Surrealisme
Surrealisme in de kunst - Wat je moet weten voordat je een surrealistisch beeld koopt
Het surrealisme is een van de belangrijkste schilderstijlen van de 20e eeuw. De invloed van het surrealisme reikt tot ver in de hedendaagse kunst. Surrealistische beelden tonen vaak herkenbare verwijzingen naar de werkelijkheid, maar brengen ze meestal tot absurditeit door middel van een vervreemde voorstelling. Maar ook volledig vrij geassocieerde, door het onderbewuste gedreven schilderkunst maakt deel uit van de surrealistische kunst. Zelfs vandaag de dag is het surrealisme erg populair bij het publiek. Hele kunsthuizen zijn eraan gewijd, bijvoorbeeld het Max Ernst Museum in Brühl, het Surrealism Museum in Krefeld of "Dalí - The Exhibition at Potsdamer Platz" in Berlijn. In onze online shop kun je schilderijen in de stijl van het surrealisme kopen.
Van literatuur naar beeldende kunst - Het begin van het surrealisme
Het surrealisme vond zijn oorsprong in de literatuur. In 1924 publiceerde de Franse schrijver André Breton het "Surrealistisch Manifest", dat het standaardwerk voor literatuur en beeldende kunst zou worden. Breton geloofde in een samensmelting van droom en werkelijkheid tot een nieuwe vorm van werkelijkheid, "surrealiteit". Niet alleen de perceptie van de werkelijkheid, maar ook de werkelijkheid zelf werd in twijfel getrokken. Het surrealisme greep intellectuelen in heel Europa aan. De beweging werd intellectueel gesteund door Sigmund Freud en zijn psychoanalyse, die het belang van het onbewuste en het onderbewuste benadrukte. Vanaf het midden van de jaren 1920 gebruikten veel schilders en beeldhouwers verschillende technieken om de ideeën van het surrealisme in hun kunst te implementeren.
Een wereld boven de werkelijkheid - Kenmerken van het surrealisme
In de letterlijke betekenis houdt het surrealisme zich bezig met toestanden "boven de werkelijkheid". De kunstenaars van het surrealisme wilden met hun kunstwerken expliciet niet de objectieve werkelijkheid om hen heen weergeven. Ze haalden eerder inspiratie voor hun werken uit verschillende psychologische fenomenen, waarbij ze in de innerlijke sferen van de mens doken. Onbewustheid, fantasieën, visioenen, irrationaliteit, dromen, instincten of veranderde toestanden waren de onderwerpen van de surrealistische schilderkunst - met andere woorden, alle gebieden van de menselijke psyche die niet actief en bewust gecontroleerd kunnen worden. Vanuit de vrije, ongeremde en ongecontroleerde stroom van gedachten hoopten de kunstenaars van het surrealisme toegang te krijgen tot een alternatieve en zuiverdere werkelijkheid. In hun artistieke praktijk streefden ze ernaar om hun spontane associaties rechtstreeks op hun werken over te brengen. Ze hoopten op artistieke inspiratie door onder andere half slapend of onder invloed van alcohol en drugs te werken. Sommige kunstenaars haalden zelfs inspiratie uit neurotische en paranoïde toestanden. De resulterende kunstwerken van het surrealisme waren erop gericht om droomachtige en irrationele aspecten van het bestaan vast te leggen.
De twee scholen: Veristisch en Absoluut Surrealisme
Surrealistische kunstenaars kunnen worden onderverdeeld in twee grote scholen: De werken van het "Veristisch Surrealisme" hebben meestal concrete en herkenbare objecten van de externe werkelijkheid. Door de ongebruikelijke contexten, de vervreemding en de vervormde weergave van de objecten leek de algehele compositie echter onlogisch en irrationeel. Het spel met de werkelijkheid was bedoeld om kijkers naar de grenzen van hun begrip te duwen en hun perceptie in vraag te stellen. Tot de vertegenwoordigers van deze school behoorden kunstenaars als Salvador Dalí en René Magritte. Het zogenaamde "Absolute Surrealisme" daarentegen had elke band met de werkelijkheid opgegeven. De vertegenwoordigers ervan vertrouwden volledig op de afwezigheid van rede en logica, waardoor het onderbewuste de controle kreeg over het artistieke creatieve proces. Kunstenaars als Joan Miró of Hans Arp cultiveerden automatische acties in hun kunstwerken en werkten voornamelijk met spontane en abstracte vormen.