Schepping van Adam", bronzen versie
Korte info
brons | handgemaakt | afmetingen 58 x 25 x 15 cm | gewicht 9 kg
Gedetailleerde beschrijving
Wandobject "De Schepping van Adam", bronzen versie
Toen Michelangelo tussen 1508 en 1512 de gewelfde fresco's van de Sixtijnse Kapel in Rome maakte, speelde hij al een beslissende rol in het Italiaanse artistieke en intellectuele leven. Het plafondfresco beeldt het scheppingsverhaal uit in negen scènes. In het midden zie je twee handen: de linker, als je naar de afbeelding kijkt, hoort bij Adam die in bed ligt, en de rechter bij God de Vader die neerdaalt uit een wolk. De indirecte aanraking van hun twee wijsvingers maakte het fresco beroemd: met een ongelooflijke lichtheid en elegantie symboliseert het gebaar het wonder van de schepping. Michelangelo toont niet echt de schepping van de mens, maar de animatie ervan toont het overspringen van de goddelijke vonk. Het wandobject tilt de kern van het spectaculaire werk naar de derde dimensie. Het object versterkt het sculpturale effect en concentreert zich volledig op de inhoud: het verlangen naar het goddelijke en de bevrediging daarvan in begaafde kunst.
Origineel: Sixtijnse Kapel, Rome.
Uitgave in brons. Met de hand gegoten volgens het verloren-was-proces. Afmetingen 58 x 25 x 15 cm. Gewicht 9 kg.
Klantbeoordelingen
Ich bin total begeistert. Einfach wunderschön. Das Werk von Michelangelo wird meisterhaft in der 3. Dimension dargestellt. Schön das es euch gibt.
Over Michelangelo Buonarroti
1475-1564
Michelangelo verbeeldde pijn en wanhoop, maar ook hoop, in zijn oergeschiedenis van de mensheid: de Sixtijnse Kapel in het Vaticaan. Toen hij deze gewelfde fresco's tussen 1508 en 1512 maakte, speelde de belangrijkste vertegenwoordiger van de Hoog-Renaissance en pionier van het maniërisme al een centrale rol in het Italiaanse artistieke en intellectuele leven als beeldhouwer en schilder.
Michelangelo Buonarroti werd in 1475 geboren in Caprese, Toscane. Hij werd opgeleid als schilder door Domenico Ghirlandaio en mogelijk als beeldhouwer door Bertoldo di Giovannis, waarbij zijn studie van de oudheid een grote invloed had.
Michelangelo werkte van 1496 tot 1501 in Rome, waar hij onder andere de "Pietà" voor de Sint-Pietersbasiliek maakte. Daarna werkte hij in Florence tot 1504 aan het monumentale beeld "David", dat nog steeds de nauwe band met de oudheid weergeeft. De volgende beelden karakteriseren de overgang naar het maniërisme door gewelddadige momenten van beweging.
In 1505 kreeg Michelangelo de opdracht voor de graftombe van paus Julius II, die echter pas na zijn dood in 1513 in verkleinde vorm kon worden voltooid, omdat de koppige kunstenaar geen overeenstemming kon bereiken met de opdrachtgever. De "Gebonden slaven" en "Mozes" waren dus voltooid in 1516. Hij zou als architect gaan werken voor de Medicis, maar kon het geplande gebouw niet realiseren en paste de ontwerpprincipes die hij had ontwikkeld toe in het trappenhuis van de Biblioteca Laurenziana in Florence, waaraan hij in 1521 begon.
Vanaf 1534 woonde Michelangelo voorgoed in Rome.
Michelangelo's latere werk wordt gekenmerkt door een intense preoccupatie met religieuze thema's en architectonische plannen, zoals de bouw van de Sint-Pieterskerk of het Palazzo Farnese. Uit zijn brieven en sonnetten kunnen we veel leren over de dichter Michelangelo, die in 1564 overleed.
Een legering van koper met andere metalen (vooral met tin) die sinds de oudheid wordt gebruikt.
Bij het gieten van brons past de kunstenaar meestal de verloren-wastechniek toe, die meer dan 5000 jaar oud is. Het is de beste, maar ook de meest complexe methode om beelden te produceren.
Eerst vormt de kunstenaar een model van zijn sculptuur. Het wordt ingebed in een vloeibare samenstelling van siliconenrubber. Zodra het materiaal gestold is, wordt het model uitgesneden. De vloeibare was wordt in de negatieve mal gegoten. Na afkoeling wordt het wasafgietsel uit de mal gehaald, voorzien van spanten en in keramische massa gedompeld. De keramische massa wordt uitgehard in een oven, en de was vloeit eruit (verloren mal).
Nu hebben we eindelijk de negatieve mal, waarin het 1400 graden Celsius hete gesmolten brons wordt gegoten. Nadat het brons is afgekoeld, wordt de keramische schaal afgebroken en komt het beeld aan het licht.
Nu worden de hulzen verwijderd, de oppervlakken gepolijst, gepatineerd en genummerd door de kunstenaar zelf of, volgens zijn specificaties, door een specialist. Zo wordt elk gietstuk een origineel werk.
Voor bronsgietwerk van lagere kwaliteit wordt vaak de zandgietmethode gebruikt, die echter qua oppervlakte-eigenschappen en kwaliteit niet de resultaten bereikt van de complexere verloren-wastechniek.
Een plastisch kunstwerk van hout, steen, ivoor, brons of andere metalen.
Terwijl beelden van hout, ivoor of steen rechtstreeks uit het materiaal worden vervaardigd, wordt bij bronsgieten eerst een werkmodel gemaakt, meestal van klei of andere gemakkelijk te vormen materialen.
Na de Griekse en Romeinse oudheid kwam de beeldhouwkunst tot bloei tijdens de Renaissance. Het impressionisme gaf een nieuwe impuls aan de beeldhouwkunst. Ook hedendaagse kunstenaars als Jörg Immendorff, Andora en Markus Lüpertz hebben de beeldhouwkunst verrijkt met uitstekende sculpturen.