Beeld "Hoarfrost in Eragny", ingelijst
Beeld "Hoarfrost in Eragny", ingelijst
Korte info
gelimiteerd, 500 exemplaren | gekleurde collotype | ingelijst | passe-partout | geglazuurd | formaat 76 x 87 cm (h/w)
Gedetailleerde beschrijving
Beeld "Hoarfrost in Eragny", ingelijst
Collotype drukken, met zijn reproductie van de fijnste details zonder de noodzaak van halftoonrasters, is een van de beste processen voor het reproduceren van kostbare originelen. Vandaag de dag hebben slechts een paar studio's over de hele wereld het onder de knie. Voor veel kunstkenners is de collotypie dus het enige alternatief voor de meestal onbereikbare en onbetaalbare originelen.
Origineel: Olieverf op doek. Musée du Jeu de Paume, Parijs.
Kleurencollotype in 8 kleuren. Gelimiteerde wereldeditie van 500 exemplaren. Ingelijst in een handgemaakte gouden lijst en zuurvrij passe-partout met een vergulde houten tijk, geglazuurd. Afmeting 76 x 87 cm (h/w).
Over Camille Pissarro
1830-1903
De Franse schilder en graficus Camille Pissarro wordt beschouwd als een van de medeoprichters van het Franse impressionisme. Naast Monet en Sisley was hij een van de eerste impressionistische landschapsschilders. Hij werd nooit moe om hetzelfde stuk natuur steeds opnieuw te schilderen in verschillende stemmingen en belichtingen om de veranderende kleuren van het licht vast te leggen. Pas in zijn latere werk thematiseerde hij ook het stadsleven. Naast talloze schilderijen liet hij meer dan 200 etsen en litho's na. Zijn correspondentie met zijn zoon Lucien is een belangrijke getuigenis van de artistieke opvatting van zijn tijd.
Pissarro, geboren op 10 juli 1830 op het kleine Antilliaanse eiland St. Thomas, begon in 1852 met schilderen bij een vriend in Caracas en studeerde vervolgens vanaf 1855 aan de École des Beaux-Arts en de vrije Académie Suisse in Parijs. De invloed van de stijl van Corot is vooral merkbaar in zijn schilderijen uit deze periode, die sterk tonale, sfeervolle landschappen zijn.
Pas door zijn contact met Claude Monet in 1859 werden de impressionistische elementen in zijn schilderkunst meer uitgesproken. Na een bezoek aan Londen in 1870/71 vond hij door het bestuderen van de schilderijen van Turner zijn weg naar een vrij gebruik van kleur om indrukken van lucht en licht weer te geven. Terug in Frankrijk werkte hij nauw samen met Paul Cézanne in Pontoise en Auvers-sur-Oise. Hij maakte zijn eerste stillevens. Een fase van pointillisme rond 1885 is terug te voeren op zijn contact met George Seurat. Door zijn betrokkenheid bij de onafhankelijke impressionistische tentoonstellingen werd hij een van de belangrijkste kunstenaars van deze stijl.
Het duurde echter tot de jaren 1990 voordat de vader van zeven kinderen de gewenste artistieke erkenning kreeg. Zijn solotentoonstellingen in Parijs, waar hij op 13 november 1903 overleed, waren grote successen. Nu concentreerde zijn motiefkeuze zich niet langer op velden, weiden en boomgaarden, maar op de grote stad met haar vele gezichten. Tot op de dag van vandaag boeien zijn schilderijen door hun maximale vrijheid, frisheid en verleidelijke kleuren.
Het gebied van de grafische kunsten dat de artistieke voorstellingen omvat die door verschillende druktechnieken worden weergegeven.
Tot de druktechnieken behoren houtsneden, kopergravures, etsen, lithografie en serigrafie.
De stijl van het impressionisme, die rond 1870 in de Franse schilderkunst opkwam, dankt zijn naam aan het landschapsschilderij "Impression, soleil levant" van Claude Monet. Na aanvankelijk te zijn afgewezen, begon het aan een ware triomftocht.
Schilders als Claude Monet, Edgar Degas, Edouard Manet, Auguste Renoir en anderen creëerden motieven uit het dagelijks leven en stads- en landschapstaferelen in een helder, natuurlijk licht.
Het impressionisme kan worden gezien als een reactie op de schilderkunst van de academies. De nadruk lag niet op de inhoud met een volgens vaste regels ontworpen picturale compositie, maar op het object zoals het op dat moment verscheen, in een vaak willekeurig detail. De werkelijkheid werd gezien in al haar verscheidenheid aan kleuren in natuurlijk licht. Het schilderen in de open lucht verving het schilderen in het atelier.
Het verhelderen van het palet en het opheffen van vaste contouren ging gepaard met een nieuwe benadering van kleur. In veel gevallen werden de kleuren niet meer op het palet gemengd, maar zodanig naast elkaar op het doek geplaatst dat de uiteindelijke indruk pas in het oog van de toeschouwer, op enige afstand, tevoorschijn kwam. In het "pointillisme" (met schilders als Georges Seurat en Paul Signac) werd dit principe vervolgens tot in het extreme doorgevoerd.
Buiten Frankrijk kreeg het impressionisme vorm in de werken van schilders als Max Slevogt, Max Liebermann en Lovis Corinth in Duitsland en ook door James A.M. Whistler in de Verenigde Staten.
In de beeldhouwkunst kwam het impressionisme slechts in beperkte mate tot uiting. In de werken van Auguste Rodin, die als een van de belangrijkste vertegenwoordigers wordt beschouwd, is een ontbinding van oppervlakken zichtbaar, waarbij het spel van licht en schaduw deel uitmaakt van de artistieke prestatie. Ook Degas en Renoir maakten sculpturen.